دختران جوان سعودی که مثل پسر ها لباس میپوشند
دختران دانشجو در عربستان سعودی که تحت تاثیر سریال های تلویزیونی محلی و همچنین آمریکایی قرار گرفته اند ، بر خلاف جنسیت شان ، لباس های پسرانه میپوشند. آنها خود را « بویا » (۱) مینامند.

در سال 1822، وزیر امور خارجه بریتانیا، جورج کنینگ، طی یادداشتی به نخست‌وزیر آن‌ زمان، دوک ویلینگتون، آن‌چه که به نظر وی باید به عنوان اصل سیاست خارجی بریتانیا در نظر گرفته می‌شد را این‌گونه ترسیم کرد:
"ما نباید خواسته هیچ دولت و یا منافع هیچ ملت دیگری را مدنظر قرار دهیم به‌جز مواردی که این خواسته‌ها و منافع، امکان هم‌سویی با منافع انگلیس

در مورد وقایع لیبی تحلیل های فریب کارانه بسیار در کنار تحلیل های گیج کننده بسیار وجود دارند و همین امر سبب می شود تا در مطلع شدن از حوادثی که در آن کشور می گذرد با دشواری هایی مواجه شویم. در این مورد جنبه های بسیاری وجود دارند که از دید بخشی از چپ جهانی مورد غفلت قرار گرفته اند و

تصویر: نیروهای بنیادگرای تکفیری
1- مقدمه:جنگ میان اعراب و اسراییل، علاوه بر ریشه‌های مستتر یا آشکار خود در ساختارهای اقتصاد سیاسی و جغرافیای سیاسی جهان، دلالت‌ها و تلازمات فرهنگی-تئولوژیک بسیاری نیز دارد. این دلالت‌ها هرچند از سوی مفسرین و تحلیل‌گران علوم سیاسی عموما کنار زده می‌شوند؛ اما از منظر

«دوستان دائمی درکار نیست.  آنچه هست منافع دائمی است».
آزادی، حتی مشروط، حسنی مبارک رییس جمهوری سابق مصر کاملا نمادین به نظر می رسد.  آنچه که با بسیج مردمی علیه محمد مرسی آغاز شد، شکل بازگشت به رژیم گذشته را به خود گرفته است.  قدرت حاکم نه فقط می خواهد کار اخوان المسلمین را یکسره کند، بلکه دستاوردهای قیام سال ٢٠١١ رانیز تهدید می نماید.  وضعیتی که اتحادهای بین المللی را بیش از پیش متزلزل می کند.

سرکوب خونین در مصر و سوریه، جاسوسی همگانی در ایالات متحده، سختگیری ها و عملکردی زیانبار در ارتباط با حقوق پناهندگی در اروپا، فروکوفتن مخالفان در شیلی: دولت هائی که سبکسرانه اصول حقوقی مدون در عهدنامه هائی را پایمال می کنند که خود تنفیذ کرده اند، از شمار بیرون اند. آیا وقت آن نرسیده است که، نه به زور توپچی ها، بلکه از راه توسل به سلاح حقوق، این قواعد را به کار بندند؟

گفته‌ی معروف «جنگْ روش یزدان برای آموزش جغرافی به آمریکایی‌هاست» به آمبروز بیرس تعلق دارد. به‌رغم مباحث ملی پردامنه در باب مداخله در سوریه، پر بی‌راه نیست که اغلب آمریکاییان نتوانند سوریه را بر روی نقشه پیدا کنند. در ادامه نکاتی کلیدی در مورد سوریه می‌آید که کوشیده‌ام بر آن‌ها تأکید کنم.

جنگ الجزایز از زبان رزم آورانش
طی چندین دهه، سرگذشت جنگ الجزایر را مورخان –و شاهدان– فرانسوی به انحصار خود درآورده بودند. اکنون روایات مجاهدین و «جنود» (سپاهیانی) رو به فزونی نهاده است که هشت سال در برابر [نیروهای] استعمار مقاومت کردند. این شهادت ها، با همه محدویت هایشان، آغاز دریدن پرده سنگین سکوتی است که تاریخ‌نگاری رسمی در الجزیره بر آن دوران افکنده. اما برخی پرهیزه [تابو] ها همچنان دست نخورده باقی مانده اند.

کودتا؟  قیام عمومی؟  مرحله جدید از انقلاب؟  چگونه می توان جنبش گسترده علیه آقای مرسی و سپس خلع ۳۰ ژوئن نخستین رئیس جمهوری غیرنظامی مصر که به طور دموکراتیک انتخاب شده بود را توصیف کرد؟  اگرچه اخوان المسلمین مسئولیت سنگینی در شکست خود دارند، اما سایه نظامیان و رژیم پیشین نیز در پشت سر تظاهرکنندگان دیده می شود.

