این مقاله تلاشی است در جهت ارایة الگویی مناسب برای تحلیل گفتمان ادبی. در واقع، ما با تکیه بر رویکردی نشانه- معناشناختی و پساساختگرا نشان می‌دهیم که در صورت بکارگیری دید‌گاهی پدیداری در هنگام مطالعة نشانه می‌توان همة زوایای حضور زندة آن را مورد مطالعه قرار داد. تجزیه و تحلیل شعر "ققنوس" نیما تأکید بر این نکته

پیوست: 

Neshaneshenasi- 12 Dey 89 - Nezam Taneshi.doc

هوانگ سوک- یونگ که در سال ۱۹۴۳ در منچوری (چین) به دنیا آمد، یکی از بزرگترین نویسندگان کره است که روزگار غریبی بر وی گذشته. در سال ۱۹۸۹ در هنگامه دیکتاتوری در سئول، به کره شمالی سفرکرد و سپس ناگزیر راه تبعید به غرب را در پیش گرفت. در بازگشت به میهن در سال ۱۹۹۳ او را به هفت سال زندان محکوم کردند، اما در پایان پنج سال وی را بخشودند. در زندان، غذا خوردن و ضد آن ـ اعتصاب غذا ـ نبرد هر روزه اش بود.

دِشتِ شیرازِ چَک‌بنه‌زَن، دونسنه که داش‌آکِلا، کاکا رسّم، دیرِ سائه‌ سه، پائه‌چو ایاردنه. اتّا روز داش‌آکل، دِمیلِ قَوه‌خنه‌ی رَفِکْ‌سر، چَک‌چَکی نِیشت بیه، هَمون جِه که همیشه نِیشت بیه. وَرْدهِ قَوِسه رِ که وِنه سَر، قِرمز جِل دَکشی بیه، شِه پَلی بِشت بیه، سه اَنگیسی، یخ رِ، اوِ بادوکِ دِله، هی زوئه. ناخَلبتی کاکارسّم، دَرْ دِله بِمو. تَرزْ حِساب وِره هارشیه. هَم‌تی که وِنه بال، شالِ کَش دَیّه، بورده، دِیاری، رَفِک‌سر، هِنیشته. قَوه‌چیه شاگرد رِ

پیوست: 

داستان داش آکل2.doc x.doc

تصویر: دولت آبادی
روستا به مثابه یک واحد اجتماعی یا یک نوع استقرار انسانی را از منظرهای مختلفی مورد توجه دانش‌های مختلف علوم انسانی است. این توجه موجب به وجود آمدن شاخه‌های جداگانه‌ای چون جغرافیای روستایی یا جامعه شناسی روستایی شده است. بدیهی است که باستان شناسان نیز موضوع روستا و روستانشینی را مورد توجه قرار داده اند. بخش اعظمی از مطالعات باستان نشاسانه انجام شده درباره  روستا و روستانشینی مطالعات قوم

این خانه در یکى از برج هاى تپه امانیه، از ازدحام صدا و هیاهو ما را مى برد تا سکوت، تا گذشته هاى دور، تا ریشه ها، زبان هاى باستانى و کتیبه ها. مى رساند به بانوی کهنسالی که تنهایى اش را حتماً این قاب عکس هاى قدیمى و دل مشغولى این خطوط پر مى کند ، خطوطى که مى بینیم و نمى فهمىم؛ ولى مى شناسیمشان، چرا که گذشته ما هستند و از تاریخ ما حکایت دارند.

جمال میرصادقی، دانش‌آموخته‌ی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران و از نویسنده‌گان مطرح عرصه‌ی داستان‌نویسی طی چهل سال اخیر بوده است. میرصادقی تا کنون بیش از 43 جلد کتاب، در حوزه‌ی رمان و داستان کوتاه و داستان بلند نوشته است و برخی از اثارش به زبان‌ها مختلف انگلیسی، آلمانی، ارمنی، ایتالیایی، رومانیایی، عبری، عربی، مجاری و هندو ترجمه شده است.

یه کێ له کاره ییل ئه دبی که له زووانه یل بێگانه(زووان فرانسه) وه زووان کوردی که ڵهری ئه ڵگردیاسه و، چیروک شازاێه بۊچگڵه س. ئێ کاره وه ده س موحسن ئه مینی انجام گرتگه وه ئراێ چاپ ناسه ێ له ئختێار ئنتشارات دانشگاێ کوردستان. وه قسیه خوه ێ له سال 84 ده س کردگه سه ئه ڵگردانن ئێ کتاوه یه ێ راس له نسخه ێ حه قه تی فرانسه ێ ک یه ێ سال تمام وه پێ چێه. چاپ ئوه ڵێ له سال 88 بۊه ک 1500گڵه لێ ...

