δέχομαι

Ancient Greek

Alternative forms

• δέκομαι (dékomai) — Ionic, Aeolic, Cretan

Etymology

From Proto-Indo-European *deḱ- (“to take, accept”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dé.kʰo.mai̯/ → /ˈðe.xo.mɛ/ → /ˈðe.xo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dé.kʰo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈde.kʰo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðe.xo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðe.xo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðe.xo.me/

Verb

δέχομαι • (dékhomai) (Attic)

1. to accept, receive

Inflection

   Present: δέχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	δέχομαι	δέχῃ, δέχει	δέχεται	δέχεσθον	δέχεσθον	δεχόμεθᾰ	δέχεσθε	δέχονται
	subjunctive	δέχωμαι	δέχῃ	δέχηται	δέχησθον	δέχησθον	δεχώμεθᾰ	δέχησθε	δέχωνται
	optative	δεχοίμην	δέχοιο	δέχοιτο	δέχοισθον	δεχοίσθην	δεχοίμεθᾰ	δέχοισθε	δέχοιντο
	imperative		δέχου	δεχέσθω	δέχεσθον	δεχέσθων		δέχεσθε	δεχέσθων
						middle/passive
infinitive						δέχεσθαι
participle	m					δεχόμενος
	f					δεχομένη
	n					δεχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδεχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐδεχόμην	ἐδέχου	ἐδέχετο	ἐδέχεσθον	ἐδεχέσθην	ἐδεχόμεθᾰ	ἐδέχεσθε	ἐδέχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δέξομαι, δεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δέξομαι	δέξῃ, δέξει	δέξεται	δέξεσθον	δέξεσθον	δεξόμεθᾰ	δέξεσθε	δέξονται
	optative	δεξοίμην	δέξοιο	δέξοιτο	δέξοισθον	δεξοίσθην	δεξοίμεθᾰ	δέξοισθε	δέξοιντο
passive	indicative	δεχθήσομαι	δεχθήσῃ	δεχθήσεται	δεχθήσεσθον	δεχθήσεσθον	δεχθησόμεθᾰ	δεχθήσεσθε	δεχθήσονται
	optative	δεχθησοίμην	δεχθήσοιο	δεχθήσοιτο	δεχθήσοισθον	δεχθησοίσθην	δεχθησοίμεθᾰ	δεχθήσοισθε	δεχθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					δέξεσθαι		δεχθήσεσθαι
participle	m				δεξόμενος		δεχθησόμενος
	f				δεξομένη		δεχθησομένη
	n				δεξόμενον		δεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δεξέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δεξέομαι	δεξέῃ, δεξέει	δεξέεται	δεξέεσθον	δεξέεσθον	δεξεόμεθᾰ	δεξέεσθε	δεξέονται
	optative	δεξεοίμην	δεξέοιο	δεξέοιτο	δεξέοισθον	δεξεοίσθην	δεξεοίμεθᾰ	δεξέοισθε	δεξέοιντο
					middle
infinitive					δεξέεσθαι
participle	m				δεξεόμενος
	f				δεξεομένη
	n				δεξεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δεξοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δεξοῦμαι	δεξῇ	δεξεῖται	δεξεῖσθον	δεξεῖσθον	δεξούμεθᾰ	δεξεῖσθε	δεξοῦνται
	optative	δεξοίμην	δεξοῖο	δεξοῖτο	δεξοῖσθον	δεξοίσθην	δεξοίμεθᾰ	δεξοῖσθε	δεξοῖντο
					middle
infinitive					δεξεῖσθαι
participle	m				δεξούμενος
	f				δεξουμένη
	n				δεξούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐδεξᾰ́μην, ἐδέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐδεξᾰ́μην	ἐδέξω	ἐδέξᾰτο	ἐδέξᾰσθον	ἐδεξᾰ́σθην	ἐδεξᾰ́μεθᾰ	ἐδέξᾰσθε	ἐδέξᾰντο
