Гнейс
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
Гнейс (ням. gneis) — горная парода з сланцаватай тэкстурай, утвораная пры метамарфізме магматычных (ортагнейсы) або асадкавых (парагнейсы) парод, паводле саставу блізкая да гранітаў.
Складаецца з палявых шпатаў, кварцу і цемнаколерных мінералаў (біятыт, рагавая падманка, піраксен). Прымесі — гранаты, кардыерыт, стаўраліт, дыстэн і інш. Колер шэры да цёмнага, светла-ружовы. Шчыльнасць 2500 — 2900 кг/м³. Пашыраныя пароды найбольш старажытных участкаў зямной кары. На тэрыторыі Беларусі разам з іншымі пародамі складаюць дакембрыйскі крышталічны фундамент.
Прыдатныя на выраб друзу, тратуарных пліт, як абліцовачны камень.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 304. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
|
Гнейс на Вікісховішчы |
|---|