(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Κλειώ

μούσα της Ιστορίας (Ελληνική μυθολογία)
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές) στις 05:15, 10 Ιουλίου 2016. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Στην ελληνική μυθολογία η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας. Εγγυάται την πιστότητα του αρχικού λόγου, διατηρώντας την ενότητά του στο διηνεκές προφορικά ή γραπτά, εφόσον «η φωνή ομηρεύουσα», αυτή που καθίσταται όμηρος του γραπτού λόγου είναι και λιγότερο επισφαλής σε αλλοιώσεις προϊόντος του χρόνου. Ήταν κόρη του Δία και της Μνημοσύνης.

Κλειώ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κλειώ (Αρχαία Ελληνικά)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύντροφοςΑπόλλων
ΤέκναΥάκινθος
Υμέναιος
ΓονείςΔίας και Μνημοσύνη
ΑδέλφιαΜελπομένη
Ουρανία
Ευτέρπη
Τερψιχόρη
Ερατώ
Πολύμνια
Θάλεια
Καλλιόπη
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κλειώ (αποσαφήνιση).
«Κλειώ» - λεπτομέρεια από το «Η Αλληγορία της Ζωγραφικής», Βερμέερ

Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα κλέω/κλείω που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.

Απεικονιζόταν με ένα ρολό περγαμηνών ή ομάδα από πλακίδια και με δάφνινο στεφάνι. Επίσης η σάλπιγγα για να διαλαλεί τις αξιομνημόνευτες παραδειγματικές πράξεις και η κλεψύδρα όσον αφορά τη ροή και τη χρονική τάξη των γεγονότων.

Είχε ένα γιο από τον Πίερο, τον Υάκινθο. Το πάθος μεταξύ της Κλειούς και του Πιέρου ήταν η τιμωρία της Αφροδίτης, όταν κάποτε η Κλειώ τόλμησε να την ειρωνευτεί για τον δεσμό της με τον Άδωνη.

Ετυμολογία

Κλείω> Κλεϊζω, δοξάζω, λαμπρύνω και ακόμη, κλείνω, κλειδώνω, περικλείω. Το κλεός, η δόξα και η κλεις, το κλειδί έχουν άμεση σχέση με την Κλειώ και την ιστορία.

Η καταγραφή των ένδοξων πράξεων του παρελθόντος έδινε το κλειδί για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τα μέλλοντα να συμβούν, έργο παιδευτικό κυρίως. Εξ ου και η φράση του Ησίοδου «τα τ’ εόντα προ τ’ εόντα τα τ’ εσόμενα» που συμπυκνώνει την ουσία της ιστορικής γνώσης.

Δείτε επίσης