	subjunctive	δέξωμαι	δέξῃ	δέξηται	δέξησθον	δέξησθον	δεξώμεθᾰ	δέξησθε	δέξωνται
	optative	δεξαίμην	δέξαιο	δέξαιτο	δέξαισθον	δεξαίσθην	δεξαίμεθᾰ	δέξαισθε	δέξαιντο
	imperative		δέξαι	δεξᾰ́σθω	δέξᾰσθον	δεξᾰ́σθων		δέξᾰσθε	δεξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδέχθην	ἐδέχθης	ἐδέχθη	ἐδέχθητον	ἐδεχθήτην	ἐδέχθημεν	ἐδέχθητε	ἐδέχθησᾰν
	subjunctive	δεχθῶ	δεχθῇς	δεχθῇ	δεχθῆτον	δεχθῆτον	δεχθῶμεν	δεχθῆτε	δεχθῶσῐ(ν)
	optative	δεχθείην	δεχθείης	δεχθείη	δεχθεῖτον, δεχθείητον	δεχθείτην, δεχθειήτην	δεχθεῖμεν, δεχθείημεν	δεχθεῖτε, δεχθείητε	δεχθεῖεν, δεχθείησᾰν
	imperative		δέχθητῐ	δεχθήτω	δέχθητον	δεχθήτων		δέχθητε	δεχθέντων
					middle		passive
infinitive					δέξᾰσθαι		δεχθῆναι
participle	m				δεξᾰ́μενος		δεχθείς
	f				δεξᾰμένη		δεχθεῖσᾰ
	n				δεξᾰ́μενον		δεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: δεξᾰ́μην, δέχθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δεξᾰ́μην	δέξᾰο	δέξᾰτο	δέξᾰσθον	δεξᾰ́σθην	δεξᾰ́με(σ)θᾰ	δέξᾰσθε	δέξᾰντο
	subjunctive	δέξωμαι	δέξηαι	δέξηται	δέξησθον	δέξησθον	δεξώμε(σ)θᾰ	δέξησθε	δέξωνται
	optative	δεξαίμην	δέξαιο	δέξαιτο	δέξαισθον	δεξαίσθην	δεξαίμε(σ)θᾰ	δέξαισθε	δεξαίᾰτο
	imperative		δέξαι	δεξᾰ́σθω	δέξᾰσθον	δεξᾰ́σθων		δέξᾰσθε	δεξᾰ́σθων
passive	indicative	δέχθην	δέχθης	δέχθη	δέχθητον	δεχθήτην	δέχθημεν	δέχθητε	δέχθησᾰν, δέχθεν
	subjunctive	δεχθῶ	δεχθῇς	δεχθῇ	δεχθῆτον	δεχθῆτον	δεχθῶμεν	δεχθῆτε	δεχθῶσῐ(ν)
	optative	δεχθείην	δεχθείης	δεχθείη	δεχθεῖτον, δεχθείητον	δεχθείτην, δεχθειήτην	δεχθεῖμεν, δεχθείημεν	δεχθεῖτε, δεχθείητε	δέχθειεν, δεχθείησᾰν
	imperative		δέχθητῐ	δεχθήτω	δέχθητον	δεχθήτων		δέχθητε	δεχθέντων
					middle		passive
infinitive					δέξᾰσθαι		δεχθῆναι/δεχθήμεναι
participle	m				δεξᾰ́μενος		δεχθείς
	f				δεξᾰμένη		δεχθεῖσᾰ
	n				δεξᾰ́μενον		δεχθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δέδεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	δέδεγμαι	δέδεξαι	δέδεκται	δέδεχθον	δέδεχθον	δεδέγμεθᾰ	δέδεχθε	δεδέχᾰται
	subjunctive	δεδεγμένος ὦ	δεδεγμένος ᾖς	δεδεγμένος ᾖ	δεδεγμένω ἦτον	δεδεγμένω ἦτον	δεδεγμένοι ὦμεν	δεδεγμένοι ἦτε	δεδεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδεγμένος εἴην	δεδεγμένος εἴης	δεδεγμένος εἴη	δεδεγμένω εἴητον/εἶτον	δεδεγμένω εἰήτην/εἴτην	δεδεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδεγμένοι εἴητε/εἶτε	δεδεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δέδεξο	δεδέχθω	δέδεχθον	δεδέχθων		δέδεχθε	δεδέχθων
						middle/passive
infinitive						δεδέχθαι
participle	m					δεδεγμένος
	f					δεδεγμένη
	n					δεδεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποδέχομαι (apodékhomai)
• δέκτης (déktēs)
• δεκτός (dektós)
• δοκός (dokós)
• δοχή (dokhḗ)
• πανδέκτης (pandéktēs)
• πανδοκεῖον (pandokeîon)
• προσδέχομαι (prosdékhomai)
• ὑποδέχομαι (hupodékhomai)

