(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κλειώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Denajolulu (συζήτηση | συνεισφορές)
 
(43 ενδιάμεσες εκδόσεις από 22 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|10|07|2016}}
[[Αρχείο:clio.jpg|thumb|«Κλειώ» - λεπτομέρεια από το «Η Αλληγορία της Ζωγραφικής», [[Βερμέερ]]]]
Στην [[ελληνική μυθολογία]] η '''Κλειώ''' ήταν η [[Μούσες|Μούσα]] της επικής [[ποίηση|ποίησης]] και της [[Ιστορία|Ιστορίας]]. Ήταν κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της [[Μνημοσύνη|Μνημοσύνης]].
{{άλλεςχρήσεις3|Κλειώ (αποσαφήνιση)}}{{πληροφορίες προσώπου}}Στην [[ελληνική μυθολογία]], η '''Κλειώ''' ήταν η [[Μούσες|Μούσα]] της [[Ιστορία|Ιστορίας]]. Εγγυόταν την πιστότητα του αρχικού λόγου, διατηρώντας την ενότητά του στο διηνεκές προφορικά ή γραπτά, εφόσον «η φωνή ομηρεύουσα», αυτή που καθίσταται όμηρος του γραπτού λόγου είναι και λιγότερο επισφαλής σε αλλοιώσεις προϊόντος του χρόνου. Ήταν κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της [[Μνημοσύνη|Μνημοσύνης]].


Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα ''κλέω/κλείω'' που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.
Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα ''κλέω/κλείω'' που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.


Σε μία από τις γνωστότερες καλλιτεχνικές απεικονίσεις της, η Κλειώ ζωγραφίζεται δαφνοστεφανωμένη και με [[Κόκκινο|πορφυρό]] ένδυμα. Στο δεξί της χέρι κρατά μία [[Σάλπιγγα (μουσικό όργανο)|σάλπιγγα]] (για να διαλαλεί τις αξιομνημόνευτες παραδειγματικές πράξεις) και στο αριστερό ένα βιβλίο, που γράφει: "Κλειώ Ιστορία". Κοντά στα πόδια της υπάρχει το: "Κιβώτιο της Ιστορίας". Επίσης, συχνά στις απεικονίσεις της περιλαμβάνεται και η '''[[κλεψύδρα]]''', που αποτελεί σύμβολο της ροής και τη χρονικής τάξης των γεγονότων.
Απεικονιζόταν με ένα ρολό περγαμηνών ή ομάδα από πλακίδια και με δάφνινο στεφάνι.


Είχε ένα γιο από τον [[Πίερος|Πίερο]], τον [[Υάκινθος (μυθολογία)|Υάκινθο]]. Το πάθος μεταξύ της Κλειούς και του Πιέρου ήταν η τιμωρία της [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτης]], όταν κάποτε η Κλειώ τόλμησε να την ειρωνευτεί για τον δεσμό της με τον [[Άδωνις|Άδωνη]].
Είχε ένα γιο από τον [[Πίερος|Πίερο]], τον [[Υάκινθος (μυθολογία)|Υάκινθο]]. Το πάθος μεταξύ της Κλειούς και του Πιέρου ήταν η τιμωρία της [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτης]], όταν κάποτε η Κλειώ τόλμησε να την ειρωνευτεί για τον δεσμό της με τον [[Άδωνις|Άδωνη]].

== Ετυμολογία ==
Κλείω> κλεΐζω (δοξάζω, λαμπρύνω) και ακόμη (κλείνω, κλειδώνω, περικλείω).

Το κλέος (η δόξα) και η κλείς (το κλειδί) έχουν άμεση σχέση με την Κλειώ και την Ιστορία.

Η καταγραφή των ένδοξων πράξεων του παρελθόντος έδινε το κλειδί για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τα μέλλοντα να συμβούν, έργο παιδευτικό κυρίως. Εξ ου και η φράση του Ησίοδου «τα τ’ εόντα προ τ’ εόντα τα τ’ εσόμενα» που συμπυκνώνει την ουσία της ιστορικής γνώσης.[[Αρχείο:clio.jpg|thumb|«Κλειώ» - λεπτομέρεια από το «Η Αλληγορία της Ζωγραφικής», [[Βερμέερ]]]]<gallery>
Muse Clio, Denarius, 56 B.C., Rome.jpg|Ρωμαϊκό δηνάριο του 2ου αιώνα μ.Χ., με απεικόνιση του [[Απόλλων (μυθολογία)|Απόλλωνα]] και της Κλειούς, [[Κουίντος Πομπόνιος Μούσας]]
</gallery>

==Δείτε επίσης==
==Δείτε επίσης==
* Ο [[αστεροειδής]] που ανακαλύφθηκε στις [[25 Αυγούστου]] του [[1865]] πήρε το όνομά της ('''[[84 Κλειώ]]''', 84 Klio).
* Ο [[αστεροειδής]] που ανακαλύφθηκε στις [[25 Αυγούστου]] του 1865 πήρε το όνομά της, ([[84 Κλειώ]], 84 Klio).
* Το όνομά της δόθηκε σε ένα γένος πολικών [[Πτερόποδα|πτερόποδων]].
* Το όνομά της δόθηκε σε ένα γένος πολικών [[Πτερόποδα|πτερόποδων]].
* Κλειώ είναι και η ονομασία του πρώτου βιβλίου του [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτου]].
* Κλειώ είναι και η ονομασία του πρώτου βιβλίου του [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτου]].
{{Commonscat}}




