mab-kaer

Brezhoneg

mab-kaer /mapˈkaɛr/ gourel (liester : mibien-gaer)

Gwaz ur vaouez evit he zad hag he mamm ; deuñv
- — Penaos, Gwennig ? Me, mab-kaer d'ar roue ? Sell 'ta, sell, a c'hellje dont da veza... Petra lavarit, koantik ? — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 31.)
- Ret eo ma vije bet an diaoul e-unan oc'h ober ar jubenn p'on deut amañ da vab-kaer. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 41.)
- — « Ya, gwir eo, Loeiza. Paour-kaezh kozh ! » a respontas ar mab-kaer. — (Jakez Konan, Noz ar Pellgent, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 14.)
- Ho mab-kaer n'eo ket deut ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 329.)
- Un deiz bennak, mab-kaer ar Roue a droc'has ur wialenn hag a yeas da vord ar mor. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 95.)
Mab bet gant unan eus an daou bried e-kerzh un dimeziñ kent, evit ar pried a vremañ ; lezvab
- — [...] ; setu aze eur filhor hag a vefe ennan danvez mat a-walc'h evit beza va mab-kaer aman e Kerbutun, [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 10.)

pried ar verc'h (1)

alamaneg : Schwiegersohn ^(de) , Eidam ^(de)
bulgareg : зет ^(bg)
daneg : svigersøn ^(da)
esperanteg : bofilo ^(eo)
estoneg : väimees ^(et)
finneg : vävy ^(fi)
galleg : beau-fils ^(fr) , gendre ^(fr)
gresianeg : γαμπρός ^(el) (gamprós), γαμβρός ^(el) (gambrós)
gougouyimidjireg : biidyirr (mab-kaer ur paotr), ngalaadhin (mab-kaer ur plac'h)
hebraeg : חָתָן ^(he)
hensaozneg : āþum ^(ang)
hungareg : vő ^(hu)
italianeg : genero ^(it)
kroateg : zet ^(hr)

mab ar pried (2)