 

Descendants

• Greek: δέχομαι (déchomai)

Further reading

• “δέχομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δέχομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “δέχομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δέχομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δέχομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δέχομαι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G1209 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek δέχομαι (dékhomai).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈðe.xo.me/
• Hyphenation: δέ‧χο‧μαι

Verb

δέχομαι • (déchomai) deponent (past δέχτηκα/δέχθηκα)

1. to accept, receive

   δέχομαι συγχαρητήρια ― déchomai syncharitíria ― I receive congratulations (praisings)

   δέχομαι μια σφαίρα ― déchomai mia sfaíra ― I receive a bullet (I am shot)

   Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα.

   Déchtika éna tilefónima.

   I received a phone call.

   Δέχεσαι τον Γιάννη για σύζυγό σου; — Δέχομαι.

   Déchesai ton Giánni gia sýzygó sou? — Déchomai.

   Do you accept John as your husband? — I do (accept).

Conjugation

δέχομαι   (deponent: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	δέχομαι	δεχτώ, δεχθώ
2 sg	δέχεσαι	δεχτείς, δεχθείς
3 sg	δέχεται	δεχτεί, δεχθεί
1 pl	δεχόμαστε	δεχτούμε, δεχθούμε
2 pl	δέχεστε, {δέχεσθε}, δεχόσαστε	δεχτείτε, δεχθείτε
3 pl	δέχονται	δεχτούν(ε), δεχθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	δεχόμουν(α)	δέχτηκα, δέχθηκα
2 sg	δεχόσουν(α)	δέχτηκες, δέχθηκες
3 sg	δεχόταν(ε)	δέχτηκε, δέχθηκε
1 pl	δεχόμασταν, (‑όμαστε)	δεχτήκαμε, δεχθήκαμε
2 pl	δεχόσασταν, (‑όσαστε)	δεχτήκατε, δεχθήκατε
3 pl	δέχονταν, (δεχόντουσαν)	δέχτηκαν, δεχτήκαν(ε), δέχθηκαν, δεχθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα δέχομαι ➤	θα δεχτώ / δεχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα δέχεσαι, …	θα δεχτείς / δεχθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … δεχτεί / δεχθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … δεχτεί / δεχθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … δεχτεί / δεχθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	δέξου
2 pl	δέχεστε, {δέχεσθε}	δεχτείτε, δεχθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	δεχόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤	{-δεδεγμένος, ‑η, ‑o}1 ➤
Nonfinite form ➤	δεχτεί, δεχθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Only in compound παραδεδεγμένος (paradedegménos, “acknowledged”)  • Passive forms with -χθ- are more formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

Compound verbs -and see their derivatives-

• αναδέχομαι (anadéchomai, “to undertake, to become a godfather or sponsor”)
• απεκδέχομαι (apekdéchomai, “to hope for, to expect”)
• αποδέχομαι (apodéchomai, “to accept, to agree”)
• διαδέχομαι (diadéchomai, “to succeed”)
• ενδέχεται (endéchetai, “it's possible, it may”) (impersonal, 3rd person)
• επιδέχομαι (epidéchomai, “to admit, to allow”)
• καλοδέχομαι (kalodéchomai, “to welcome”) (a modern compound)
• καταδέχομαι (katadéchomai, “to deign, to condescend”)
• παραδέχομαι (paradéchomai, “to concede, to acknowledge”)
• υποδέχομαι (ypodéchomai, “to welcome, to host, to receive”)

Related words -and see their derivatives-

• δέκτης m (déktis, “receiver”)
• δεκτικός (dektikós)
• δεκτικότητα f (dektikótita)
• δεκτός (dektós, “accepted”)
• δεξαμενή f (dexamení, “water collector”)
• feminine nouns: αναδοχή f (anadochí), αποδοχή f (apodochí), διαδοχή f (diadochí), εισδοχή f (eisdochí), εκδοχή f (ekdochí), παραδοχή f (paradochí), υποδοχή f (ypodochí)
• -δόχος (-dóchos)
• δοχείο n (docheío, “container, vase”)
• ευπρόσδεκτος (efprósdektos, “welcome”)