تمام نادرستی ایده و عمل مداخلات بشردوستانه به شکلی فشرده در مورد سوریه منفجر شد. قبول، دیکتاتور بدی وجود دارد که (به‌اصطلاح) از گازهای سمی علیه مردم کشورش استفاده می‌کند- اما چه کسانی به عنوان مخالف با رژیم او در حال ستیزند؟ به نظر می‌رسد که هر آنچه از مقاومت دموکراتیک - سکولار بر جای مانده اکنون کم‌وبیش در آشفته‌بازار

قسم می خوردند که به دتبال  پست  ریاست جمهوری مصر نیستند. هرچند  اخوان المسلمین این عهد آغازین را زیر پاگذاشتند اما  وعده دادند که « نان، آزادی، عدالت» را به همراه می آورند. در دوران حکومت آنها اما عدم امنیت و فقر افزایش یافت. در نتیجه مردم به خیابان ها ریختند و خواستار استعفای رئیس جمهور محمد مرسی شدند( مقاله « انقلاب مصر در سایه نظامیان» در همین شماره را بخوانید). بعضی انقلاب ها این چنین آغاز می

در تاریخ 14 اوت 2013، دستگاه پلیسی ـ نظامی مصر به دو تظاهرات نشسته‌‌ی عمدتاً مسالمت‌‌آمیز اخوان‌المسلمین یورش برد و مهمات جنگی و بولدوزرهای مسلح را به کار گرفت تا هزاران تن را بکشد و هزاران تن دیگر را مصدوم کند. در آن روز فاجعه‌بار، تمام فرایند انقلابی‌ که در 2011 آغاز شد، به نقطه‌ی بحرانی رسید، نقطه‌ای که بعید نیست انقلاب در مواجهه با ضدانقلابِ علنی نابود شود.

اوضاع ژئوپلیتیک حوزه رودخانه نیل، با اعلام رسمی کشور اتیوپی مبنی بر آغاز کار ساختمان سد «رنسانس» بر روی نیل آبی، ناگهان دگرگون شده است. این تصمیم در مصر وحشت ریشه دار حاکی از محروم ماندن از آب را بیدار کرده است و به تشدید تنش های منطقه ای پیرامون کنترل رودخانه نیل دامن زده است.

مصر شرمسار تاریخ خوشتن است
مصر برای همیشه شرمسار تاریخ خویش شد. مصر هیچگاه نمی‌تواند دامن خود را از این ننگ و اشتباه بزرگ بزداید. تراژدی قتل‌عام چهارشنبه‌ی سیاهِ مصر کار مشترک سه کارگردان بزرگ جنایت است: بنیادگرایان دینِ افراطی، دموکراسی‌خواهانِ پوشالی و چکمه‌پوشان ناارتشی. مصر برای

تصویر: سلفی های عرب
 اگر به پیروی از پیر بوردیو ( 1971) دین را به مثابه‌ی یک میدان1 در رابطه با سایر میادین اجتماعی چون میدان سیاست، میدان اقتصاد، میدان فرهنگ و ... در نظر بگیریم، آنچه که امروز موقعیت هر کدام از سرمایه‌داران دین اسلام سنی را در این میدان، در جامعه کردستان تعریف می‌کند، با آنچه که شاید تنها سه دهه پیش این موقعیت‌ها را تعریف می‌کرد، کاملاً متفاوت است.

با وجود تراژدی‌هایی دردناک در چند مایل آن طرف‌تر، و همچنین به رغم فجایعی حادتر شاید در زمانی نه چندان دور، نادرست و یا حتی سنگ‌دلانه بنماید که توجهات را به سایر چشم‌اندزهایی معطوف کنیم که هر چند به صورت انتزاعی و محتمل، اما می‌توانند مسیری به سمت یک جهان بهتر- آن هم نه در آینده‌ای دوردست، ارائه دهند.

تصویر: مقدمه ی ابن خلدون چاپ قاهره،1930
مقدمه : ( به عربی: مقدمة ابن خلدون ) ، که همچنین با نام مقدمه ی ابن خلدون نیز مشهور است، کتابی است که در سال 1377/778 توسط ابن خلدون، مورخ مسلمان تونسی نوشته شده است و حاوی دیدگاه و نمایی اولیه از تاریخ جهانی (universal history ) است. برخی از اندیشمندان

درحالی که در تونس، مصر، لیبی و یمن دوران آشفته ای از گذار دموکراتیک آغازشده، نبردها در سوریه تشدید می شوند.  آنچه کمتر به آن توجه شده  ریشه دواندن اعتراض ها در نظام های سلطنتی اعم از اردن، مراکش یا کشورهای خلیج فارس است.
«بهار عرب» نه یک رویداد، بلکه یک روند است.  برای کشورهایی که بیش از دیگران درمسیرنفی وابستگی افتاده اند، پرسش اساسی چنین

روستای آسیاب
روستای آسیاب ( واقع در جنوب شرقی استان خوزستان و 23 کیلومتری شهرستان امیدیه) است که در تابستان 1386 عکسبرداری شده است. ساکنان روستا عرب و لر هستند و به گویشی از زبان لری  سخن می گویند.

پیوست: 

عروسی در خوزستان لرها و بختیاریها-ویرایش نهایی.pdf

دیدار با کار ورزان دور انداختنی اوگاندائی
وقتی ایالات متحده خود را درگیر «جنگ علیه تروریسم» ساخت و شمار فزاینده ای از سربازانش را به سرتاسر جهان، از عراق تا افغانستان، گسیل داشت با مشکل یافتن رزمجو روبرو گردید. در حقیقت، شهروندان آن کشور به آرمان مردن در راه وطن رغبت چندانی