تصویر: نخستین چاپ شهریار با اجازه ی پاپ کلمنت هفتم
شهریار (به ایتالیایی : Il Principe) رساله ای سیاسی نوشته ی دیپلمات، مورخ و نظریه پرداز سیاسی، نیکولو ماکیاولی است. از نامه های ماکیاولی چنین بر می آید که یک نسخه در 1513، با عنوان لاتین De Principatibus ( درباره ی شهریاری ها) توزیع شده باشد. با این حال،

تصویر: آرنالدو مومیگلیانو
چکیده: این مقاله به بررسی  اتهام آرنالدو مومیگلیانو 1 (1908-1987) در اوایل دهه ی 1980 می پردازد، وی بر این باور بود که ژرژ دومزیل 2 (1898-1986) در دهه ی 1930 از هواداران جنبش نازی حمایت کرده است و این بحث را پیگیری کرده است. این بحث عمدتا بین دانشمندان فرانسوی و ایتالیایی  در سراسر دهه ی 80 و پس از آن پیش آمده است. دانشمندان آلمانی و شمال آمریکا ، به استثنای چندین مورد خاص، به نظر

به تازگی مقاله‌ای از انریکو لئونه توجه ما را به خود معطوف نمود که در آن، لابه‌لای سطور پیچیده و مغلقی که ویژگی معمول نوشتار اوست، اشارات مبتذلی را در خصوص فرهنگ، روشنفکری و رابطه این دو با پرولتاریا تکرار کرده و برمبنای این واقعیت تاریخی که این طبقه آینده خود را با دستانش می‌سازد، تقابلی میان فرهنگ و کار کردن ترسیم نموده است. ظن ما بر این است که بازگشت به این مساله، که پیشتر و در موقعیت‌های

              در حال حاضر شکل مبارزه ی طبقاتی در ایتالیا تعریف شده با این واقعیت است، که کارگران صنعتی و کشاورزی به گونه ای غیر قابل مهار در تمام کشور مصمم  به طرح کردن مساله ی مالکیت بر ابزار تولید به روشی صریح و خشن هستند. فوران بحران های ملی و بین المللی که به تدریج ارزش پول را به نیست می کشانند، نشان می دهد که سرمایه دیگر قدرتی ندارد.

در ادامه‌ی بررسی نقاب‌های ایتالیایی، در مطلب پیش رو، با چهار نقاب ایتالیایی جدید آشنا خواهیم شد.مطالب پیشین درباره‌ی نقاب‌های ژاپن، چین، سوئیس، اُتریش، رومانی، بلغارستان، مجارستان، بلژیک، آلمان (بخش‌های اول، دوم، سوم و چهارم) و ایتالیا (بخش‌های اول، دوم و سوم) نیز در همین

پیوست: 

Italy-4.pdf

به نظر من، منطقی ترین و انضمامی ترین چیزی که می توان در مورد دولت اخلاقی و فرهنگی گفت این است: هر دولت تا جایی اخلاقی است که یکی از مهم ترین کارکردهای آن بسیج توده های عظیم جمعیت در یک سطح فرهنگی و اخلاقیِ مشخص باشد، سطح (یا گونه ای) که مطابق نیازهای نیروهای تولیدیِ توسعه است و بنابراین با منافع طبقات حاکم همخوانی دارد.

در ادامه‌ی بررسی نقاب‌های ایتالیایی، در مطلب پیش رو، با چهار نقاب ایتالیایی جدید آشنا خواهیم شد.مطالب پیشین درباره‌ی نقاب‌های ژاپن، چین، سوئیس، اُتریش، رومانی، بلغارستان، مجارستان، بلژیک، آلمان (بخش‌های اول، دوم، سوم و چهارم) و ایتالیا (بخش اول و بخش دوم) نیز در همین مطلب در دسترس

پیوست: 

Italy-3.pdf

در ادامه‌ی بررسی نقاب‌های ایتالیایی، در مطلب پیش رو، با چهار نقاب ایتالیایی جدید آشنا خواهیم شد.مطالب پیشین درباره‌ی نقاب‌های ژاپن، چین، سوئیس، اُتریش، رومانی، بلغارستان، مجارستان،

پیوست: 

Italy-2.pdf

در ادامه‌ی بررسی نقاب‌های اروپا، در مطلب پیش رو، با چهار نقاب ایتالیایی آشنا خواهیم شد.
مطالب پیشین درباره‌ی نقاب‌های ژاپن، چین، سوئیس، اُتریش، رومانی، بلغارستان، مجارستان، بلژیک و آلمان (بخش‌های اول، دوم، سوم و چهارم) نیز در همین مطلب در دسترس است.

پیوست: 

Italy-1.pdf

 مبارزه عقیدتی‌ برای  رهائی طبقاتٔ مردمی  از سلط  ایدئولوژی غالب به منظور کسب قدرت. تحلیلهای همیشه ذکر شده، به ندرت خوانده شده و بیشتر وقت‌ها ندیده گرفته شده آنتونیو گرامشی که وی هنگامی که در آغاز سالهای ۱۹۳۰  در زندان‌های فاشیست در بند بود آنها را ارائه داد،  حیات  دوباره‌ای را شاهد هستند. از اروپا تا هند و با گذر از آمریکای لاتین، نوشته‌های او همه جا رواج یافته و تفکّرات انتقادی را

(تصویر: خانه موزه نیما یوشیج)
بر اساس گروه بندی انجام شده از سوی انجمن بین المللی خانه موزه های تاریخی (DemHist)، خانه های تاریخی و مشهور در یازده گروه مشخص قرار گرفته اند که خانه های شخصیت ها به عنوان اوّلین گروه این تقسیم بندی شناخته شده است. در خانه موزه های شخصیت ها که با هدف

مقدمه: آنتونیو گرامشی(1937-1891 م.) از جمله متفکرانی است که تاثیر عمیقی در نظریات اجتماعی بر جای گذاشته است. وجود مفاهیمی نظیر بنیان، روبنا، جنگ قدرت، جامعه مدنی و از همه مهمتر هژمونی در متون اجتماعی که به صورت جدّی و تخصصی از زبان گرامشی طرح و یا بسط داده شده اند برای علاقه مندانِ به حوزه نظریات و فلسفه اجتماعی آشنا است و دلالت بر میزان تاثیرگذاری وی دارد. لذا بررسی آثار گرامشی در

شاید مهم ترین نوشته و نقدی که در اینجا درباره ی فیلم «روکو و برادرانش»(1961)، اثر ماندگار لوکینو ویسکونتی منتشر شده باشد، ترجمه ای است که ایرج کریمی از نقد جفری نوول اسمیت بر این فیلم، به دست داده است (به عنوان حاشیه ای بر متن کتاب منتشر شده از ترجمه ی فیلم نامه ی این فیلم). نوول اسمیت در این مقاله از دریچه ی شخصیت ها وارد موضوع لحن و زبان فیلم شده است. او شخصیت های این فیلم را

«قصر میمون‌ها»، قصة ‌عامیانه‌ای از ایتالیا، گردآورنده ایتالو کالوینو، ترجمه رضا سید حسینی
یکی بود، یکی نبود، پادشاهی دو پسر دو قلو به نامهای «ژان» و «آنتوان» داشت که کسی به درستی نمی‌دانست کدامیک اول به دنیا آمده‌ است. روزها و سالیان می‌گذشت و پسران هر کدام به مردان جوان و برومندی تبدیل شده بودند که خبر از وقت ازدواج‌شان می‌داد. و از آنجا که لازم بود