آرنت بر این باور است که سنت اندیشه سیاسی هنگامی آغاز شد که محاکمه و مرگ سقراط، افلاطون را از حیات سیاسی ناامید و نسبت به بسیاری از آموزه‌های خود سقراط مشکوک کرد. خودِ سقراط با شهر (Polis) دشمنی نداشت. این مسأله را می‌توان از علاقه‌مندی او به گفتگو با مردم در میدان اصلی (agora) و پیشینه خوبی که به عنوان شهروند آتنی داشت، فهمید.

آرنت علاقه زیادی به نقل قول از کتاب مقدس دارد، هرچند خود او نه یک یهودی راست‌آیین و نه یک مسیحی به‌زبان‌آورده است. در وضع بشر (The Human Condition/HC)، او ادعا می‌کند "به وضع بشریِ عمل، در ابتدایی‌ترین شکل آن، حتی در کتاب پیدایش (Genesis) نیز به طور تلویحی اشاره شده است

در رایش سوم، موسیقی تنها گونه‌ای هنر نبود. در تصور نازیستی، موسیقی قدرت و معنایی بی‌همتا داشت. آلمان،‌ به عنوان یک ملت،‌ از یک سنت دیرینِ موفقیت در حوزه موسیقی برخوردار بود. آلمانی‌ها به شکل نامتقارنی در میان بزرگترین آهنگسازان کلاسیک قرار داشتند. از این میان می‌توان مُتسارت (Mozart)، باخ (Bach)، بتهُوِن (Beethoven)، هایدن (Hayden)، شوبِرت (Schubert) و واگنر (Wagner) را نام برد. این

یکی از قوانین بنیادی کشور آمریکا، دور نگه داشتن دولت از اموری است که به نوعی با مذهب گره خورده اند. در همین راستا، در 31 ژانویه امسال، یک قاضی در ایالت مینسوتا، از طرح دعوی علیه بزرگترین شرکت تولید فرآورده های گوشتی کاشر به نام عبرو ناشنال (Hebrew National) که به تقلب در "هات داگ 100% کاشر" متهم بود سر باز زد. منتقدان معتقد بودند که گوشت بکار رفته در این

مقدمه مترجم: در بیست و دوم مارس سال 1933، اردوگاه کار اجباری داخائو (Dachau concentration camp/اردوگاه تمرکزدهی داخائو)، به عنوان اولین اردوگاه در آلمان نازی، افتتاح شد. بیست و دوم مارس امسال، هشتادمین سالگرد گشایش این اردوگاه بود. متن حاضر، ترجمه سخنرانی هانا آرنت در آکادمی رادیویی آر‌آی‌اِی‌اس (RIAS) در تاریخ بیست و سوم مارس 1953(بیستمین سالگرد تأسیس داخائو)  است. آرنت در

پول، پلی است برای رسیدن به ارزش هایی معین و آدمی نمی تواند روی پل زندگی کند
زیمل در کتاب "فلسفه ی پول" به ارتباط حل نشدنی بین پول و فرد و کلیت جامعه ی مدرن می پردازد. این موضوع به طور کلی نوعی رابطه گرایی است. از نظر زیمل اقتصاد پولی وابستگی شخصی و روابط مادی را مشخصه ی اقتصاد تهاتری است از میان برد. اقتصاد پولی میان فرد و یک شیء خاص، ارزش پولی را حائل می کند. ارزش که کاملا عینی و ذاتا فاقد هر نوع کیفیت است. البته در این جا این سوال مطرح

یادداشت مترجم:"آینده ی فرهنگ ما" در 1909 توسط گئورگ زیمل به درخواست سردبیران روزنامه ی"Frankfurter Zeitung" نوشته شد.زیمل در این مقاله، بدبینی فلاسفه ی آن سال ها را نسبت به فرهنگ به دلیل حائل به وجود آمده میان فرهنگ عینی(مادی) و فرهنگ ذهنی(معنوی) می داند. او به زیبایی بحث تأخر فرهنگی را پیش می کشد. از نظر وی یونانیان باستان با به جا گذاردن میراثی غنی

خنده در تاریکی اثر ولادیمیر ناباکوف، نویسنده ، مترجم، شاعر استاد ادبیات برجسته ی روس تبار است و از مطرح ترین رمان های این نویسنده به شمار می رود. ناباکوف علاوه بر اعتبار فراوانش به عنوان رمان نویسی طراز اول، در حوزه ی تدریس و نقد ادبی هم از سرآمدان قرن بود.

گئورگ زیمل فیلسوف و جامعه شناس آلمانی در سال 1858 در برلین زاده شد و در سال 1918 در استراسبورگ درگذشت. او سهم مهمی در حوزه فلسفه فرهنگ داشت و بنیانگذار "جامعه شناسی ساختاری" و جامعه شناسی تنش و نزاع به شمار می آید. زیمل در سنت فلسفه زندگی و نوکانت گرایی جای می گیرد.

" بیگانه " یکی از مفاهیم بسیار اغواکننده است که جامعه شناسان معاصر از ذهن بارور گئورگ زیمل گرفته اند. شکل جامعه شناختی بیگانه ، عشق زیمل به پارادوکس با تأکید بر مخلوطی از تضادها،آشکار می سازد؛ آزادی کامل و دلبستگی مطلق.
اگر پرسه زدن آزادی مطلق در فضاست و در تقابل مفهومی آن ثبات در یک مکان است، فرم جامعه شناختی بیگانه واحدی متشکل از ایندو را ارائه می کند.

