(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

سرآغاز

بوم شناسی

انسان شناسی هنر

استوارت پلتنر ترجمه ی ملیحه درگاهی
barkcloth paintings

انسان شناسان چگونه هنر را متفاوت از سایر دانشمندان علوم اجتماعی مطالعه می کنند؟  تفاوتهایی که هم در شکل ( اتکا بر روش مردم نگاری) وهم در محتوا (تمرکز بر جوامع حاشیه ای و غریب ) وجود دارد. انسانشناسان تقریبا همیشه از قوم نگاری به عنوان یک روش تحقیقی استفاده می کنند.  بدین معنی که بیشتر داده های اولیه ی خود را از طریق مشاهدات مستقیم

«ارائة یک بدیل رادیکال، غیر-نظام‌مند و ضد سرمایه‌داری ضروری است: اکوسوسیالیسم»

گفتگو با میشل لووی ترجمه ی مهرداد امامی
ecoposter.jpg

برنار ریو: .چرا امروز باید در مورد اکوسوسیالیسم سخن گفت؟
میشل لووی: ما با بحرانی اکولوژیک مواجهیم که در شکل تغییرات آب و هوایی زندگی انسان را بر روی کرة زمین به خطر می‌اندازد. تمدن- سرمایه‌داری صنعتی مدرن، که مبتنی است بر تولیدگرایی، مصرف‌گرایی، بت-وارگی کالایی و انباشت نامحدود سود، ریشة این بحران است؛ منطق بسط نامحدود سرمایه‌داری نشان داده که اساساً با حفاظت از طبیعت ناسازگار است.

«تهران»: مجموعه ی از ایران چه می دانم؟

زهره نظام محله
DSC02322.JPG

مقدمه:با توجه به تغییرات و تحولات شهری که در ایران در دهه های اخیر رخ داده و موجب گوناگونی های فرهنگی- اجتماعی در سبک زندگی مردم گردیده است. این نیاز احساس شده که ایران پژوهی های زیادی در زمینه ی شهری انجام شود. که به منظور ارائه ی این آگاهی های دقیق و سودمند به ایران دوستان و جوانان علاقه مند، دفتر پژوهش های فرهنگی؛ مجموعه ای با نام از ایران چه می دانم؟ را به کمک گروهی از پژوهشگران به انتشار

مفاهیم کلیدی در مطالعات شهری (30): حومه و حومه سازی

مارک گوتدینر، لسلی باد ترجمه ی شایسته مدنی
shahr.jpg

حومه ها نمایانگر شکلی فیزیکی از زیست گاه های هستند که نه شهری است و نه روستایی، بلکه چیزی بین این دو است. حوزه مطالعات شهری همواره مشکلی در تعریف واژه "شهری" داشته است. این روزها مفهوم "حومه" مشکل سازتر نیز شده است. در واقع اداره آمار ایالات متحده اصلا به طور رسمی از واژه "حومه" استفاده نمی کند. در عوض ناحیه هایی که بیرون از شهرهای بزرگ قرار گرفته اند به همراه این شهرها به عنوان

جشن باستانی نوروز و تغییر معنای فرهنگی طبیعت

مرجان والا
13.jpg

تصویر: پایان سیزده در (منبع مهر)
روزهای پایانی اسفند ماه در هیاهوی آماده شدن مردم و انتشار بهاریه‌ها و نوروزنامه‌هایی با هدف سرگرمی یا ارائه تحلیل‌هایی چند جانبه، مطرح کردن پرسش نوروز چیست؟ پرسش سنجیده‌ای محسوب نمی‌شود؛ پاسخ‌ها احتمالا چنین خواهند بود: جشن سال نو ایرانیان و سنتی

مستندی درباره ی یخچالهای طبیعی ایران

داود فروغي
DSC01085.jpg

اوایل سال 1391 با خودم عهد بستم که فیلمی درباره ی یخچالهای طبیعی ایران بسازم. شاید این موضوع از آن جهت برایم مهم بود که اولین فیلمم که در سال 1379 ساخته بودم درباره ی خشکسالی در سیستان بود و موضوع آب برایم از همان موقع موضوع مهمی شده بود. در این سالها همیشه از دوستان کوهنوردم می شنیدم که از کم شدن حجم یخچالهای طبیعی مانند علم کوه ، سبلان، دماوند، سهند، زردکوه  و اشتران

«به من بگو چه دور می‌اندازی، به تو خواهم گفت که هستی»

شایسته مدنی
Sizda bedar .jpg

بهار با همه‌ی زیبایی های طبیعی‌اش از راه رسید. علف‌های تازه سر از خاک برآوردند، درختان شکوفه دادند و گه گاه باران بهاری به این زیبایی طراوتی تازه بخشید.
ایرانیان به پیشواز این زیبایی رفتند، مراسم نوروزی را اجرا کردند و سیزدهمین روز آغازین سال را که چند سالیست "روز طبیعت" نامیده

کیارستمی: از دوگانه‌انگاری‌ها تا ازخودبیگانگی‌ها (بخشِ آخر)/تحلیلِ انتقادیِ سه فیلم از عباس کیارستمی: باد مارا خواهد برد

علیرضا خیراللهی
باد مارا خواهد برد

در دو بخشِ قبلیِ این یادداشت‌ها، برایِ تحلیلِ انتقادیِ سینمایِ کیارستمی در ابتدا منظورِ خود از روشِ انتقادی را به صورتِ مفصل با ذکر ویژگی‌هایی نظیرِ کلیت‌نگری، دوری از به کار بستنِ روش‌هایِ کمی یا کیفیِ صرف، التزام به همبستگیِ نظر با عمل و متعاقبِ آن نظریه‌پردازی با روش، ردِ رویکردهایِ کلان­ یا خُردنگرانه­ نسبت به واقعیتِ اجتماعی، پرهیز از تخصص‌گراییِ افراطی و اتخاذِ پیش‌داوریِ

مروری بر مستند «پشتِ مزرعهِ نیشکر»

زهرا غزنویان
neyshekar.JPG

«پشت مزرعه نیشکر»، عنوان مستندی حدودا 15 دقیقه‌ای از بهفر کریمی است. فیلمی مربوط به سال 1381 و برشی از زندگی یک خانواده در جنوب ایران، خانواده‌ای که خود، آینه‌ای از وضعیت یک قشر اجتماعی و درواقع نمونه‌ای از آنست. پیرمرد بیمار و خسته و ناشادی که یک «کارگر آبیار» بازنشسته است و 31 سال و یک ماه از زندگیش را در زمین‌های زراعی نیشکر جنوب گذرانده، صنعتی که از دهه 60

تحلیلِ انتقادیِ سه فیلم از عباس کیارستمی (بخش اول)/کیارستمی: از دوگانه‌انگاری‌ها تا ازخودبیگانگی‌ها

علیرضا خیراللهی
خانه دوست کچاست؟

در سلسله یادداشت‌هایِ پیشِ رو قصد داریم تا سینمایِ عباسِ کیارستمی را با استفاده از روشِ انتقادی، موردِ بررسی قرار داده و تلاش خواهیم کرد هسته‌ی ایدئولوژیکِ این سبک از فیلم‌سازیِ حالا دیگر جهانی‌شده –البته عمدتاً جهان‌سومی- را فارغ از شاخ و برگ‌ها و مجادلاتِ رسانه‌ای پیرامونِ آن، با دقت و صراحتِ بیشتری مورد نقد قرار دهیم. در این راهِ سه یادداشت هم‌جهت که هر کدام به بررسیِ یک فیلمِ

تمامی حقوق این پایگاه برای «انسان شناسی و فرهنگ» محفوظ است.