جلال ستاری / آماده سازی برای انتشار: ملیکا زندیچی
ولادت نوعی صدمه است و نفی این صدمه موجب لذت، زیرا منبع لذت زهدان تاریک مادر یا مرحلة مقدم بر ولادت است و جدائی از مادر مایة اضطراب نوزاد. انسان با همة وسایل ممکن برای بازآفرینی این حالت ابتدائی یا دوران پیش از زایش می کوشد و میوة این کوشش یا آفریده های تخیلی سازگار با موازین اجتماعی است چون هنر و مذهب و اساطیر، یا بیماری های روانی، تلاش آدمی در حالت اول پیروز شده و در مورد دوم شکست خورده است.