فردریش هگل: انسان جیزی نیست جز زنچیره ای از کنش هایش.

فردریش نیچه: آنکس که در پی فرماندهی باشد، همواره فرنبرانی خواهد یافت (اراده معطوف به قدرت)

آلبر کامو: تنها یک مسئله حقیقتا مهم  فلسفی وجود دارد: خودکشی. اینکه بفهمیم آیا زندگی ارزش زندگی کردن دارد  یا نه. این پاسخ به پرسش اساسی فلسفه است. (اسطوره سیزیف)

رولان بارت: زیبایی (بر خلاف زشتی) به واقع قابل توضیح دادن نیست: زیبایی خود، خود را در هر پاره از بدن ، به زبان می آورد،  تایید و  تکرار می کند، اما تشریحی در کار نیست. (اس/زد)

شارل بودلر: تنها یک قانون در احساسات وجود دارد: کسی را که دوستش داریم خوشبخت کنیم.

آندره ژید: هنر با فشارها زاده می شود، با جدال زنده می ماند و با آزادی می میرد.

آلبر کامو: اگر جهان ابهامی نداشت، هنری هم وجود نمی داشت.

ادگار مورن: یک عشق جهان را با شعر سیراب می کند، عشقی که پایدار می ماند، زندگی روزمره مان را با شعر آبیاری می کند، و پایان یک عشق ما را بار دیگر درون نثر پرتاب می کند.

آناتول فرانس: آینده مکانی است آرمانی برای  جای دادن خواب و خیال های خود.

آمادئو مودیلیانی: سرنوشت هنر، نبرد با الزامات است.

ژان روستان : اینکه برای انجام کاری در انتظار بنشینیم که با  روشن شدن تمام جوانب عمل کنیم، بدان معنی است که خود را به بی عملی محکوم کنیم.