فیخته: کسی که خود را ارباب دیگری می پندارد، خود یک برده است.[...] تنها کسی را [می توان ] آزاد [دانست] که هر چیزی را در اطرافش می یابد ، آزاد کند ( درباره سرنوشت دانشمند، 1794)
زندگی و آثار احمد شاملو
در تحقیق حاضر که به عنوان گزارش علمی برای درس نظریههای جدید انسانشناسی ارائه شده است به شرح و بررسی اندیشة احمد شاملو پرداخته میشود. شاید در وهلة اول، پرداختن به شاملو در حوزة انسان شناسی به عنوان متفکری معاصر در سنت ادبی که بیش از همه از خلال تولید اثر در حوزة شعر و داستان، شناخته شده است، قدری نامأنوس به نظر برسد. بویژه آنکه وی، هیچگاه خود را انسان شناس و یا حتی جامعه شناس نیز نمیدانسته است. اما مطالعة آثار وی، بویژه مجموعة «فرهنگ کوچه» در جایگاه بزرگترین دایرهالمعارف ادبیات شفاهی ایران، پس از امثال و حکم دهخدا و توجه به عناصر فولکلوریک در سایر آثار او، نشان از ارتباط وی با عناصر فرهنگ مردم و بهرهبرداری از سنت شفاهی فرهنگ عامه و حاکی از توجه شاملو به ادبیات عامه به مثابه یکی از مؤثرترین بخشهای انسان شناسی فرهنگی میباشد. در همین راستا، در بازخوانی آثار وی در تحقیق حاضر، تلاش شده است، آثار شاملو در حول محور علوم اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته و از پرداختن به آنها در بسترهای ادبی و فلسفی، تا حد امکان، خودداری شده است.
متن کامل این مطلب را در فایل ضمیمه بخوانید.