در شماره‌ی پیشین گفته شد که ایران به لحاظ اقلیمی کشور کم آبی است و از این رو مردمان ایران نخستین ملتی هستند که به آب‌شناسی اصولی دست پیدا کرده و در مصرف درست آن کوشیده‌اند و در برابر تمدن‌های ساحلی و رودخانه‌ای، تمدن کاریزی را بنیان گذاشته‌اند بطوری که این دانش و مهارت را به دیگر ملل نیز انتقال داده‌اند.

کتاب "کارکرد های فرهنگی- هنری عکاسی در ایران 1380-1330خورشیدی)" توسط محمد خدادادی مترجم زاده تألیف شده است با ذکر این نکته که  تحصیلات دانشگاهی آقای خدادای مترجم زاده در زمینه هنر می باشد(کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته ی عکاسی و دکتری پژوهش هنر). بر این اساس و با توجه به اینکه وجود چنین کتابی در میان جامعه شناسان کمتر دیده می شود؛ نگارش این اثر قابل ستایش است.

مقاله حاضر چکیده‌ی بسیار کوتاه از نتایج پژوهشی است کیفی در چهارچوب یک پایان نامه‌ی دکترا. این پِژوهش رابطه میان "فضا" و "جنسیت" را در پیوندی بررسی می کند که "هویت فضایی" را به "هویت جنسیتی" مرتبط می سازد و این واقعیت را مطرح می‌سازد که ارزش‌ها و باورهای جنسیتی انسان – هویت جنسیتی –  در نگرش او نسبت به فضا و شیوه تعامل او با فضای ساخته‌شده – هویت فضایی – تجسم می‌یابد.

مطلبی که پیش روی است ، ترجمه ی بخش دیگری از مقاله ی "آن سوی اصل لذت " از کتاب "فروید خوانی" (2004) نوشته ژان میشل کویینودوز است. در این کتاب وی آثار فروید را بصورت فشرده ولی دقیق و عمیق بررسی کرده و به زبانی روشن و ساده نکته های برجسته و متمایز آنها را شرح داده است. بخش دوم را از نظر می گذرانیم...

"زاها حدید بر تارک زمانه خود نشسته است و در جهانی که بدل به کانون های قدرت و ثروتی گشته که صرفا به واسطه غنائم منحصر به فرد اسراف کارانه اش به بیان می اید، به پاسخگوی نیازهای درحال ظهور اجتماعی بدل شده است.درست است، بایستی پذیرفت واقعیت جهان کنونی را، اما راهی که حدید تا این جا پیموده و انچه بدان دست یافته، عمیقا دور از ایده ال هایی است که ...