در میان انسان شناسان، پس از سنت قدیمی مارسل موس و مبارزه جویی مشهورش علیه علیه قدرت های دوران خودش که وی را در میان دانشگاهیان انگشت نما کرده بود و پیر کلاستر(Pierre Clastres)(1934-1977) انسان شناس آنارشیست که در جوانی در گذشت، ما کمتر با سنتی که رسما خود را آنارشیست اعلام کند، روبرو بوده ایم. هر چند بزرگترین اندیشمندان فلسفه و علوم اجتماعی و انسانی  ابایی از آن نداشته اند که همچون نوام چامسکی، پیر بوردیو، میشل فوکو و بسیاری دیگر خود را نزدیک به تزهای آزاد انیشی آنارشیستی  بدانند اما کمترحاضر شده اند، این  نام گذاری را دقیقا به دلیل خصوصیات طبقه بندی کننده اش بپذیرند.

دیوید گربر (David Graeber) (متولد 1961) انسان شاس آنارشیست امریکایی یکی از معدود  انسان شاسانی است که ابایی از آن نداشته است که نه تنها خود را آنارشیست بنامد، بلکه به صورتی فعال در جنبش های سیاسی ضد جهانی شدن حضوری پر رنگ داشته باشد و از عدم تضاد میان فعالیت و ضدیت سیاسی با قدرت های بزرگ و حتی جنگ حیابانی، با کار علمی و آکادمیک دفاع کند.  هم از این رو بود که  وی پس از  سرنوشتی متعارف و کوتاه اما درخشان در دانشگاه،  یعنی با شروع از  مدرسه مطالعات اقتصادی لندن (LSE)  و دانشیاری انسان شناسی در دانشگاه  ییل امریکا، عمدتا به دلیل فعالیت های سیاسی اش و دفاع آزادانه و بدون هیچ گونه پرده پوشی از این عقاید،  در ژوئن 2007  با عدم پذیرش دانشگاه با تمدید قرار داد خود روبرو شد در حالی که یکی از برجسته ترین کارنامه های علمی جهان را در پشتوانه خود داشت.  او در حال حاضر به صورتی نه چندان  قطعی و حق التدریسی توانسه است در دناشگاه لندن،  کالج گلداشمیت، به کار مشغول شود و همچنان از فعال ترین چهره های سیاسی ضد قدرت است و  مشارکتی فعال  و برجسته در جنبش اشغال وال استریت داشت.

تصمیم دانشگاه ییل درباره عدم تمدید قرارداد گربر برغم کارنامه علمی درخشان او،  که به شدت  سیاسی بودن خود را نشان می داد،  مورد اعتراضی جهانی از سوی برجسته ترین انسان شناسان و چندین هزار تن از همکاران و دانشجویان او قرار گرفت. از جمله مهم ترین معترضان به این تصمیم موریس بلوک (Maurice Bloch)انسان شناس برجسته انگلیسی و فرانسوی  تبار، استاد مدرسه علوم اقتصادی لندن و استاد  افتحاری کلژ دو فرانس  و مشهورترین انسان شناسان معاصر جهان  بود که گربر را «مهم ترین نظریه پرداز نسل خود در جهان» به حساب می آورد.

در کنار مقالات بسیار گسترده او می توان به مهم ترین کتاب های او به شرح زیر اشاره کرد:  

2001- به سوی یک نظریه انسانشناختی ارزش: سکه دروغین رویاهایمان ، نیویورک، پالگریو.

2004- پاره های یک انسان شناسی آنارشیستی ، شیکاگو: انتشارات پیکلی زازادایم

2007- آخرین مردمان: جادو و میراث برده داری در ماداگاسکار، بلومینگتون: انتشارات دانشگاه ایندیانا

2007- امکان ها: مقالاتی درباره سلسله مراتب، شورش و میل، اوکلند: کالیفرنیا، انتشارات  آ ک

2009- کنش مستقیم:  یک مردم نگاری، ادینبورگ اوکلند: انتشارات آ ک

2001- استقراض: تاریخ پنج هزار ساله اول، بروکلین، نیویورک : انتشارات ولویل هاوس

2011- انقلاب ها در بازگشت: مقالاتی درباره سیاست ، خضونت ، هنر و  تحیل، لندن، نیویورک: انتشارات ماینور کامپوزیشن

2013- پروژه دموکراسی: یک تاریخ، یک بخران، یک جنبش ، نیویورک: انتشارات اشپیگل و گراو

منبع:  ویکیپدیا

http://en.wikipedia.org/wiki/David_Graeber

گفتگویی با گربر

http://www.readysteadybook.com/Article.aspx?page=davidgraeber

دوست و همکار گرامی

چنانکه از مطالب و مقالات منتشر شده به وسیله «انسان شناسی و فرهنگ» بهره می برید و انتشار آزاد آنها را مفید می دانید، دقت کنید که برای تداوم کار این سایت و خدمات دیگر مرکز انسان شناسی و فرهنگ، در کنار همکاری علمی، نیاز به کمک مالی همه همکاران و علاقمندان وجود دارد. برای اطلاع از چگونگی کمک رسانی و اقدام در این جهت خبر زیر را بخوانید

http://anthropology.ir/node/11294