Ζακ Ντεριντά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| λεζάντα_εικόνας = Μινιατούρα τουΟ Ζακ Ντεριντά από τον Πάμπλο Σέκα

| αξιοσημείωτες_ιδέες = ''Αποδόμηση''<br />''Διαφωρά''<br />Φαλλογοκεντρισμός|''Φαλλο(λο)γοκεντρισμός''<ref>http://www.fylopedia.uoa.gr/index.php/Φαλλο(λο)γοκεντρισμός</ref>

Ο '''Ζακ Ντεριντά''' (γαλλ. ''Jacques Derrida'', [[15 Ιουλίου]] [[1930]] – [[98 Οκτωβρίου]] [[2004]]) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] [[φιλοσοφία|φιλόσοφος]] γεννημένος στην [[Αλγερία]], γνωστός και ως θεμελιωτής της [[αποδόμηση]]ς. Το ευρύ και λεπτομερές έργο του είχε βαθιά επίδραση στο πεδίο της [[λογοτεχνική θεωρία|λογοτεχνικής θεωρίας]] και στην ''φιλοσοφία'' (καθώς αυτό το έργο στάθηκε κρίσιμο για τον διαχωρισμό ανάμεσα σε ''ηπειρωτική'' [[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: (continental philosophy) και αγγλοσαξονική [[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]:''αγγλοσαξωνική'' (anglosaxon philosophy) φιλοσοφία). Το έργο του επηρέασε πολλά επιστημονικά πεδία που δεν σχετίζονταν ευθέως με την φιλοσοφία όπως το πεδίο των επιστημών του δικαίου και της αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα συγκαταλέγονται το ''Περί Γραμματολογίας'', ''Τα φαντάσματα του Μάρξ'', ''Η φωνή και το φαινόμενο''.

Μια δυναμική του λόγου καθιστά κάθε διατύπωση έρμαιο της δικής της αποδομησηςαποδόμησης. Αλλά είναι η ευθύνη κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου να επιλέξει και να οργανώσει την δολιοφθορά απέναντι σε εκείνο το πεδίο της ηγεμονίας που αξίζει να χτυπηθεί στην εκάστοτε συνθήκη. Η αποδόμηση δεν είναι απλή ορθολογική κριτική των ηγεμονικών σχημάτων του λόγου. Περιλαμβάνει στον τρόπο που οργανώνεται την απόφαση για δράση μέσα σε ένα πλαίσιο που αποφασίζεται μέσα στην εκάστοτε χρήση της. Η στρατηγική της αποδόμησης σχετίζεται δηλαδή με μια τέχνη που βασίζεται στην ίδια την αδυναμία του λόγου να παράγει ακριβή σχήματα: χρησιμοποιεί αυτή την συστηματική ανακρίβεια του λόγου για δράσεις δολιοφθοράς που στοχεύουν ενάντια σε ηγεμονικές απειλητικές κατασκευές.