از طبابت تا تجارت (خاطرات یک تاجر اصفهانی، حاج میرزا عبدالجواد اخوت)، پدیدآور: مهدی نفیسی، چاپ1386، نشر تاریخ ایران.
یکی از راه های درک بهتر تاریخ، بررسی خاطراتی است که توسط افراد مختلف نوشته شده است.  خاطرات از آن جهت که ثبت کننده ی زندگی فردی شخص در بستر زندگی اجتماعی اوست

اهمیت پیدا می کند. با خواندن خاطرات می توان زندگی روزمره ی گذشتگان را حدودی تجربه کرد و رابطه ی  نزدیک تری با شیوه ی زندگی پیشینیان برقرار نمود.
کتاب از طبابت تا تجارت به گردآوری اسناد و خاطرات میرزا عبدالجواد اخوت پرداخته است. این خاطرات در فواصل سال های 1267 تا 1324 هجری شمسی به ثبت رسیده است. در این دوران جامعه ی ایرانی در حال تغییر تحولات گذار از سنت به مدرنیته است. یعنی از دوره ی مشروطه ی دوم در زمان احمد شاه و سپس دوران تجددگرایی در دوره ی رضا شاه.
این کتاب نشان  می دهد که چگونه زندگی میرزا عبدالجواد تحت تأثیر این وقایع قرار می گیرد.  وی در ابتدا در بازار اصفهان به کار در دکان مشغول بوده و پس از مدتی با کسی به نام شاهزاده محمد حسن میرزا آشنا می گردد. محمد حسن میرزا او را به یادگیری درس طب تشویق می کند و پس از چند سال عبدالجواد طبیب می شود و یک محکمه تأسیس می کند. وی تا اواخر سی سالگی به طبابت می پردازد و بعد از آن به سراغ تجارت در شیراز می رود و همزمان بیماران را در خانه ی خود مداوا می کند.
پس از رونق گرفتن کار او در تجارت، تهران می رود و تا آخر عمر در سن پنجاه و هشت سالگی در آنجا می ماند. او چهار پسر  و دو دختر داشته است. اما در تمام خاطراتش اسمی از دختران و زنش و امور مربوط به خانه ، نمی آورد.
نکته ی قابل توجه در این کتاب این است که در دوره ی رضاخان که بر مدرن شدن (خصوصا در مورد لباس) تأکید بیشتری می شد، مردم تمایل بیشتری به حفظ سنت های خود پیدا می کردند. گردآورنده ی این کتاب سعی در بیان این مطلب دارد که اگر در تجددگرایی اجباری وجود نداشت جامعه خود آرام آرام به سمت آن حرکت می کرد.
این کتاب شامل متن خاطرات میرزاعبدالجواد است و مهدی نفیسی (گردآورنده) مقدمه ای در توصیف آن دوران در اصفهان و خصوصیات خانواده ی عبدالجواد آورده است.
 
تلفن ناشر: 66463030