Давыд Усяславіч: розьніца паміж вэрсіямі
д выдаленая Катэгорыя:Ізяслававічы (Полацкія); дададзеная Катэгорыя:Рагвалодавічы з дапамогай HotCat |
+шаблён-картка |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Манарх}} |
|||
[[Файл:Vseslav of Polotsk.jpg|thumb|250px|Давыд Усяславіч (зьлева)]] |
[[Файл:Vseslav of Polotsk.jpg|thumb|250px|Давыд Усяславіч (зьлева)]] |
||
'''Давыд Усяславіч''' (сярэдзіна [[1050-я|1050-ых]] — пасьля [[1130]]) — [[Сьпіс полацкіх князёў|князь полацкі]] (пачатак [[1128]] — сярэдзіна [[1128]], [[Ізяслаўльскія князі|князь ізяслаўльскі]] ([[1101]] — да [[1103]]; канец [[1110-я|1110-ых]] — пачатак [[1128]]; сярэдзіна [[1128]] — [[1129]]). |
'''Давыд Усяславіч''' (сярэдзіна [[1050-я|1050-ых]] — пасьля [[1130]]) — [[Сьпіс полацкіх князёў|князь полацкі]] (пачатак [[1128]] — сярэдзіна [[1128]], [[Ізяслаўльскія князі|князь ізяслаўльскі]] ([[1101]] — да [[1103]]; канец [[1110-я|1110-ых]] — пачатак [[1128]]; сярэдзіна [[1128]] — [[1129]]). |
||
== Жыцьцё і дзейнасьць == |
== Жыцьцё і дзейнасьць == |
||
Недзе да [[1103]] году апынуўся ў выгнаньні ў [[Чарнігаўскае княства|Чарнігаўскім княстве]]. У 1103 годзе разам з князямі Паўднёвай [[Русь|Русі]] ўдзельнічаў ў вельмі пасьпяховай выправе на [[полаўцы|полаўцаў]]. А ў [[1104]] годзе ў выправе супраць свайго брата [[Глеб |
Недзе да [[1103]] году апынуўся ў выгнаньні ў [[Чарнігаўскае княства|Чарнігаўскім княстве]]. У 1103 годзе разам з князямі Паўднёвай [[Русь|Русі]] ўдзельнічаў ў вельмі пасьпяховай выправе на [[полаўцы|полаўцаў]]. А ў [[1104]] годзе ў выправе супраць свайго брата [[Глеб Усяславіч|Глеба Ўсяславіча]] [[Менскія князі|князя менскага]], які верагодна і выгнаў яго некалі з [[Ізяслаўль|Ізяслаўля]]. Але кампанія супраць Глеба Менскага ня мела посьпеха, Давыд вярнуўся ў Ізяслаўль толькі недзе пасьля [[1116]] году, калі [[Уладзімер Манамах]] перамог Глеба. |
||
Пасьля сьмерці [[Рагвалод-Барыс Усяслававіч|Рагвалода-Барыса]] ў пачатку [[1128]] году полацкі пасад перайшоў па тагачасным праве да Давыда. Ён пакінуў [[ |
Пасьля сьмерці [[Рагвалод-Барыс Усяслававіч|Рагвалода-Барыса]] ў пачатку [[1128]] году полацкі пасад перайшоў па тагачасным праве да Давыда. Ён пакінуў [[Ізяслаўскае княства]] свайму сыну [[Брачыслаў Давыдавіч|Брачыславу]] і з астатнімі сынамі пераехаў у [[Полацак]]. Палачане па нейкіх падставах склалі супраць яго змову, Давыд ведаў аб гэтым таму паклікаў у Полацак і Брачыслава з ізяслаўльскай [[дружына]]й. Але і гэта не дапамагло, палачане чымсьці незадаволенныя выгналі Давыда з Полацка ўзяўшы сабе князям маладога [[Рагвалод-Васіль Рагвалодавіч|Рагвалода-Васіля]]. Гэта натуральна выклікала барацьбу паміж Давыдам і Рагвалодам-Васілём у якаю ўмяшаўся [[Сьпіс вялікіх князёў кіеўскіх|вялікі князь кіеўскі]] [[Мсьціслаў Уладзімеравіч|Мсьціслаў]], учыніўшы вялікае вайсковае ўварваньне ў Полацкую зямлю. Палачане разам з Рагвалодам-Васілём наведаліся да Мсьціслава і ўпэўнілі яго зацьвердзіць Рагвалода-Васіля полацкім князям у супярэчнасьці з правам старшыньства. Давыд быў вымушаны вярнуцца ў Ізяслаўль. Рагвалод-Васіль верагодна прызнаў вярхоўную ўладу [[Кіеў|Кіева]] над Полацкам, чаго не было з часоў [[Брачыслаў Ізяслававіч|Брачыслава Ізяслававіча]]. |
||
Але відавочна Давыд не зьмірыўся са стратай Полацка. У [[1129]] годзе Мсьціслаў зьбіраўся ў выправу супраць полаўцаў і заклікаў да ўдзелу ў ёй і полацкіх князёў. Але Давыд, як і іншыя полацкія князі, ў кплівых словах адмовіўся ад удзелу ў гэтай выправе. Больш за тое, у час калі Мсьціслаў ваяваў з полаўцамі, Давыд веў міжусобную вайну з Рагвалодам-Васілём. Вярнуўшыся з выправы на полаўцаў Мсьціслаў адправіў сваіх ваяводаў ў Полацкую зямлю, яны захапілі амаль ўсіх полацкіх князёў, ў тым ліку Давыда з сынамі, і прывезьлі іх у Кіеў. У [[1130]] годзе над полацкімі князямі адбыўся так званы "суд [[Русь|рускіх]] князёў" па выраку якого іх разам зь сем’ямі саслалі ў [[Бізантыя|Бізантыю]]. |
