(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γαλλικό κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφορά
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 91.138.154.254 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Γαληνός Π
Ετικέτα: Επαναφορά
 
(41 ενδιάμεσες εκδόσεις από 24 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών πολιτικού κόμματος
⚫
Το '''Γαλλικό κόμμα''' ήταν Ελληνική πολιτική παράταξη των πρώτων χρόνων ύπαρξης του ελληνικού κράτους.
|χώρα = Ελλάδας
|χρώμακώδικας = {{Γαλλικό κόμμα/meta/color}}
|όνομα = Γαλλικό κόμμα
|ηγέτης1_τίτλος = Αρχηγός
|ηγέτης1_όνομα = [[Ιωάννης Κωλέττης]]
|ιδρύθηκε = 1824
|διαλύθηκε = 1865
|ιδεολογία = [[Φιλελευθερισμός]]<ref>{{Cite book |first1=John S. |last1=Koliopoulos |first2=Thanos M. |last2=Veremis |title=Modern Greece: A History since 1821 |url=https://archive.org/details/moderngreecehist00koli_521 |publisher=Wiley-Blackwell |year=2010 |page=[https://archive.org/details/moderngreecehist00koli_521/page/n44 30]}}</ref> <br />[[Συνταγματισμός]]<ref name="HisModGreece35">{{Cite book |first1=John S. |last1=Koliopoulos |first2=Thanos M. |last2=Veremis |title=Modern Greece: A History since 1821 |url=https://archive.org/details/moderngreecehist00koli_521 |publisher=Wiley-Blackwell |year=2010 |page=[https://archive.org/details/moderngreecehist00koli_521/page/n49 35]}}</ref> <br />[[Εθνικισμός]]<ref>{{Cite book |first=Charles A. |last=Frazee |title=The Orthodox Church and Independent Greece, 1821-1852 |publisher=Cambridge University Press |year=1969 |page=144}}</ref>
|θρησκεία = Ορθόδοξη εκκλησία
}}


⚫
Το '''Γαλλικό κόμμα''' γνωστό και ως '''Συνταγματικό κόμμα''' ήταν ελληνική πολιτική παράταξη των πρώτων χρόνων ύπαρξης του [[Βασίλειο της Ελλάδας|Βασιλείου της Ελλάδος]].
⚫
Αρχηγός του κόμματος ήταν ο [[Ιωάννης Κωλέττης]] και ιδρύθηκε κατά την διάρκεια της δεύτερης εθνοσυνέλευσης στο Άστρος το [[1824]] , στην εθνοσυνέλευση αυτή ιδρύθηκαν και οι βασικότεροι αντίπαλου του που ήταν το [[Αγγλικό κόμμα]] του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] και το [[Ρωσικό κόμμα]] του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] σαν συνέπεια της επίδρασης που είχαν οι τρείς μεγάλες δυνάμεις της εποχής και ανάλογα ποιά υποστήριζε ο καθένας ότι θα βοηθήσει την [[Ελλάδα]] . Το ''Γαλλικό κόμμα'' συμμετείχε και νίκησε στις βουλευτικές εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1844|1844]] και του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1847|1847]] . Ήταν κυρίως κόμμα των διανοούμενων αλλά μαζί του συμπαρατάχτηκαν κυρίως [[πρόκριτοι]], στρατιωτικοί, λόγιοι και έμποροι που είχαν σπουδάσει και διαμείνει στη Δυτική Ευρώπη. Επιφανή υποστηρικτές του ήταν οι [[Βάσος Μαυροβουνιώτης]], ο [[Ιωάννης Μακρυγιάννης]], ο [[Γεώργιος Κουντουριώτης]] και άλλοι.


