Fethiye değil, Özdere! Club Marvy
Son bir kaç yıldır beni en çok şaşırtan otel oldu Club Marvy... Mutfağı (cidden çok iyi), çocuk kabul etmeyen plajı Boho, 180 dönümlük araziye yayılmış az sayıdaki doğa ile uyumlu bungolovu, spor aktiviteleri, çocuklar için özel aktiviteler ve İstanbul’dan gelen ünlü DJ’lerle düzenlediği akşamüstü plaj perküsyon partileri ile tamamen başka bir kafada... Üç gün yalnız kalıp yoga yapıp başını da dinleyebiliyorsun, ailenle son derece eğlenceli çoluk çocuk tatili de yapabiliyorsun. Özdere’de bu yaz başı açılan Club Marvy, Ege için yepyeni bir konsept...
Hacı Memiş’te bir sushi barı; Miniq
Ben henüz gidemedim ama gidenler çok başarılı olduğunu söylüyor. İzmirli genç işletmeci Murat Alpiskender’in yeni numarası Miniq, enteresan sushi çeşitleriyle “Sushi Bar” olarak kapılarını açmış. Miniq’te, saat 11.00’den sonra tanınmış DJ’ler eşliğinde limon ağaçlarının süslediği yeşillikler arasında içkinizi yudumlarken, eğlencenin ve tatilinizin tadını çıkarabiliyorsunuz. Pazartesi akşamları da antika pazarı kuruluyormuş güzel bahçelerinde.
Ata Demirer Gazinosu bu akşam Marmaris’te
Ata Demirer, ‘tek kişilik’ gösterisi ve gazinosuyla bu akşam Marmaris Amfitiyatro sahnesinde. Nefis sesiyle gerçekten çok keyifli bir akşam geçirtiyor. Biletler Biletix’de.
Ve böylece, 2009 yılından bu yana “ha yapıldı, yapılacak, ay tamam bu sefer yapıyoruz” diye heyecan yaptığımız İzmir Opera Binası fısıltıları yine alevlendi.
Sekiz yıl önce Aziz Kocaoğlu tarafından müjdelenen bina, ne olduysa epey bir askıya alınmıştı. 2010’da tekrar gündeme gelmiş ve 2012’de yapımına başlandığı duyurulmuştu. Ocak 2017’de ise bu ihaleye başvuran beş teklifin de beğenilmemesi üzerine yeniden ihale açılacağı açıklanmıştı.
Gel zaman git zaman aradan geçen 8 yılın sonunda İzmir Büyükşehir Belediyesi, “Türkiye’nin opera sanatına özel” olacak ilk binasının ihalesini sonuçlandırdı. (Bu işler kolay değil, hele bir şehre yıllarca konuşulacak bir eser kazandırmayı hedefliyorsanız).
DÜNYADA İMZASI VAR
Avrupa’nın sayılı opera binalarından olması hedeflenen bina için konsorsiyumu kim kazandı biliyor musunuz? Aralık ayında ve bu yıl içinde yapılan iki ihaleyle projeyi kazanan isim Çağdan Mühendislik Müteahhitlik Sananayi ve Ticaret A.Ş. & Waagner-Biro Austria Stage Systems AG Konsorsiyumu...
Önce harçlıklarımdan sırt çantasıyla “interrail” (gençler için ucuza trenle Avrupa turu) ardından üniversiteden mezun olup çalışmaya başlayınca maaşımla ucuz uçak bileti peşinde koştum hep. Ne uçak bulduysam uçtum, ne hostel (Avrupa’da öğrencilerin ucuza konaklayabilmesi için öğrenci yurtlarına benzer bir sistemle çalışan pansiyonlar, ama şimdi artık her yaştan insan konaklayabiliyor) bulduysam kaldım.
