*
Eş ve dosttan nasıl tepkiler aldınız? Gayet güzel destekler aldım. "İyi konuştun. Bu memleketin en önemli meselesinin çözülmesi lazım" dediler. Tersini diyene de rastlamadım. Bence MHP ve CHP'nin de bunun tersini dememesi lazım. Çünkü, muhalefet bu siyasal iktidarın yaptığı her şeye karşı çıkmak değildir. Bazen muhalefet ulusal meselelerde, iktidar partisi ile kol kola girip, meseleyi ortak çözmektir. Ama görüyorum ki bizdeki muhalefet öyle değil. Şaşırıyorum tabii. Hele de Baykal'a.
*
Neden? Baykal, benim hayatta tanıdığım en iyi kalpli insanlardan biridir. Eminim çocukların ölümüne içten içe yanıyordur. Ama işte siyaset gereği. Neyse boş verin...
*
Yok yok lütfen devam edin... Baykal'ın aslında bu savaşın bitmesi için elini taşın altına koyması ve projeye destek olması gerekir. Bu onu kamuoyu nezdinde küçültmez. Tam aksine büyütür. Hatta CHP'yi yeniden doğurur ve toplumdan destek görür. Ben mesela hemen gidip oyumu CHP'ye veririm.
*
İlginç bir yaklaşım Sinan Bey. Evet ama ne yazık ki, ben ya da benim gibi düşünenlere AK Parti yandaşı, iktidar yanlısı diyorlar. Hiç ilgisi yok halbuki. Maalesef o kadar sığ ve boş muhalefet yapılıyor ki, "bizi modern dünyayla buluştursun da Türkiye daha hızlı demokratikleşsin" diye bu demokratik açılımı yapan iktidarı desteklemek durumunda kalıyoruz. Keşke bu süreci başlatan CHP olsaydı. Baykal olsaydı. Olmadı diye olanlara da karşı duracak değiliz.
*
Peki neden olmuyor sizce? Yanılıyor. Ya da yanıltılıyor etrafı tarafından. Oysaki bu savaşın durması için açık seçik tavır almaması ona ve partisine oy kaybettiriyor. Ben hâlâ Baykal'ın bu konuda tam olarak ne dediğini bilmiyorum. Barış istiyor mu, istemiyor mu? Bunu açıkça ortaya koyup, sürece el verse bence kahraman bir lider olarak anılacaktır tarihte.
*
Ya Devlet Bahçeli? Tanımıyorum kendisini ama aynı biçimde onun da sorumluluk alması lazım üzerine. Çünkü, bu mesele siyasi rekabet içerisinde düşünülecek bir mesele değil. Vatanını seven her yurttaşın da böyle düşünmesi gerekir. Biz 1000 yıldan beri aynı topraklar üzerinde yaşayan insanlarız. Kanımız kanımıza karışmış. Kız almışız kız vermişiz. Beraber çarpışmışız gereğinde. Tüm bu gerçeği unutup, inadına silah, inadına kavga demenin bize hiç faydası yok! 30 yıldır diyoruz da ne oldu? Daha mı çok şehit versin bu ülke. Türk-Kürt analar ağlamaya devam mı etsin? Gidelim hep beraber şehit anasına soralım; "Bir şehit daha vermeye gönlün razı mı?" diye.
*
Kürt tarafına bir mesaj var mı? Bak işte bu yanlış! Ne demek o taraf, bu taraf. Mesajım tüm Türkiye'ye. Onlar da artık barış için gereken özveriyi göstersinler. Bu iş silahla filan değil masada oturarak çözülür. Tam işler yoluna girdi derken, ne gereği vardı Reşadiye olayının. PKK bu barış sürecini baltalamaya çalışırken legal platformda siyaset yapanların da aklı selim davranması gerekiyor.
*
Son sözünüz... Şu; Ben bir Kürt ya da Türk olarak konuşmuyorum. Azeri bir annenin, Gürcü bir babanın evladıyım. İnsanları seviyorum ve istiyorum ki artık çocuklarımız öl-me-sin...
