رم کولهاس معمار هلندی یکی از معدود معماران پیشرو در عرصه معماری معاصر است که می توان درک عمیق وی از حوزه های مختلف و نسبت پیچیده فرهنگ، سیاست، اقتصاد و معماری را در آثار وی دید. آثار کولهاس به اعتقاد خیلی از منتقدین به عنوان [1]"چگالنده های اجتماعی" زمان ما شناخته می شوند،‌(چگالنده اجتماعی مفهومی بود که توسط کانستراکتیویست های شوروی ارائه شد و ایده اصلی آن تاثیر معماری

انسان شناسی هنر، فهم هنر از دیدگاه فرهنگ و جامعه آفریننده است. اگرچه توجه انسان شناختی به هنر، همزمان با پیدایش آکادمیک انسان شناسی در اواسط قرن نوزدهم و حتی پیش از آن در بررسی های موزه شناختی، قابل پیگیری است، اما در واقع، در اواسط قرن بیستم و از میانه دهه 1940 و به ویژه دهه 1950 است که کارهای میدانی مهمی توسط انسانپ شناسانی صورت می­گیرد که هنر را بدل به موضوع محوری پژوهش مردم نگارانه خود

پیوست: 

Zohur Ensanshenasi Honar_Izadi-Jeiran.pdf

ظاهرا انسان تنها موجود مرگ باور است؛ مرگ باور بدین معنا که می داند پایانی برای موجودیت فیزیکی اش وجود دارد. این مرگ باوری  به شکل گسترده ای در نظام های ابزاری و زبانی انسان خود را بروز داده است و شاید گستره واژگانی که از دور یا نزدیک به مرگ اشاره دارند و گستره ابزارهایی که به صورت های مختلف می توانند به مرگ منجر شوند، در  فرهنگ انسانی  پایانی نداشته باشد. با وصف این، چنین «دانش» ی هرگز در

لابراتوار انجمن بین المللی جامعه شناسی برای دانشجویان دکتری منتخب جهان در اواسط تا اواخر جولای سال 2013 در کمپ مرکزی دانشگاه سیدنی - استرالیا برگزار شد. موضوع این لابراتوار «به سوی جامعه شناسی جهانی» بود. سرپرستی برگزاری این لابراتوار که با همکاری انجمن بین المللی جامعه شناسی و دانشگاه سیدنی برگزار گشت توسط پروفسور رابرت وان کریکن، ریاست انجمن جامعه شناسی استرالیا صورت گرفت.