⚫
Αρχηγός του κόμματος ήταν ο [[Ιωάννης Κωλέττης]] και ιδρύθηκε κατά την διάρκεια της [[Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους|δεύτερης εθνοσυνέλευσης στο Άστρος]] το [[1824]], στην εθνοσυνέλευση αυτή ιδρύθηκαν και οι βασικότεροι αντίπαλοί του, που ήταν το [[Αγγλικό κόμμα]] του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] και το [[Ρωσικό κόμμα]] του [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέα Μεταξά]], σαν συνέπεια της επίδρασης που είχαν οι τρεις [[Μεγάλες Δυνάμεις|μεγάλες δυνάμεις]] της εποχής και ανάλογα ποια υποστήριζε ο καθένας ότι θα βοηθήσει την [[Ελλάδα]]. Σημειώνεται ότι όταν ο [[Ναπολέων Α΄|Ναπολέων]] επιχειρούσε τη εκστρατεία του στην Αίγυπτο ο [[Αδαμάντιος Κοραής]] καλούσε τους Έλληνες να πολεμήσουν στο πλευρό του.
Το Γαλλικό κόμμα συνέχισε να υπάρχει και μετά τον θάνατο του ηγέτη του το 1847.


Το ''Γαλλικό κόμμα'' έδρασε κυρίως στη περίοδο της βασιλείας του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] όταν και ευνοήθηκε ιδιαίτερα από την αρχή από δύο μέλη της Αντιβασιλείας τον [[Γεώργιος Λουδοβίκος φον Μάουρερ|Λουδοβίκο φον Μάουρερ]] και τον [[Κάρολος Άμπελ|Κάρολο Άμπελ]]. Όταν όμως ενηλικιώθηκε ο Όθωνας προσπάθησε να αποδυναμώσει τόσο το Γαλλικό Κόμμα όσο και το τότε [[Ρωσικό κόμμα|Ρωσικό]] ορίζοντας τον [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]] πρέσβη στο Παρίσι, τον δε [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέα Μεταξά]] πρέσβη στη Μαδρίτη.


[[Εικόνα:Ioannis Kolettis.JPG|150px|thumb|left|Ο [[Ιωάννης Κωλέττης]] ιδρυτής και αρχηγός του Γαλλικού κόμματος]]
⚫
== Ενδεικτική Βιβλιογραφία ==


Μετά την λεγόμενη [[επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου]] του 1843, ο [[Ιωάννης Κωλέττης]] συμμετέχοντας το επόμενο έτος στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1844|βουλευτικές εκλογές του 1844]] εξήλθε νικητής όταν και διακρίθηκε ιδιαίτερα στην Εθνοσυνέλευση με την αγόρευσή του "υπέρ των ετεροχθόνων" Ελλήνων που είχαν ήδη εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Την εποχή εκείνη το Γαλλικό κόμμα ήταν κυρίως το κόμμα των διανοούμενων, αλλά μαζί του είχαν συμπαραταχθεί κυρίως [[πρόκριτοι]], στρατιωτικοί, λόγιοι και έμποροι που είχαν σπουδάσει και διαμείνει στη [[Δυτική Ευρώπη]]. Επιφανείς υποστηρικτές του Γαλλικού κόμματος ήταν ο [[Μαυροβουνιώτης Βάσος|Βάσος Μαυροβουνιώτης]], ο [[Ιωάννης Μακρυγιάννης]], ο [[Γεώργιος Κουντουριώτης]], ο [[Κωνσταντίνος Κανάρης]], ο [[Κανέλλος Δεληγιάννης]], ο [[Πανούτσος Νοταράς]], ο [[Δημήτριος Μελετόπουλος]] κ.α., θέτοντας κύριο στόχο την επέκταση του Βασιλείου, σε αντίθεση με τον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]], του [[Αγγλικό κόμμα|Αγγλικού Κόμματος]] που έθετε πρώτο στόχο την οργάνωση του κράτους και αργότερα την επέκτασή του. Έτσι με αυτά τα δεδομένα ο Ιωάννης Κωλέττης νίκησε και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1847|Βουλευτικές εκλογές του 1847]].
⚫
*''Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα 1821-1936'' , Gunnar Hering (Μετάφραση Θόδωρος Παρασκευόπουλος) , Έκδοση: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2004.


