امپریالیسم فرهنگی یک فرایند سلطه است که به واسطه آن قدرتمندترین کشورهای جهان از نظر اقتصادی تلاش می کنند از طریق انقیاد ارزش ها، سنت ها و فرهنگ های اکثریت کشورهای فقیرتر و جایگزینی آن ها با دیدگاه های فرهنگی خود از برتری خود بهره برداری کرده و این برتری را حفظ کنند. امپریالیسم فرهنگی جنبه ای مهم از سیاست هایی است که دولت-ملت های سرمایه داری پیشرفته، مانند آمریکا و دولت-ملت های اروپای

تصویر در قرن بیست و یکم، با کنشی، زیروزبر شده است: میان کنش. نوجوانان 2009، با بازی های ویدیویی متولد شده اند. آن ها اینترنت را به قلمرو خود تبدیل کرده اند، در قالب رفقا سازمان می یابند، این گروه بندی های سلسله مراتبی شده بازیکنان، برای مبارزه جمعی در “قلمرو پادشاهی شکسته شده آن سوی آب ها” با یکدیگر هم پیمان می شوند؛ آنان در سایت باشگاه هایی هم در مورد سریال Lost و هم در مورد نگرانی هایشان در

«تبلت گالاکسی» اش تا حدی آنرا به پیش صحنه رانده که از «اپل» پیش افتاده است.  دفعتا، سامسونگ و رقیبش در جنگی بیرحمانه دربرابر دادگاه ها و مراجع بین المللی درگیرشده اند.  ولی، در ورای الکترونیک، این گروه کره جنوبی با فعالیت های گوناگون، شرکت چند صنعتی(کنگلومرا) چنان قدرتمند را تشکیل می دهد که نفوذش بر سیاست، دادگستری و مطبوعات کشور اثرگذار است.

می خواهم این جستارهای کوتاه را با توصیف چند موقعیت که در زندگی روزمره احتمالا بارها با آن ها مواجه شده ایم آغاز کنم. موقعیت اول تصویر یک کارگر ساختمانی است که در ارتفاع حدود 20 متری زمین در وضعیتی که بر روی یک تیغه نازک بتونی در حال کار و حرکت است با تلفن همراه خود صحبت می کند. هر بیننده ای با دیدن این صحنه دچار هیجان واضطراب می شود و هم زمان احتمالا این پرسش در ذهنش شکل می گیرد