تصویر: کار زنان در جنگ جهانی دوم، در طول جنگ جهانی دوم زنان نقش هایی را می پذیرفتند که به نظر می رسید مشاغل مردانه باشد (منبع ویکی پدیا 1)
جامعه شناسی بخشی از دستگاه حاکم است. روابط و سازماندهی ای که تحت آن بسط می یابد، از سوی رابطۀ دستگاه حاکم با جهان اجتماعیِ تحت مدیریتش داده شده است. اشکال نهادی حاکمیت موضوعات اصلی آن را بنا می نهند: جامعه شناسی سازمان ها، آموزش، سلامت، کار، بیماری

ساعت یازده شب است و من از اتومبیلی که تاکسی نیست پیاده می شوم. خانم و آقایی که از خیابان امیرآباد شمالی(کارگر شمالی)، در حال گذر بودند، مرا که "این وقت شب" کنار خیابان ایستاده بودم، با نیمچه ملامتی در نگاه همراه با دلسوزی ناشی از حس "شهروندی" یا "بنی آدمی" سوار می کنند و تا جلوی خوابگاه می رسانند.

در فصل اول کتاب من به جستار در حوزۀ موضوعاتی درباره زنان پرداختم، موضوعاتی برخاسته از فرهنگ و سیاستی که تقریبا به طور انحصاری از سوی مردان بسط یافته و از دیدگاه مردان – ونه زنان- نوشته شده است. این ادعا چنان که حقیقت گفتمان های فکری و علمی است، به همان میزان حقیقت تبلیغات تلویزیونی نیز هست. بنابراین برای شروع، ما باید کشف کنیم که «چگونه» زاویه دید (دیدگاه) زنان را بدست آوریم.

در این نوشتار من متوجه روش های تفکری هستم که پروژۀ یک جامعه شناسی برای زنان (a sociology for women) را محقق می کند. این فصل بر مبنای مجموعه ای از برخوردها میان جامعه شناس یا سوژه، یا میان یک (One) و دو (Two) استوار است. یک (One) همیشه سوژه ای است که سوژه بودنش، به عنوان سازمان دهنده دانش او، از سوی متونی به خطر انداخته می شود که دو (Two) در زمینه های سیاسی یا فکری می