فیخته: کسی که خود را ارباب دیگری می داند، خود یک بنده است.(...) تنها کسی که بخواهد همه اطرافیانش را آزاد کند ، خود آزاد است»(درباره سرنوشت دانشمند، 1794)
تاملی بر شمایل نگاری در فرهنگ شیعی ایران
یکی از موضوعات بسیار مهم در تاریخ مذاهب، موضوع تصاویر مقدس است که به اصطلاح به آن شمایل نگاری گفته می شود. عموما، شمایل نگاری نوعی بیان تصویری باورها و قدیسین است. هرچند این اصطلاح در مفهوم خاص آن ریشه در سنت مسیحی دارد، اما در مفهوم عام، شمایل نگاری به سنت هنر مقدس در ادیان برای به تصویر کشیدن باورها و اساطیر و وقایع مهم آن دین اشاره دارد. شاید تصویر قبل از خط اصلی ترین زبان مکتوب بشر برای ثبت باورها و اعتقادات و وقایع مهم زندگی اش بوده است. این تصویرگری نمادین و قدسی را می توان در نگاره های نمادینی که در سنگ نگاره ها وجود دارد، تا تصاویر موجود در کلیساها و ... دید. به عبارت دیگر می توان شمایل های دینی را کتاب مقدس عامه تعریف کرد. در جهان سنت و دوران های کهن که عموم مردم بیسواد بوده اند، زبان تصویر مهمترین و اصلی ترین زبان انتقال و بیان نسبتا ماندگار باروها و معانی مذهبی بوده اند.
دکتر جبار رجمانی، استادیار انسان شناسی – پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی و مدیر گروه دین انسان شناسی و فرهنگ است.
برای مطالعه این مقاله در زیر کلیک کنید:
دوست و همکار گرامی
چنانکه از مطالب و مقالات منتشر شده به وسیله «انسان شناسی و فرهنگ» بهره می برید و انتشار آزاد آنها را مفید می دانید، دقت کنید که برای تداوم کار این سایت و خدمات دیگر مرکز انسان شناسی و فرهنگ، در کنار همکاری علمی، نیاز به کمک مالی همه همکاران و علاقمندان وجود دارد. برای اطلاع از چگونگی کمک رسانی و اقدام در این جهت خبر زیر را بخوانید
http://anthropology.ir/node/11294