امانوئل لویناس (Emmanuel Levinas) رخدادها و بلایای سیام ژانویه 1933 (1) را پیش از هر چیز، رویدادی متافیزیکی میدانست. وی در مقاله چشمگیر و پیشتاز خود تحت عنوان «تأملاتی درباره فلسفه هیتلریسم»، یکی از نخستین، ژرفترین و اصیلترین تحلیلهایی را که درباره انقلاب هیتلری صورت گرفته بود، به جهان ارائه کرد.(2) لویناس ظهور ناسیونال سوسیالیسم را به مثابه یک شکاف تمدنی

«هیچ کشوری نمی پذیرد که موشک هائی که از  خارج مرزهای آن شلیک می شوند همچون رگبار بر سر شهروندانش فرود آیند » . رئیس جمهور ایالات متحده هنگام ابراز چنین جمله عاقلانه ای به فلسطینی های غزه نمی اندیشید که درمانده شاهد بارش بمب ها و موشک های اسرائیلی اند که گاه توسط جنگنده های 16 F  و یا بالگردهای  Apache ساخت امریکا شلیک می شوند.

در این بخش، قصد دارم درکِ آرنت از شهروندی (citizenship) را حولِ محور دو مضمونِ 1) حوزه عمومی (public sphere)، و 2) عاملیتِ سیاسی (political agency) و هویتِ جمعی (collective identity)، بازسازی کنم، و سهم آرنت را در نظریه شهروندی دموکراتیک روشن سازم.

مورخ انگلیسی، اریک هابسبام (Eric Hobsbawm)، با تأثر ابراز می داشت : «تخریب گذشته، یا بهتر است بگوئیم تخریب مکانیسم های اجتماعی که معاصرین را به نسل های گذشته پیوند می دهد، یکی از مشخص ترین ویژگی ها و  مرموزترین پدیده های  اواخر قرن کوتاه بیستم است ». ما از این پس «در نوعی زمان حال دائمی» به سر می بریم.

یکی از دیرپاترین خدمات آرنت به اندیشه سیاسی را می توان در تأملاتش درباره داوری (judgment) یافت که واپسین سال های حیاتش را دربر می گرفت. نظریه ناتمام آرنت درباره داوری، به همراه نظریه عمل، میراث محوری او برای اندیشه سیاسی قرن بیستم را نشان می دهد. می بایست برخی جنبه های کلیدی نظریه داوری وی را واکاوی کنم، سپس جایگاه آن را در ساختمان کلی نظریه سیاست آرنت بررسی خواهم کرد.

در این نوشتار کوشیده ایم تا تقابل رابطه عاشق و معشوق را با نسبت خواجه و برده از نگاه هگل بیان کنیم. طبیعتاً وجوه دیگری از عشق نیز وجود دارد که بیانشان در این مجال نمی گنجد، برای مثال تقابل خصمانه میان عاشق و معشوق نیز قابل تصور است؛ نمونه بارز این تقابل در ارتباط میان کی یرکگور و نامزدش، رژین، به چشم می خورد. انتظار می رود این نوشتار را همچون طرحی اجمالی و گذرا از عشق هگلی بینگارید.

هنا آرنت (Hannah Arendt) (1906-1975) یکی از اثرگذارترین فیلسوفان سیاسی قرن بیستم بود. از آنجایی که در خانواده ای یهودی-آلمانی متولد شده بود، در سال 1933 مجبور به ترک آلمان و زندگی در پاریس تا هشت سال پس از آن شد و به کمک به پناهندگان یهودی [برای گریز از فاشیسم] مشعول شد. در سال 1941 وی به ایالات متحده مهاجرت کرد و به زودی به عضویت یک حلقه روشنفکری فعال در نیویورک در آمد. او

مرتبا کتاب هائی منتشر می شوند که به «کشف» علاقه امین الحسینی، رهبر فلسطینی نسبت به نازی ها می پردازند. مرتبا، رهبران اسرائیل با بهره گیری از این آثار، یهودی ستیزی موروثی اعراب را نکوهش می کنند. در واقع، هدف اصلی این باصطلاح پژوهش تاریخی، توجیه سیاست اشغال سرزمین های فلسطینیان  و سرکوب آنان است.

در بخش نخست این مقاله به تبیین چگونگی وجود تفکیک عرصه مذهبی و سیاسی در فرهنگ سیاسی "دنیای مسلمانان" پرداختیم. می توان مدعی شد که ظهور بنیاد گرایی در این حوزه از نظر تاریخی پدیده ای تازه بوده و در اثر شرایط و عوامل مختلف در جهان معاصر پدیدار گشته است. از جمله عوامل اصلی در این باره  نقش غرب و بطور خاص ایالات متحده آمریکا در بسترسازی رشد این گرایش بعنوان جایگزینی برای ملی گرایی سکولار

تصویر: بنیامین در جوانی
در تفکر زبانشناسی    و یا سیاسی والتر بنیامین همه عناصر یک آنارشیسم خداسالاری  را می یابیم که حسی با منشا رمانتیک آن را مشخص می کند  اما در آیین و سنن عبری هم ریشه دارد..نفی زبانشناسی بورژوازی این آنارشیسم را که حاصل و نتیجه یک رویکرد عرفانی  زبان است ،بیان می کند.نویسنده

پیوست: 

Semio --Bahare - 14 Shahrivar 91.docx

تصویر: کومار
مقدمه مترجم::در مقاله حاضر که در ژوئیه  سال 2011 در نشریه "اینترنشنال سوسیالیست ریوویو" انتشار یافته، نویسنده در دو بخش به بررسی علل و عوامل ظهور جریان اسلامگرایی سیاسی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا پرداخته است. از دید وی در طول تاریخ اسلام، مسلمانان جدایی دین از حکومت (سکولاریسم) را تجربه نموده اند و به همین خاطر با نظر متفکران جریان راست نو که اسلام و سیاست را در پیوند با