به روایت امیرعلی نجومیان (1) در فرهنگ فشرده آکسفورد، برای واژه «هویت» بیش از هر چیز علامت مساوی(=) در علم ریاضی آورده شده است، که خود به معنی همانندی کامل و بی چون و چراست، و سپس تعریف دیگر آن از این قرار است: «فردیت یا وضعیت بودن فرد خاصی که در تمام شرایط و موقعیت­ها در زمان یکی یا همان باشد یا بماند». به این تعبیر هویت بر اساس یک «خود حقیقی» شکل می­گیرد که در این جهان در

 بختیاری ها با تکیه برواقع گرایی و ساده زیستی و رها کردن این سمبل از قید و بند نمادهای درباری شیر را به عنوان نماد خود پذیرفته وارائه کرده اند در نقوش تخت جمشید جام ها و الواح ساسانی و قالی های شکارگاهی همه جا شیردر جدال با دلاوران نقش بسته است. قوم بختیاری با ابزارآلات حجّاری و سنگ تراشی که در اختیار داشت پیکره هایی زیبا، خوش تراش و صیقل یافته از شیر خلق کرد و آن ها را برروی گور بزرگان و عزیزان از دست رفته خود، که از شجاعت و زورمندی و جنگاوری بهره ها داشتند قرار داد.

پیوست: 

shir sangi fin (4) - Copie.doc

در هنگام انجام کار مردم نگاری درباره یکی از روستاهای شهرستان نور متوجه شدم مردم نور و کجور و بلده در گذشته برای رفتن به تهران، از مسیری می رفتند که برخلاف دیگر مسیرهای مال رو (همچون راه شاهی لاریجان که به جاده هراز تبدیل شد)، متروک ماند. البته هنوز برخی از عشایر منطقه از بخشهایی از آن استفاده می کنند. این جاده از بلده به یالرود، از آنجا به پاکبود، گردنه قو، سرخک، دشت سفیداب، دشت یونزا، تنگه

پیوست: 

مربوط به راه قدیمی بلده به تهران در وب سایت انسان شناسی و فرهنگ.pdf