چکیده: آیا ساختن برج میلاد و برج آزادی ناشی از ضرورتی عملی بوده است؟ و اگر چنین ضرورتی وجود داشته است آیا این ضرورت ناشی از منطق حاکم بر ذهنیت انسانی است؟ در این مقاله با استفاده از اصول روانکاوی ژاک لاکان، روانکاو فرانسوی، سعی می شود به نحوی به این پرسش ها پاسخ داده شود و در نهایت با الهام  از برداشت­های لاکان درباره  ذهن، دال، میل، متن و نحوه­ی تمامیت یابی متن به این نتایج رسیدیم که برج آزادی و خصوصاً برج میلاد در تمامیت بخشی و مختصات دهی  به کلان متن فضای بازنمایی شهر تهران نقش پررنگی دارند.

پیوست: 

Tower in Tehran representational space.docx

تدفین های دسته جمعی (توده ای) در انگلستان به یک زمان آشفته یا شاید قتل عام مخوف قرون وسطی گواهی می دهند.
در 31 نوامبر 1002 بعد از میلاد، اتلرد دوم (اتلرد بد فهم)، فرمانروای پادشاهی انگلیسی وسکس، با توجه به منشور سلطنتی "دستور داد تا تمام مردان دانمارکی را که در انگلستان بودند، به قتل برسانند." این مرحله جدی از اقدام به یکباره گرفته نشده بود، بلکه حاصل 100 سال سرخوردگی و ترس آنگلوساکسونی بود.

پیوست: 

bastaan.docx

شواهد مادی و تجسمی به‌جامانده از فرهنگ‌های باستانی، از بناهایی مانند پرستشگاه‌ها و مقبره‌ها و کتیبه‌ها و نقش‌برجسته‌های در و دیوار آنها گرفته تا اشیای کاربردی در زندگی روزمره مانند ظرف‌ها و گلدان‌های سفالی تا اشیای تزئینی و تقدیمی مانند تندیس‌ها و پیکرک‌ها، علاوه بر تعبیرهای زیبایی‌شناختی به‌عنوان نوعی رسانه یا کارگزار  نیز گفتنی‌های زیادی برای ما دارند. این بحث که شواهد تصویری مانند نقاشی‌ها و..

پیوست: 

چوبینه.pdf

ماده می تواند فرهنگی یا طبیعی باشد. ماده می تواند بوی انسان بدهد و این بو را هزاران سال به امانت نگه دارد، مثلا ابزار، معماری، نقاشی، پیکره. هر چیزی که کنش انسانی، کارکرد و معنای آن را دگرگون کند ماده­ی فرهنگی است. چیزهایی که می سازیم، بازتاب باورهای ما از جهان است، چیزهای اطراف، فهم ما را از جهان تحت تاثیر قرار می دهد. گویی این تاثیر دوجانبه در دایره ای بی انتها اتفاق می افتد، حتی دقیق تر  بر یک

داریوش در کتیبه بیستون به درگاه اهورامزدا دعا می‌کند که کشورش را از گزند دروغ، خشکسالی و دشمن ایمن نگاه دارد، دعایی که در طول تاریخ بلند ما ایرانیان گاه پذیرفته شد و گاه نه. گویا وجود و همراهی این سه پدیده، نظم و ثبات ایران را برهم زده و زمینه افول و سقوط اجتماعی-اقتصادی و سپس سیاسی ایران را در پی داشته است. به رغم تفسیر و تاویل‌های بسیار نسبت به این دعای باستانی یک نکته معمولا در غالب این تحلیل و تفسیرها از نظر

برای من، کرمانشاه، همیشه شهر طاق بستان بود. هیچ گاه فکر نمی کردم به غیر از طاق بستان اثر تاریخی دیگری در این شهر بتواند این چنین من را شیفته ی هنر و زیباییش کند. پاییز 1392 تکیه ی معاون الملک را شناختم و از این بنای زیبا با آن کاشیکاری های بی نظیرش دیدن کردم. بنایی که قدمت آن به دوره ی قاجار می رسد و در بافت قدیمی و تاریخی شهر کرمانشاه قرار دارد. بنایی که تصاویری روایت گونه از صدر اسلام و شاهنامه و

پیوست: 

merikhpoor1.pdf

merikhpoor2.pdf

merikhpoor3.pdf

merikhpoor4.pdf

به نظر می رسد انسان ها از رنگ ها برای انتقال برخی پیام ها در بافت اجتماعی شان استفاده می‌کنند. یکی از دلایل استفاده انسان‌ها از سنگ­های طبیعی به جهت جذابیت رنگِ آن است. ماندگاری سنگ‌ها با رنگ‌های خاص در محوطه‌های باستانی این موضوع را نشان می دهد که از هزاره پنجم و ششم پیش از میلاد انسان‌ها جذب سنگ‌هایی با رنگ‌های خاص شده‌اند و معناها و کاربرد‌های مختلفی در بافت اجتماعی‌شان برای آن قائل

پیوست: 

Bastan 1 Farvardin 93.pdf

آیا یونانیان و رومیان باستان اهل مُد بودند؟ ادعای سنتی متخصصان تاریخ پوشاک این است که مُد به معنای امروزین آن در یونان و روم باستان وجود نداشت، ولی مبنای این حکم بر نوعی برداشت نادرست از نگرش‌های نسبتن پیچیده‌ی یونانی – رومی نسبت به ظاهر اشخاص استوار شده، ضمن این‌که دامنه‌ی تعریف دو مفهوم «لباس» و «مُد» نیز بسیار محدود درنظر گرفته شده است.

