تاوادیا، جهانگیر(1383)، زبان و ادبیات پهلوی؛ فارسی میانه، ترجمه ی س.نجم آبادی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
جهانگیر ک. تاوادیا (Jehangir C. Tavadia) هندی ، پژوهش های بسیاری در متن های دینی زردشتی داشته است. کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» او در کنار ترجمه ی انگلیسی و تصحیح چاپ متن کتاب

«شایَ ست نیِ شایَ ست»، از آثار مستقل و بزرگ اوست. این کتاب که پیش از همه باید مخاطبان خود را در میان کسانی که زبان پهلوی را فراگرفته اند بیاید، به شرح آثار ادبی فارسی میانه می پردازد. در مقابل این کتاب، کتاب دیگری به نام «بنیاد واژه شناسی ایرانی» نوشته ی وست وجود دارد، که پیش از تاوادیا و قریب هفتاد سال پیش از انتشار این کتاب به فارسی نگاشته شده است. وست به معرفی آثار فارسی و تاوادیا در این کتاب به ارزیابی آثار فارسی میانه می پردازد، همین امر غنا و ژرفای کار تاوادیا را نسبت به دیگر ایران شناسان و نویسندگان پیش از او کسانی چون وست و بنونیست نشان می دهد.
بهره مندی از این کتاب بسته به میزان آگاهی تاریخی و زبان شناسانه و ادبی مخاطب به مضامین آن و اندیشه ی زبان پهلوی دارد. از این رو کتاب می تواند در حوزه هایی خاصی چون اسطوره و تاریخ و دین، مورد استفاده ی افراد این حوزه ها واقع شود. چاپ اول این کتاب در سال 1348، چاپ دوم آن در سال 1355، و چاپ بعدی، که چاپ کتاب معرفی شده است، توسط انتشارات داشنگاه تهران تجدید چاپ شده است.

فهرست کتاب به ترتیب زیر است:

o    پیش گفتار مترجم
o    یادآوری استاد یونکر
o    یادآوری نویسنده
o    تعریف «فارسی میانه» و نام های دیگر آن
o    واژه نامه ها
o    دینکرت
o    بون-دَهیشن
o    ویچیتکیها ی زات – سپَرَم
o    منوشچیهر
o    شکندگومانتیک ویچار
o    داتستان ی میِنُِ ک ی خرَت
o    چیم ی کوستیک
o    متن های اندرزی و آموزشی «حکمت عملی»
o    متن هایی که درباره ی رسوم و آداب دینی هستند
o    اَرتای ویراپ نامک
o    متن هایی که درباره ی پایان جهان است
o    نماز های نیایشی، توبه ای و ستایشی
o    کتاب حقوق ساسانی
o    آثار غیر دینی
+واژه نامه و ...

::