به روایت امیرعلی نجومیان (1) در فرهنگ فشرده آکسفورد، برای واژه «هویت» بیش از هر چیز علامت مساوی(=) در علم ریاضی آورده شده است، که خود به معنی همانندی کامل و بی چون و چراست، و سپس تعریف دیگر آن از این قرار است: «فردیت یا وضعیت بودن فرد خاصی که در تمام شرایط و موقعیتها در زمان یکی یا همان باشد یا بماند». به این تعبیر هویت بر اساس یک «خود حقیقی» شکل میگیرد که در این جهان در