«دوستان دائمی درکار نیست.  آنچه هست منافع دائمی است».
آزادی، حتی مشروط، حسنی مبارک رییس جمهوری سابق مصر کاملا نمادین به نظر می رسد.  آنچه که با بسیج مردمی علیه محمد مرسی آغاز شد، شکل بازگشت به رژیم گذشته را به خود گرفته است.  قدرت حاکم نه فقط می خواهد کار اخوان المسلمین را یکسره کند، بلکه دستاوردهای قیام سال ٢٠١١ رانیز تهدید می نماید.  وضعیتی که اتحادهای بین المللی را بیش از پیش متزلزل می کند.

تصویر: پینوشه پس از کودتا به استقبال کیسینجر می رود
مقدمه مترجم: «رئال پولیتیک» یا اسم رمز سیاست فرصت‌طلبانه‌، نه تنها امروز که در طول تاریخ معاصر جهان همواره طرفداران بسیاری داشته است. کودتاچیان، تفرقه‌افکنان، و آنانی که پیوسته سعی در القای «فرصت‌طلبی» به عنوان یگانه شکل «عقلانی» سیاست‌ورزی داشته‌اند، حاملان تاریخی «رئال پولیتیک» بوده‌اند. ترجمه‌ی این مقاله‌ تقدیم می‌شود به تمام «رئال پولیتیک‌دانان وطنی» که حتی هنگامی که سازمان «سیا» اسناد

بازگشت جدل های مرسوم درباره میزان رشد، مهاجرت یا آخرین حادثه ها به این فکر قوت می بخشد که نظم لیبرال نو آهنگ چرخشی خود را بازیافته است.  به نظرنمی آید که بحران مالی آنرا به صورت مداوم تکان داده باشد.  اگر در انتظار رخداد ناگهانی قیام های خودجوش نباشیم، که پاسخی کلی ارائه می کنند، چه اولویت ها و روشی برای تغییر کارت های بازی می توان تصور کرد؟