اگر در مورد مهم ترین تفاوت تجربی میان شهر و حومه شهر پرسیده شود، شاید در پاسخ بتوان به عابران پیاده و اتومبیل ها اشاره کرد. روشن است تفاوت میان زندگی در تراکمی بالا از ساختمان های مسکونی که توسط ساختمان های بلند دیگری احاطه شده در برابر زندگی در خانه شخصی حومه شهری نیز تفاوت میان شهر و حومه شهر را با نمونه مشخص می کند. با اینهمه در مورد اخیر، درون این ساختارهای متمایز، زندگی روزمره کاملا مشابه است. این شرایط در مورد یک عابر پیاده و یک خودرو که  ساخت دست بشر است، فرق دارد. یک عابر پیاده و یک راننده یا مسافر داخل اتومبیل فرهنگ شهری را به شیوه های کاملا متمایزی تجربه می کنند.

مقدمه
یکی از نقایص عمده شهرسازی معاصر جهان سرسپردگی بیش از حد آن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده و حرکت پیاده است. در روال رایج شهرسازی ایران نیز نوعی غفلت و بی‌توجهی نسبت به موضوع حرکت پیاده و فضاهای پیاده یا «پیاده راهها» هم در عرصه نظری و هم در عرصه عملی به نحوی بارز مشاهده می‌شود.