Το Γαλλικό κόμμα συνέχισε να υπάρχει και μετά τον θάνατο του ηγέτη του το 1847 και ήταν μακροβιότερο από τους δύο βασικούς του αντιπάλους. Η απήχησή του όμως άρχισε να μειώνεται ειδικότερα κατά τον [[Κριμαϊκός πόλεμος|Κριμαϊκό πόλεμο]] (1853-1855) όταν γαλλικά και αγγλικά αγήματα έφθασαν και αποβιβάστηκαν στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] προκειμένου να πιέσουν την ελληνική κυβέρνηση και τον Βασιλέα [[Όθων Α΄ της Ελλάδας|Όθωνα]] να αποκηρύξουν όλα τα επαναστατικά κινήματα που είχαν εκδηλωθεί στις αλύτρωτες ελληνικές περιοχές. Έναντι εκείνης της εξέλιξης λαός και Βασιλεύς αντιστάθηκαν των αξιώσεων αυτών ενώ το Γαλλικό και [[Αγγλικό κόμμα|Αγγλικό]] κόμμα άρχισαν να σβήνουν. Μετά δε και την λεγόμενη [[έξωση του Όθωνα]] που οργανώθηκε πρωτίστως από τους Άγγλους, λίγα χρόνια αργότερα και τα τρία μέχρι τότε κυρίαρχα κόμματα της Ελλάδας παραχώρησαν τη θέση τους σε νέους πολιτικούς σχηματισμούς.

== Παραπομπές ==
<references />

== Πηγές ==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα τομ.16ος, σελ.165.

⚫
== Ενδεικτική Βιβλιογραφία ==
⚫
*''Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα 1821-1936'', Gunnar Hering (Μετάφραση Θεόδωρος Παρασκευόπουλος), Έκδοση Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2004.
*''Η ξενική εξάρτησις κατά την διαδρομήν του νεοελληνικού κράτους (1821-1945), Πολιτική διαμόρφωσις- Εθνική Γη-Δανειοδότησις'', Αθήναι 1975, Τ. Λιγνάδης.
*''A Short History of Modern Greece'', Richard Clogg, Cambridge University Press, 1979 ISBN 0-521-32837-3


[[Κατηγορία:Ελληνικά πολιτικά κόμματα]]
[[Κατηγορία:Πολιτική ιστορία της Ελλάδας|γαλλικο]]
[[Κατηγορία:Ελληνογαλλικές σχέσεις|γαλλικο]]
[[Κατηγορία:Ιωάννης Κωλέττης|γαλλικο]]

Τρέχουσα έκδοση από την 08:22, 30 Μαΐου 2024

Γαλλικό κόμμα
ΑρχηγόςΙωάννης Κωλέττης
Ίδρυση1824
Διάλυση1865
ΙδεολογίαΦιλελευθερισμός[1]
Συνταγματισμός[2]
Εθνικισμός[3]
ΘρησκείαΟρθόδοξη εκκλησία
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Γαλλικό κόμμα γνωστό και ως Συνταγματικό κόμμα ήταν ελληνική πολιτική παράταξη των πρώτων χρόνων ύπαρξης του Βασιλείου της Ελλάδος.

Αρχηγός του κόμματος ήταν ο Ιωάννης Κωλέττης και ιδρύθηκε κατά την διάρκεια της δεύτερης εθνοσυνέλευσης στο Άστρος το 1824, στην εθνοσυνέλευση αυτή ιδρύθηκαν και οι βασικότεροι αντίπαλοί του, που ήταν το Αγγλικό κόμμα του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και το Ρωσικό κόμμα του Ανδρέα Μεταξά, σαν συνέπεια της επίδρασης που είχαν οι τρεις μεγάλες δυνάμεις της εποχής και ανάλογα ποια υποστήριζε ο καθένας ότι θα βοηθήσει την Ελλάδα. Σημειώνεται ότι όταν ο Ναπολέων επιχειρούσε τη εκστρατεία του στην Αίγυπτο ο Αδαμάντιος Κοραής καλούσε τους Έλληνες να πολεμήσουν στο πλευρό του.

Το Γαλλικό κόμμα έδρασε κυρίως στη περίοδο της βασιλείας του Όθωνα όταν και ευνοήθηκε ιδιαίτερα από την αρχή από δύο μέλη της Αντιβασιλείας τον Λουδοβίκο φον Μάουρερ και τον Κάρολο Άμπελ. Όταν όμως ενηλικιώθηκε ο Όθωνας προσπάθησε να αποδυναμώσει τόσο το Γαλλικό Κόμμα όσο και το τότε Ρωσικό ορίζοντας τον Ιωάννη Κωλέττη πρέσβη στο Παρίσι, τον δε Ανδρέα Μεταξά πρέσβη στη Μαδρίτη.