Але відавочна Давыд не зьмірыўся са стратай Полацка. У [[1129]] годзе Мсьціслаў зьбіраўся ў выправу супраць полаўцаў і заклікаў да ўдзелу ў ёй і полацкіх князёў. Але Давыд, як і іншыя полацкія князі, ў кплівых словах адмовіўся ад удзелу ў гэтай выправе. Больш за тое, у час калі Мсьціслаў ваяваў з полаўцамі, Давыд веў міжусобную вайну з Рагвалодам-Васілём. Вярнуўшыся з выправы на полаўцаў Мсьціслаў адправіў сваіх ваяводаў ў Полацкую зямлю, яны захапілі амаль ўсіх полацкіх князёў, ў тым ліку Давыда з сынамі, і прывезьлі іх у Кіеў. У [[1130]] годзе над полацкімі князямі адбыўся так званы "суд [[Русь|рускіх]] князёў" па выраку якого іх разам зь сем’ямі саслалі ў [[Бізантыя|Бізантыю]]. |
||
Радок 15: | Радок 16: | ||
*[[Валодша]] |
*[[Валодша]] |
||
*[[Мікула]] |
*[[Мікула]] |
||
== Крыніцы == |
|||
{{Крыніцы}} |
|||
[[Катэгорыя:Полацкія князі]] |
[[Катэгорыя:Полацкія князі]] |
Цяперашняя вэрсія на 15:56, 14 траўня 2024
Давыд Усяславіч | |
князь полацкі | |
---|---|
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | не раней за 1047 і не пазьней за 1057 |
Памёр | не раней за 1129 |
Нашчадкі | Валодша[d], мерк. Мікула Давыдавіч[d] і Брачыслаў[d] |
Дынастыя | Ізяслававічы |
Бацька | Усяслаў Чарадзей[1][2][3] |
Давыд Усяславіч (сярэдзіна 1050-ых — пасьля 1130) — князь полацкі (пачатак 1128 — сярэдзіна 1128, князь ізяслаўльскі (1101 — да 1103; канец 1110-ых — пачатак 1128; сярэдзіна 1128 — 1129).
Жыцьцё і дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Недзе да 1103 году апынуўся ў выгнаньні ў Чарнігаўскім княстве. У 1103 годзе разам з князямі Паўднёвай Русі ўдзельнічаў ў вельмі пасьпяховай выправе на полаўцаў. А ў 1104 годзе ў выправе супраць свайго брата Глеба Ўсяславіча князя менскага, які верагодна і выгнаў яго некалі з Ізяслаўля. Але кампанія супраць Глеба Менскага ня мела посьпеха, Давыд вярнуўся ў Ізяслаўль толькі недзе пасьля 1116 году, калі Уладзімер Манамах перамог Глеба.
Пасьля сьмерці Рагвалода-Барыса ў пачатку 1128 году полацкі пасад перайшоў па тагачасным праве да Давыда. Ён пакінуў Ізяслаўскае княства свайму сыну Брачыславу і з астатнімі сынамі пераехаў у Полацак. Палачане па нейкіх падставах склалі супраць яго змову, Давыд ведаў аб гэтым таму паклікаў у Полацак і Брачыслава з ізяслаўльскай дружынай. Але і гэта не дапамагло, палачане чымсьці незадаволенныя выгналі Давыда з Полацка ўзяўшы сабе князям маладога Рагвалода-Васіля. Гэта натуральна выклікала барацьбу паміж Давыдам і Рагвалодам-Васілём у якаю ўмяшаўся вялікі князь кіеўскі Мсьціслаў, учыніўшы вялікае вайсковае ўварваньне ў Полацкую зямлю. Палачане разам з Рагвалодам-Васілём наведаліся да Мсьціслава і ўпэўнілі яго зацьвердзіць Рагвалода-Васіля полацкім князям у супярэчнасьці з правам старшыньства. Давыд быў вымушаны вярнуцца ў Ізяслаўль. Рагвалод-Васіль верагодна прызнаў вярхоўную ўладу Кіева над Полацкам, чаго не было з часоў Брачыслава Ізяслававіча.
Але відавочна Давыд не зьмірыўся са стратай Полацка. У 1129 годзе Мсьціслаў зьбіраўся ў выправу супраць полаўцаў і заклікаў да ўдзелу ў ёй і полацкіх князёў. Але Давыд, як і іншыя полацкія князі, ў кплівых словах адмовіўся ад удзелу ў гэтай выправе. Больш за тое, у час калі Мсьціслаў ваяваў з полаўцамі, Давыд веў міжусобную вайну з Рагвалодам-Васілём. Вярнуўшыся з выправы на полаўцаў Мсьціслаў адправіў сваіх ваяводаў ў Полацкую зямлю, яны захапілі амаль ўсіх полацкіх князёў, ў тым ліку Давыда з сынамі, і прывезьлі іх у Кіеў. У 1130 годзе над полацкімі князямі адбыўся так званы "суд рускіх князёў" па выраку якого іх разам зь сем’ямі саслалі ў Бізантыю.
Давыд не вярнуўся на радзіму, верагодна памёр у Бізантыі. Вярнуліся толькі яго сыны — Брачыслаў, Валодша і Мікула, якія з дапамогай Рагвалода-Васіля вярнулі ад Глебавічаў Ізяслаўльскае княства.
Нашчадкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Давид Всеславич (рас.) // Русский биографический словарь — СПб: 1905. — Т. 6. — С. 4.
- ^ А. Э. Давид Всеславич (рас.) // Энциклопедический словарь — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1893. — Т. X. — С. 4.
- ^ Русский биографический словарь / пад рэд. A. Polovtsov — СПб.: 1905. — Т. 14.