صفوت، داریوش، 1390، 124 قطعه‌ی برگزیده از موسیقی ملی ایران، به کوشش ستاره صفوت، تهران: انتشارات ارس
دکتر داریوش صفوت، یکی از به‌نام‌ترین موسیقی‌دانان ایران زمین به شمار می‌آید. وی موسیقی را از همان دیدگاهی که در آثار فلاسفه‌ای مانند فیثاغورث، افلاطون، فارابی... و عرفایی مانند حافظ و مولانا دیده می‌شود می‌نگرد، و برای موسیقی حقیقتی عینی و ایده‌آلی قائل است که موسیقی‌دان

«توپ» رمانی است که در عین سادگی تو را به مضامین عمیقی رهنمون می سازد و برایت از عامل وحشتی می گوید که اگر مقابلش بایستی بر آن پیروزی و اگر از آن بهراسی، در کامش افتاده و سرانجامت مرگ است.
ماجرا از یکی از روستاهای آذربایجان شروع می شود. روستائیان وحشت زده از هجوم ایلیات به داخل غارها پناه برده اند و ملامیرهاشم با اسب خود

عنایت‌الله رضا در جوانی (1323) به سازمان نظامی حزب تودة ایران پیوست. ستوان خلبان بود که در دورة ریاستِ ستادِ سرلشکر حسن ارفع دستگیر و به همراه جمعی از افسران توده‌ای به کرمان تبعید شد. پس از تشکیل فرقة دموکرات آذربایجان، برای پیوستن به نیروهای مسلح فرقه به تبریز اعزام شد. با شکست غائلة آذربایجان (1325)، به همراه همسر و فرزندانش از مرز ارس گذشت

 تربیت و جامعه­ شناسی. نوشته­ ی امیل دورکیم. برگردان فریدون سرمد. انتشارات کندوکاو. بهار 1391
کتاب های «تربیت و جامعه شناسی»، «تربیت اخلاقی»، و «دگرگونی پداگوژی در فرانسه»، که در زمان زندگی دورکیم نوشتارهایی پیوسته، یا سخنرانی ها و درس گفتارهایی بودند که در دانشکده ی ادبیات بوردو، از 1887 تا 1902 برای کلاس های خود آماده کرده بود، پس از مرگش با