Ο Ιωάννης Κωλέττης ιδρυτής και αρχηγός του Γαλλικού κόμματος

Μετά την λεγόμενη επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, ο Ιωάννης Κωλέττης συμμετέχοντας το επόμενο έτος στις βουλευτικές εκλογές του 1844 εξήλθε νικητής όταν και διακρίθηκε ιδιαίτερα στην Εθνοσυνέλευση με την αγόρευσή του "υπέρ των ετεροχθόνων" Ελλήνων που είχαν ήδη εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Την εποχή εκείνη το Γαλλικό κόμμα ήταν κυρίως το κόμμα των διανοούμενων, αλλά μαζί του είχαν συμπαραταχθεί κυρίως πρόκριτοι, στρατιωτικοί, λόγιοι και έμποροι που είχαν σπουδάσει και διαμείνει στη Δυτική Ευρώπη. Επιφανείς υποστηρικτές του Γαλλικού κόμματος ήταν ο Βάσος Μαυροβουνιώτης, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, ο Γεώργιος Κουντουριώτης, ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο Κανέλλος Δεληγιάννης, ο Πανούτσος Νοταράς, ο Δημήτριος Μελετόπουλος κ.α., θέτοντας κύριο στόχο την επέκταση του Βασιλείου, σε αντίθεση με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, του Αγγλικού Κόμματος που έθετε πρώτο στόχο την οργάνωση του κράτους και αργότερα την επέκτασή του. Έτσι με αυτά τα δεδομένα ο Ιωάννης Κωλέττης νίκησε και στις Βουλευτικές εκλογές του 1847.

Το Γαλλικό κόμμα συνέχισε να υπάρχει και μετά τον θάνατο του ηγέτη του το 1847 και ήταν μακροβιότερο από τους δύο βασικούς του αντιπάλους. Η απήχησή του όμως άρχισε να μειώνεται ειδικότερα κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο (1853-1855) όταν γαλλικά και αγγλικά αγήματα έφθασαν και αποβιβάστηκαν στον Πειραιά προκειμένου να πιέσουν την ελληνική κυβέρνηση και τον Βασιλέα Όθωνα να αποκηρύξουν όλα τα επαναστατικά κινήματα που είχαν εκδηλωθεί στις αλύτρωτες ελληνικές περιοχές. Έναντι εκείνης της εξέλιξης λαός και Βασιλεύς αντιστάθηκαν των αξιώσεων αυτών ενώ το Γαλλικό και Αγγλικό κόμμα άρχισαν να σβήνουν. Μετά δε και την λεγόμενη έξωση του Όθωνα που οργανώθηκε πρωτίστως από τους Άγγλους, λίγα χρόνια αργότερα και τα τρία μέχρι τότε κυρίαρχα κόμματα της Ελλάδας παραχώρησαν τη θέση τους σε νέους πολιτικούς σχηματισμούς.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Koliopoulos, John S.· Veremis, Thanos M. (2010). Modern Greece: A History since 1821. Wiley-Blackwell. σελ. 30. 
  2. ↑ Koliopoulos, John S.· Veremis, Thanos M. (2010). Modern Greece: A History since 1821. Wiley-Blackwell. σελ. 35. 
  3. ↑ Frazee, Charles A. (1969). The Orthodox Church and Independent Greece, 1821-1852. Cambridge University Press. σελ. 144. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα τομ.16ος, σελ.165.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα 1821-1936, Gunnar Hering (Μετάφραση Θεόδωρος Παρασκευόπουλος), Έκδοση Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2004.
  • Η ξενική εξάρτησις κατά την διαδρομήν του νεοελληνικού κράτους (1821-1945), Πολιτική διαμόρφωσις- Εθνική Γη-Δανειοδότησις, Αθήναι 1975, Τ. Λιγνάδης.
  • A Short History of Modern Greece, Richard Clogg, Cambridge University Press, 1979 ISBN 0-521-32837-3
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γαλλικό_κόμμα&oldid=10593376"