Belki bir küçük ev ya da bir araba parası harcadım bu 20 yıl içinde seyahate. Hala bir evim yok. Ama hiç pişman olmadım. Asla olmayacağım. Tüm bunları yaparken dünyayı görmek dışında bir amacım daha vardı. “Dünyadaki festivalleri görmek”. Ya festival bulup gittim ya da gideceğim şehirlerde o ara ne festival var diye araştırdım. Torino Çikolata Festivali’nden tutun da Hong Kong Film Festivali’ne kadar pek çok etkinliği, yerinde yaşama şansı verdi bana hayat.
Sonra geçtiğimiz hafta ulusal bir seyahat dergisi röportaj yaptı benimle, temmuz sayısı için. Sorulardan biri, “dünyada en sevdiğiniz festival hangileri”ydi. Bir anda ağzımdan hem de hiç planlamadan Uluslararası İzmir Festivali çıkıverdi.
Röportajı yapan da belli ki, dünyanın çok havalı bir şehrinden cevap bekliyor olmalıydı ki şaşırdı. “Evet ya” dedim kendi kendime. Dünyadaki en sevdiğim sanat festivallerinden biri, Uluslararası İzmir Festivali benim.
Düşünsenize, dünyanın en ünlü müzisyenlerini, orkestralarını, bale temsillerini bu şehirde izledim ben İKSEV sayesinde. Omara Portuanda’yı Çeşme Kalesi’nde, New York Flormoni Orkestrası’nı Adnan Saygun’da, Paris’te parasızlıktan, New York’ta bilet bulamamaktan gidemediğim Martha Graham Dans Company’yi evimin dibindeki Kültürpark Açık Hava Tiyatrosu’nda izledim. Hayatta daha büyük zenginlik olabilir mi?
Baha gelmiştir Kordon’una, Konak Pier’ine, Balçova’na, dağlarına, denizine, insanına şimdi... Hele Urla, hele enginar festivali. 26 Nisan’da önce Hürriyet yazarları #İzmiriKeşfet sloganı ile şehrin altını üzerine getirecek, sonra da ben soluğu Urla’nın çarşılarında ve enginar pazarlarında alacağım. Bakın festivalde bu yıl neler var...
Şifa kaynağı enginar, uluslararası Michelin Yıldızlı şeflerin elinde dünya mutfağı lezzetine dönüşecek. İzmir Büyükşehir Belediyesi, Urla Belediyesi, İzmir Ekonomi Üniversitesi, Reseau Delice Dünya Gurme Şehirler Birliği tarafından bu yıl 28 - 30 Nisan arasında 3’üncüsü gerçekleştirilecek Uluslararası Urla Enginar Festivali’ne dünyanın 10 farklı kentinden 25 ünlü şef, Ege’nin vazgeçilmez lezzeti enginarı yeniden yorumlayacak.
Urla Cumhuriyet ile Malgaca meydanlarında kurulacak atölyelerde, Paris, İtalya, Beyrut, Belçika, Tunus, Girit, İtalya, İsveç ve Türkiye’den ünlü şefler, vücut hücrelerini yenileyen, kolesterolü düşüren, romatizma şikâyetlerini azaltan, sindirim sistemine katkıda bulunan enginarı tariflerine katacak. Türkiye’nin En İyi Festivali ödülüne layık bulunan etkinlikte, Urla yüz binlerce kişiyi ağırlayacak.
ÜÇ GÜNLÜK FESTİVAL
İEÜ Mutfak Sanatları ve Yönetimi Bölümü Koordinatörü, Uluslararası Enginar Festivali Direktörü, Reseau Delice İzmir Temsilcisi Sırma Güven, Urla sokaklarında birbirinden lezzetli enginar yemeklerinin dünyaca ünlü eğitmen şefler tarafından yapılacağını belirterek, “Festival boyunca Urla’nın bütün sokakları atölyeler, mutfak sohbetleri, müzik dinletileri ile şenlenecek. Üç gün boyunca 65 atölye ve sanat çalışmaları olacak. Dünya Gurme Şehirler Ağı’na üye olan kentimizde festival süresince Fransa, Fas, Belçika, Tunus, Stockholm’den gelecek şeflerle Türk şeflerimiz sakız enginara kendi yorumlarını getirecek” dedi.