سربالایى خیابان در بند مى رساندت به خانه اى قدیمى با حیاطى کوچک و گلدان هاى بنفشه روى میزکوتاه کنار اتاق. سکوت خانه را زنگ تلفنى در هم مى شکند: علاقه مندى به داستان نویسى مى خواهد بامرد نویسنده مشورت کند و او چون همیشه چندان اعتقادى به فطرى بودن نویسندگى ندارد، مى گوید داستان نویسى هم مانند هر کار دیگرى به آموزش نیاز دارد و یادگرفتنى است. جمال میر صادقى تقریباً همزمان با هوشنگ گلشیرى

1. نمایشنامه­ی «سه خواهر»(1904) نوشته­ی آنتوان چخوف داستان مقطعی از زندگی سه دختر بازمانده از ژنرالی درگذشته را روایت می­کند: به ترتیب سنی، ماشا، اولگا و جوان­ترین آنها ایرنا، که با برادرشان، آندری در ملکی ییلاقی از یک شهرستان زندگی می­کنند. همگی باسواد، روشنفکر و زبان دان هستند، اما معلوم نیست فرانسه دانی آنان در این محیط روستایی به چه کارشان می­آید. پس از روی عادت یا به طریق اظهار فضل در میان

سی و یکمین و آخرین نشست از «یکشنبه‌های انسان‌شناسی و فرهنگ» در روز 25 خرداد ماه 1393 و در مرکز مشارکت‌های فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار شد. در این نشست که با سخنرانی دکتر حسین سلطان‌‎زاده (پژوهشگر، استاد دانشگاه و مدیر مسئول سابق نشریه معماری و فرهنگ) با عنوان «مفاهیم خانه در ادبیات معماری ایران» و منیژه غزنویان (کارشناس ارشد انسان شناسی) با عنوان «انسان‌شناسی فضای خانگی؛

پیوست: 

شناسی فضای خانگی؛ یک رویکرد کیفی. - Copy.pptx

شرح تصویر: نمایش مرغ دریایی، سال 2008، کارگردان: Viacheslav Dolgachev

آنتوان چخوف (Anton Pavlovich Chekhov، 1860-1904) همانطور که در داستانهای کوتاه، به ترسیم وضع موجود جامعه ی روسیه دست می زند، در نمایشنامه هایش نیز، با دقتی وسواس گونه، از فضایی آشنا بهره می گیرد، و خصلت های پیدا و پنهان اشخاص جامعه ی خود را نمودار می سازد.

متن پیش رو ترجمه‌ی فصل سوم (تنوّع زبانی) کتاب تأثیرگذار الساندرو دورانتی، زبان‌شناس برجسته‌ی ایتالیایی و استاد انسان‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا است با عنوان انسان‌شناسی زبان‌شناختی (1997) که یکی از مهم‌ترین و پایه‌ای‌ترین کتاب‌های مقدماتی در جهت شناخت زیرشاخه‌ی زبان‌شناسی در علم انسان‌شناسی است. دورانتی تألیفات و پژوهش‌های زیادی در رابطه با انسان‌شناسی زبان‌شناختی دارد

پیوست: 

fasle 3, duranti, emami.docx

اخیراً به زبان فارسی کتابی درباره زندگی کومیتاس منتشر شده است با عنوان "ژرفاکاوی جنون". این کتاب نوشته ریتا سولاهیان کویومجیان است با ترجمه سیف‌الله‌ گل‌کار. نویسنده که خود روانپزشک است کوشیده است بر اساس مدارک پرونده پزشکی کومیتاس و گواهی‌های دوستان او و نوشته‌های کسانی که در آسایشگاه با او دیدار داشته‌اند، نوع بیماری روانی او را کشف کند...

نگاهی از منظر انسان شناسی توسعه به داستان «قدیس مانوئل نیکوکار شهید» نوشته میگوئل ده اونامونو
در این نوشتار سعی دارم تا داستان قدیس مانوئل نیکوکار شهید نوشته نویسنده شهیر اسپانیولی داونامونو را از زاویه مفاهیم عمده و مطرح در انسان شناسی توسعه مورد کنکاش قرار دهم؛ از این جهت شاید تحلیل بنده چندان واجد خصوصیات یک نقد ادبی نباشد

چکیده:
مقولة نقطة دید، مهمترین وجه ساختار روایی است و به کمک آن می توان به گفتمان روایی ساختار داد. نقطة دید یک نظام متنی است که دسترسی خواننده یا بینندة یک تابلو را به دلالت معنایی هدایت می کند. «نقطه دید» یکی از سازوکارهایی است که روی خواننده تاثیر می گذارد.

پیوست: 

Neshaneshenasi- Theorie. Article. Perspective narrative. Académie de l'Art, Lintvelt.doc

تصویر: لوسرکل
مقدمه :  ژان ژاک لوسرکل پروفسور زبان انگلیسی در دانشگاه  نانترفرانسه   است که تمام عمرش را به تحقیق و مطالعه در حوزه ی زبان و ادبیات صرف کرده است، از او کتاب های زیادی در حوزه ی فلسفه ی زبان و نئوری ادبی منتشر شده است.

دکتر غلامحسین ساعدی مجموعه داستان عزاداران بَیَل۱ را در سال ۱۳۴۳ هجری شمسی‌ به نگارش درآورد. این مجموعه ، متشکل از ۸ قصه است که جملگی به شرح وقایع مستقلی در یک روستا (بَیَل) میپردازند. اگرچه داستانها مستقلند؛ ولی‌ یگانگی مکان (روستای بَیَل و حواشی آن) و شخصیتهای کم و بیش تکرار شونده در این داستانها (کدخدا و سایر اهالی روستا) این قصّه‌ها را به نوعی با هم پیوند می‌دهد.