{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}}
{{Commonscat|Clio}}

{{Μούσες}}
{{Μούσες}}
{{authority control}}
{{Portal bar|Ελληνική μυθολογία}}


[[Κατηγορία:Ιστοριογραφία της Ελλάδας]]
[[ar:كليو]]
[[Κατηγορία:Μούσες]]
[[az:Klio]]
[[Κατηγορία:Πιερική μυθολογία]]
[[be:Кліо]]
[[bg:Клио]]
[[bn:ক্লিও (মিউজ)]]
[[br:Kleio]]
[[bs:Klio]]
[[ca:Clio]]
[[cs:Kleió]]
[[da:Kleio]]
[[de:Klio (Muse)]]
[[en:Clio]]
[[eo:Klio]]
[[es:Clío]]
[[eu:Klio]]
[[fa:کلیو (اسطوره)]]
[[fi:Kleio]]
[[fr:Clio]]
[[gl:Clío (mitoloxía)]]
[[he:קליאו]]
[[hr:Klio]]
[[hu:Kleió]]
[[hy:Կլիո]]
[[id:Kleio]]
[[is:Klíó]]
[[it:Clio]]
[[ja:クレイオー]]
[[ka:კლიო (მუზა)]]
[[ko:클리오]]
[[la:Clio]]
[[lb:Klio]]
[[lij:Clio (mitòlogia)]]
[[lt:Klėjo]]
[[nds:Klio (Mythologie)]]
[[nl:Clio (muze)]]
[[no:Kleio]]
[[pl:Klio (muza)]]
[[pt:Clio]]
[[ro:Clio]]
[[ru:Клио]]
[[sh:Klio]]
[[sk:Kleio]]
[[sl:Klio]]
[[sr:Клио]]
[[sv:Klio]]
[[tr:Kleio]]
[[uk:Кліо]]
[[zh:克利俄]]

Τρέχουσα έκδοση από την 16:04, 30 Νοεμβρίου 2023

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κλειώ (αποσαφήνιση).
Κλειώ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κλειώ (Αρχαία Ελληνικά)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύντροφοςΑπόλλων
ΤέκναΥάκινθος
Υμέναιος
ΓονείςΔίας και Μνημοσύνη
ΑδέλφιαΜελπομένη
Ουρανία
Ευτέρπη
Τερψιχόρη
Ερατώ
Πολύμνια
Θάλεια
Καλλιόπη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην ελληνική μυθολογία, η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας. Εγγυόταν την πιστότητα του αρχικού λόγου, διατηρώντας την ενότητά του στο διηνεκές προφορικά ή γραπτά, εφόσον «η φωνή ομηρεύουσα», αυτή που καθίσταται όμηρος του γραπτού λόγου είναι και λιγότερο επισφαλής σε αλλοιώσεις προϊόντος του χρόνου. Ήταν κόρη του Δία και της Μνημοσύνης.

Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα κλέω/κλείω που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.

Σε μία από τις γνωστότερες καλλιτεχνικές απεικονίσεις της, η Κλειώ ζωγραφίζεται δαφνοστεφανωμένη και με πορφυρό ένδυμα. Στο δεξί της χέρι κρατά μία σάλπιγγα (για να διαλαλεί τις αξιομνημόνευτες παραδειγματικές πράξεις) και στο αριστερό ένα βιβλίο, που γράφει: "Κλειώ Ιστορία". Κοντά στα πόδια της υπάρχει το: "Κιβώτιο της Ιστορίας". Επίσης, συχνά στις απεικονίσεις της περιλαμβάνεται και η κλεψύδρα, που αποτελεί σύμβολο της ροής και τη χρονικής τάξης των γεγονότων.

Είχε ένα γιο από τον Πίερο, τον Υάκινθο. Το πάθος μεταξύ της Κλειούς και του Πιέρου ήταν η τιμωρία της Αφροδίτης, όταν κάποτε η Κλειώ τόλμησε να την ειρωνευτεί για τον δεσμό της με τον Άδωνη.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κλείω> κλεΐζω (δοξάζω, λαμπρύνω) και ακόμη (κλείνω, κλειδώνω, περικλείω).

Το κλέος (η δόξα) και η κλείς (το κλειδί) έχουν άμεση σχέση με την Κλειώ και την Ιστορία.

Η καταγραφή των ένδοξων πράξεων του παρελθόντος έδινε το κλειδί για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τα μέλλοντα να συμβούν, έργο παιδευτικό κυρίως. Εξ ου και η φράση του Ησίοδου «τα τ’ εόντα προ τ’ εόντα τα τ’ εσόμενα» που συμπυκνώνει την ουσία της ιστορικής γνώσης.

«Κλειώ» - λεπτομέρεια από το «Η Αλληγορία της Ζωγραφικής», Βερμέερ

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]