مردم گورو (Guro)، از منطقه‌ی ساحل عاج، در مناطق دره‌ای ِ رودخانه‌ی بانداما (Bandama River) ساکن هستند. شغل اصلی مردان آن‌ها، در گذشته، شکار بوده است؛ اما اکنون اغلب کشاورز هستند؛ برنج و سیب‌‌زمینی شیرین از محصولات آن‌هاست. وجه رایج آن‌ها برای معاملات، قهوه، کاکائو و پنبه است.

پیوست: 

Guro Masks.pdf

علت یابی اینکه چرا افراد زندانی می شوند در نگاه اول آسان می نماید. دسته ای از ایشان کسانی هستند که بدلیل انجام اعمال مخالف قوانین کشورها دستگیر و برای گذراندن دوره محکومیت خود روانه محلی می شوند که ایشان را از جامعه و مردم عادی که در همان زمان عمل مخالف قوانین انجام نداده اند جدا می کند . هدف از این جداسازی علاوه بر ایجاد امنیت برای شهروندان عادی، ندامت فرد مجرم و جلوگیری از تکرار آن است.

پس از هفته‌ها، غرب افریقا را ترک کرده و به شرق این قاره‌ی پهناور می‌رویم؛ به موزامبیک و تانزانیا، محل استقرار مردم مکونده (Makonde People).

پیوست: 

Makonde Masks.pdf

در کُت‌سنگی که از موتر (خودرو) بامیان پیاده شدم، اول زنگ زدم به حسن آقا تا خیالش آسوده شود که سالم به کابل رسیدم. بعد زنگ زدم به رفیع، میزبان کابلی‌ام تا آدرس را بگیرم. گفت با یک تاکسی بروم به چهارراه انصاری و از آنجا بهش زنگ بزنم. یک تاکسی دربست گرفتم که با 150 افغانی (8.750 تومان) مرا از کت‌سنگی ببرد به چهارراه انصاری. خلیفه (راننده) ریش بلندی داشت با کلاه عرق‌چین به

پیوست: 

تصاویر مربوط به سفرنامه افغانستان (12) کابل، پایتختی باستانی.pdf

همواره در طول تاریخ، نقاب‌هایی بوده‌اند که با وجود کارکردهای فراوان در دوره‌ای از تاریخ در مکانی به‌خصوص،در زمانی دیگر، به‌کلی فراموش شده یا بخش اعظمی از کارکردهای خود را از دست داده‌اند. در مطلب این هفته، به سراغ چند نقاب افریقایی رفته‌ایم که مکان ساخت‌شان نامشخص است. در واقع، تمام آنچه می‌دانیم به اینکه متعلق به قاره‌ی افریقا هستند محدود می‌شود.

پیوست: 

10. Africa.pdf

موزه بابلسر در سال 1380 در یکی از مدارس قدیمی بیرون از شهر، زیر نظر آموزش و پرورش تاسیس شد و در سال 1385به علت قدیمی بودن مدرسه که باعث آسیب رسیدن به مجموعه آثار موزه می‌شد و همچنین اضافه شدن آثار، موزه را به ساختمان کانون فجر بابلسر منتقل کردند.

در مطلب این هفته، نقاب‌های ساخت دست مردم ِ «وی» را معرفی خواهیم کرد.مردم «وی» در لیبریا، کشوری در غرب قاره‌ی افریقا، زندگی می‌کنند.

پیوست: 

Wee People, Liberia.pdf

در برابر نخستین پرسش یعنی اینکه: آیا «تهران هنر مفهومی» یک مستند است؟ به ناچار  باید پاسخی منفی داد. زیرا با معیار و مولفه هایی که عموما در فیلم مستند معرفی می شوند، خوانایی ندارد، حتی در گونه ای که «مستند شاعرانه» نامیده اند. فیلم، شعری از محمد علی سپانلو نیست که  تصویری بر آن سوار شده باشد و کمتر از آن  تصویر هایی نیستند  که با زنجیره ای از شعر به یکدیگر پیوسته و معنایی آفریده

خاطرات، از مظلوم‌ترین مقولات مغفول مانده علوم انسانی و اجتماعی در ایران امروز هستند. گاهی خاطرات تنها چیزهایی ساده، کم‌ارزش و پیش پا افتاده که برای زنگ انشا، یا برای دختران دبیرستانی ارزش دارند تلقی می‌شوند. معمولا مقوله خاطره و خاطرات به گروه‌های فرودست اجتماعی مانند زنان یا سالمندان منصوب می‌شوند و از این طریق به نوعی این مقوله از حوزه جامعه‌شناسی و دیگر دانش‌های

دوازدهمین نشست یکشنبه‌های انسان‌شناسی و فرهنگ، با عنوان «چالش‌های باستان‌شناسی معاصر» در روز 8 دی ماه 1392 با حضور سه باستان‌شناس معاصر کشور در مرکز مشارکت‌های فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار شد. در این نشست که دکتر لیلا پاپلی یزدی و دکتر مریم دژمخوی (مدیران مشترک گروه باستان‌شناسی انسان‌شناسی و فرهنگ) و همچنین دکتر عمران گاراژیان، باستان‌شناس و مدیر گروه