با تماشای این سفره‌های رنگارنگِ آب، درخشان چون جواهر و ماهی‌های قرمز خُرد و باریک، یادآور پروانه ماهی و پرنده ماهی و خورشید ماهی و زرین ماهی و عنبر ماهی، نفس تازه می‌کنم؛ چون از سویی، آب روشنایی است، آب آبادانی است، آب داند که آبادی کجاست و راهش را همواره به نرمی یا سیل آسا می‌گشاید و چون یکجا ماند، می‌گندد؛ ازینرو آب به غربال پیمودن و آب به ریسمان بستن و آب در قفس کردن و آب در هاون سودن

گفته‌ی معروف «جنگْ روش یزدان برای آموزش جغرافی به آمریکایی‌هاست» به آمبروز بیرس تعلق دارد. به‌رغم مباحث ملی پردامنه در باب مداخله در سوریه، پر بی‌راه نیست که اغلب آمریکاییان نتوانند سوریه را بر روی نقشه پیدا کنند. در ادامه نکاتی کلیدی در مورد سوریه می‌آید که کوشیده‌ام بر آن‌ها تأکید کنم.

جنگ الجزایز از زبان رزم آورانش
طی چندین دهه، سرگذشت جنگ الجزایر را مورخان –و شاهدان– فرانسوی به انحصار خود درآورده بودند. اکنون روایات مجاهدین و «جنود» (سپاهیانی) رو به فزونی نهاده است که هشت سال در برابر [نیروهای] استعمار مقاومت کردند. این شهادت ها، با همه محدویت هایشان، آغاز دریدن پرده سنگین سکوتی است که تاریخ‌نگاری رسمی در الجزیره بر آن دوران افکنده. اما برخی پرهیزه [تابو] ها همچنان دست نخورده باقی مانده اند.