اگر موسیقی ، کلام و دیگر صداها، چه طبیعی و چه تولید شده توسط بشر ، دیگر طنین انداز نشوند، چه چیزی از آنها باقی می ماند؟ صداهایی که در گذشته وجود داشته اند، تا چه اندازه  با صداهای امروز فرق دارند؟ ما تا چه اندازه یادمان می ماند که چه صداهایی را شنیده ایم؟ چه معانی و عواطفی را می توان به صداهای گذشته نسبت داد؟ چرا صداهای آشنا اغلب در ما حس نوستالژی ایجاد می کنند؟ ما چه صداهایی را متعلق به گذشته دور می دانیم؟

پیوست: 

سپردن به گذشته های دور.pdf

ارمنیان در حوالی قرن دهم هجری/ هفدهم میلادی به ادبیات عاشقی روی آوردند. اما موضوع جالب توجه آن است که اولین نمونه‌های شعر عاشقی، در نواحی ارمنی‌نشین خارج از سرزمین ارمنستان و بدون شک، تحت تأثیر عاشق‌های ترک زبان به وجود آمدند. تا به امروز، محققان ارمنی در این موضوع اتفاق نظر دارند که ادبیات عاشقی ارمنی ابتدا در جلفای اصفهان و بلافاصله بعد از کوچ ارمنیان از جلفای ارس به

موزیک دەتوانرێت دەنگ­گەلێکی مانادار پێناسە بکرێت کە لە­سەر دەستی مرۆڤ ستراکچەری وەرگرتووە و کەرەسەی فیزیکی و تایبەتمەندی­گەلی فیزیۆلۆژیکی، دەروون­ناسانە و کۆمەڵایەتی و فەرهەنگی هەیە (ئەم بابەت­گەلە دەبێت هەتاکوو ئەم رادەیە ورد بکرێنەوە). ئێتنۆموزیکۆلۆجی، بە مانای لێکۆڵینەوە لە موزیکی گەلان، وەک لێکۆڵینەوە لە موزیک لە نێو بۆنە کۆمەڵایەتی و فەرهەنگیەکەی خۆی، مانا کراوە. لەم مانایەدا، تێکەڵێکە لە