Milano’dan araba ile yaklaşık 3.5 saat sürecek yolculuğa çıkarken hâlâ söyleniyordum, “’Ben kar görmemiş, sahil şehrinde büyümüş insanım (İzmir); ne işim var sizinle kayak tatilinde?” “Boş versene” dedi Carla, “Biz sana öğretiriz, kayağı düşünme, otelin spa’sı muhteşem” dedi diğeri... Aslında plana, Milano’ya bir son dakika bileti bulup dahil olmuştum, bacağını kırdığı için gelemeyen dördüncü kişinin yerine... Otel zaten ödenmişti ve tek yapmam gereken bir Milano bileti alıp arkadaşlarıma katılmaktı, öyle de yaptım.
Dolomitler’in cennet vadisi
İtalya‘nın kuzeydoğusundaki bir sıradağ sistemi olan ‘The Dolomites’ (Dolomitler) adını bir nevi volkanik bir kaya oluşumu olan ‘dolomit’ taşından alıyor. İçinde enfes bir milli park ve pek çok kayak merkezi bulunduran tepeler, doğa sporlarından hoşlananların uğrak noktası. Ama bölgeyi dağ köyleri ve vadilerden ayıran en önemli özelliği, termal şifalı suya sahip, bünyede “Öldüm cennete geldim” hissi yaratan wellness otelleri...
Nasıl gidelim?
Yolu sandığımdan daha kolaymış. İstanbul üzerinden gelirsen Kabatepe’ye kadar üç buçuk saatte inip oradan kalkan feribotla 1 saat 15 dakikada adadasın. İzmir üzerinden gelirsen Çanakkale’den Kilitbahir’e, oradan da kara yolu ile yine Kabatepe’den kalkan feribota geçmen gerekiyor. Ada içi ulaşımda aracınızın olması şart!
Nerede kalalım?
Nerede kalalım? Anemos: Kaleköy’de manzarası güzel, otel güzel, mimar bir çiftin tasarladığı otelde konaklamak her mevsim keyifli Kayabalı Otel: 2 yıl önce, merkeze 2 daika mesafede, tatlı bir köyün içine açılmış. Kahvaltısı güzel, temiz pak, Kuş sesleri ile uyandığınız, geceyi cırcır böceklerinin sesiyle bitirdiğiniz bir yer. Son Vapur: Eski Bademli’nin girişinde yer alan ismine vurulduğum konuk evi. Antikalar ile özene bezene döşemişler.
Nereleri görelim?
Adanın iskan köyleri malesef şekilsiz binalarla betonlaşmış. Ancak Türkiye’nin ilk Rum & Türk köyü Dereköy, Madamın dibek kahvesi ile ünlü, nefis taş evleri ile Zeytinliköy (Nassos’un krem karamelini denemeden dönmeyin), olağan üstü gün batımı ile Kaleköy ve yalnız ama güzel Tepeköy; görmeniz gereken köyler arasında.
Nerede yüzelim?
Boğatepe’deki değerli peynir üstadı İlhan Koçulu’nun mütevazı köy evinde kurulmuş olan sofrada, ailesiyle birlikte, olağanüstü güzellikte bir kahvaltı ettim.
Çünkü biliyor musunuz, bu topraklarda bu olağanüstü peynirlerin yapımı 1924’te başlamış ve burası hala bir mahrumiyet bölgesi.
Doğa üstü şartlarda, geleneksel yöntemlere birebir sadık kalarak, dünyanın en lezzetli kaşarını, gravyerini ve balını üretiyor Kars!
Ve çok gurur duyduğum, buraları görüp hikayesini dinleyince gözlerimi dolduran bir başarı:
KARS KAŞARI DÜNYANIN HER YERİNDE GEÇERLİ BİR COĞRAFİ İŞARET BELGESİ ALDI!
