تصویر: اپرای منچستر
آلبرت ادوارد ریچاردسون (لندن، 19 می 1880- 3 فوریه 1964) یک معمار انگیسی پیشتاز، استاد و نویسنده در حوزه معماری در طول نیمه اول قرن بیستم بود. وی پسر آلبرت ادموند ریچاردسون، نقاش،  و ماری آن ریچاردسون بود. اوپس از حضور در مدرسه پسران بریتانیا، هایگیت Highgate ( شمال لندن)،

در سال 1895 شاگرد تامس پیج Thomas Page معمار شد، و به دفاتر ایولین هلیکار Evelyn Hellicar،لئونارد استاکز  Leonard Stokesو فرانک ت. وریتیFrank T.Verity پیوست. "ریچاردسون در کارهای معماریش بسیارعلاقمند به معماری گذشته، بویژه از بعد از تاریخ فراموش شده کلاسیسم داخلی انگلیس از قرن 17 تا 20 بود"(  Summerson). درسال1911، هری باتسفورد Harry Batsford ناشر، خبرازاولین کتاب ریچاردسون در زمینه تاریخ معماری، که  آنرا با همکاری شریک معمارش، چارلز لاوت جیل Charles Lovett Gill نوشته بود، {تحت عنوان} " خانه های لندن از 1660تا 1820" داد، که نخستین بررسی صریح طراحی شهری جرجیایی [ معماری سال های 1720 تا 1840 از نام پادشاهان انگلیس در این زمان، از جرج اول تا جرج چهارم]  Georgian بود. در سال 1914 او کتاب " بناهای یادبود کلاسیک در ایرلند و بریتانیای کبیر در قرنهای 18 و 19 " را منتشر کرد، یک تاریخ وسیع که با جنبش پالادیایی  Palladian[ در اشاره به سبک معمار ایتالیایی آندره آ پالادیو، 1508-1580] از اواسط عصر ویکتوریا آغاز می گردید.
 در سال 1916 ریچاردسون به عنوان ستوان در نیروی هوایی سلطنتی  Royal Flying Corps خدمت کرد، و در مدرسه دانش هوانوردی نظامی در ریدینگ  Reading مستقر شد. به دنبال جنگ او جانشین فردریک مور سپمپسون Frederick Moore Simpson به عنوان ریاست معماری در دانشگاه معماری بارلت  Bartlett ، کالج دانشگاه، لندن، شد و در این مقام به مدت 27سال باقی ماند. به عنوان یک مدرس، او به اعلام بیزاری از هنر مدرن و گرایش به معماری رنساس و کلاسیک مشهوربود که در نتیجه طراحی دانشجویان دانشگاه معماری بارلت تقریبا به صورت انحصاری در این سبک بود. " هنر معماری" اثر مشترک او با هکتور کورفیاتو Hector O. Corfiato در آخرین تلاش واپس گرایانه اش برای حمایت از اصول معماری سنتی بود. همکاریش با جیل   با شروع جنگ جهانی دوم پایان یافت. ریچاردسون از دانشگاه بارلت به منطقه موقتی در کمبریج نقل مکان کرد، جایی که او به عنوان عضو آکادمی سلطنتی  Royal Academy در سال 1944 مشهور شد. او یک پروفسور ممتاز در سال 1946 شد و در سالهای پس از جنگ او از جنبشهای صیانت { بناهای یادبود} استقبال کرد. او در سال 1954 رئیس  آکادمی سلطنتی شد و درسال 1956  به عنوان یک شوالیه در رده ویکتوریایی(KCVO) منصوب شد. اواحیاء و مرمت ساختمانهای آسیب دیده جنگ را در یک همکاری جدید معماری با دامادش دنبال کرد.
ریچاردسون از سال 1919 تا زمان مرگش در اونیو هاوس Ave¬nue House  بدفوردشایر زندگی کرد. خانه ای متعلق به قرن 18که در آن او در ابتدا ازکاربرد نیروی الکتریسیته امتناع کرد، { زیرا} معتقد بود که برای درک صحیحی ازشیوه زندگی جرجیایی ها خانه اش نیاز به انعکاس استانداردهای زندگی جرجیایی دارد، اگرچه او بعدها توسط همسرش الیزابت بث بایرز  Eliz¬a¬beth Byers ، که در سال 1904 با او ازدواج کرد، برای تغییر ذهنیتش متقاعد شد.  
از کتابهای ارزشمند آلبرت ادوارد ریچاردسون می توان به موارد زیر اشاره نمود:
خانه های لندن از1820-1660: بررسی معماری و جزئیاتشان(1911)
•    London Houses from 1660 to 1820: a Consideration of their Architecture and Detail (1911)
بناهای یادبود کلاسیک: معماری در بریتانیای کبیر و ایرلند(1914 و تجدید چاپ در 2001)
•    Monumental Classic: Architecture in Great Britain and Ireland (1914; reprinted 2001)
معماری محلی غرب انگلیس(1924)
•    Regional Architecture of the West of England. (1924)
•    The Old Inns of England (1935;reprinted 1967)
اهمیت هنرهای زیبا، آکسفورد: Clarendon Press ، 1955.
•    The Significance of the Fine Arts (Oxford: Clarendon Press, 1955)
هنر معماری، نیویورک: Philosophical Library ، 1956.
•    The Art of Architecture (New York: Philosophical Library, 1956(

منابع:
                                                                                          http://eng.archinform.net/arch/8187.htm
                                                              http://www.dictionaryofarthistorians.org/richardsona.htm