(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

سرآغاز

یادداشت فیلمساز برفیلم مستند : گنبد مینا

محمد احسانی
Sans titre.jpg

مدتی بود که ذهنم را مسائل مختلفی از اجتماع به خود مشغول کرده بود. مسائلی که در عین حالی که در مقابل چشمان مان قرار دارند اما باز نمی بینیمشان! ویا اگر هم می بینیم آنقدر برایمان عادی شده که فراموش می کنیم با مشکل و معضلی روبرو هستیم. انگار یک اتفاق طبیعی است و نیاز به توجه ندارد. هیچ ممکن است که کسی یک روز صبح از خواب بلند شود و نگاهی به تصویر خود در آیینه بیندازد و آنگاه متوجه شود که زخمی در گوشه ای از صورت اش پدیدار شده و آنگاه بی هیچ واکنشی و نگرانی به محل کار خود برود! و این زخم هر روز بزرگ و بزرگ تر شود و رفته رفته در بخشی از چهره او جا باز کند و شخص برای مداوا به پزشک مراجعه نکند و این موضوع را به عنوان واقعیتی از وجود خود بپذیرد؟!
آیا براستی چنین چیزی ممکن است؟
حکایت آثار باستانی و تاریخی کشورمان و وضعیتی را که در آن  به سر میبریم بی شباهت به فرد مبتلا به بیماری پوستی نیست که برای مداوای بیماری خود و ترمیم آسیب بوجود آمده  دست به هیچ کاری نمیزند و زیبایی چهره اش را که  با واقعیتی جدید و ناخوش آیند مخدوش شده است؛ نادیده می گیرد!
یادگاری نویسی روی آثار تاریخی که از آن به عنوان وندالیسم و یا آسیب رسانی به اموال و اشیاء عمومی یاد می شود امروزه در همه مکان ها تاریخی کشورمان به چشم می آید و زیبایی و عظمت بناهای تاریخی ایران  را که میراث اجداد و گذشتگان است ؛ کاملا مخدوش ساخته است.
و این معضل اجتماعی امروزه آنچنان در کشورمان گسترده شده است که اعتراض بسیاری از گردشگران خارجی را موجب گشته است!
از اینرو مصمم شدم تا فیلمی درباره یادگاری نویسی بر روی آثار تاریخی ایران بسازم و هر چقدر پرس و جو کردم متوجه شدم که تاکنون فیلم مستندی از این موضوع ساخته نشده است. فقط تعدادی گزارش در مطبوعات و سایت های خبری وجود داشت که زیاد پر رنگ نبود. آخر جامعه ما آنقدر درگیر مشکلات اجتماعی و اقتصادی پیچیده فراوان است که دیگر یادگاری نویسی به چشم نمی آید. شاید هم  آثار تاریخی ایران گریزگاهی باشند برای تخلیه روان انسان های پریشان حالی که  بی هیچ آگاهی و آموزشی پای به این مکان ها می گذارند وبا نوشتن نام خود بر روی آین آثار در پندار و اندیشه ماندن و دیده شدن هستند؟

اما آیا براستی ما اینگونه جاودانه می شویم؟ و آیندگان درباره ما و رفتار هایمان چه خواهند گفت و چگونه قضاوت خواهند کرد؟ و البته مهم تر اینکه از خود برای آیندگان چه به یادگار می گذاریم؟
 فیلم گنبد مینا  به دنبال طرح این سئوال ها است و امیدوارم در بازنمایی چهره واقعی جامعه امروزمان و خودمان موفق بوده باشد.
 

خبر نمایش فیلم  در دانشکده علوم اجتماعی
http://anthropology.ir/node/14838

 

دوست و همکار گرامی

چنانکه از مطالب و مقالات منتشر شده به وسیله «انسان شناسی و فرهنگ» بهره می برید و انتشار آزاد آنها را مفید می دانید، دقت کنید که برای تداوم کار این سایت و خدمات دیگر مرکز انسان شناسی و فرهنگ، در کنار همکاری علمی،  نیاز به کمک مالی همه همکاران و علاقمندان وجود دارد. برای اطلاع از چگونگی کمک رسانی و اقدام در این جهت خبر زیر را بخوانید

http://anthropology.ir/node/11294

Share this
تمامی حقوق این پایگاه برای «انسان شناسی و فرهنگ» محفوظ است.