این یاداشت اعتراضی در رابطه با دستکاریهای انجام شده روی مستندهای فرشاد فدائیان درشبکه مستند، نوشته شده است:
چهارشنبه ۱۹ تیر ۹۲ ساعت ۶ بعد از ظهر تصادفی برنامه ی «شبهای مستند» را دیدم. قسمتی که در آن، درباره ی مستند «شناسنامه ی کارخانهای فراموش شده» حرف می زنند و آن را پخش هم می کنند، بخشی از مجموعه ی شش قسمتی ست که هفت مستند از ساختههای من در
فیلم «جامعه شناسی یک هنر رزمی است» ساخته پیر کارل یکی از برجسته ترین فیلم های مستند و بهترین روایت از زندگی پر تحرک و سراسر فعال پیر بوردیو جامعه شناس معروف فرانسوی است، این فیلم که به وسیله انسان شناسی و فرهنگ به فارسی ترجمه شده است منبعی بسیار خوب برای مطالعه بر اندیشه و زندگی بوردیو به حساب می آید. در زیر سناریوی فیلم را می خوانیم.
مقدمه کتاب: در سال 1357 و با پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار دولت جمهوری اسلامی، سینما نیز چون سایر حوزههای فرهنگی ابتدا مورد نقد جدی و محکم دولت مردان قرار گرفت و سپس برای گذراندن دورههایی از رکود و بی مهری، با ذوق هنری برخی از مدیران مجددا به کانون توجه بازگشت. در همان سالهای آغازین انقلاب، نیروهای جوان و پرشور انقلابی برای احیای سینما، سعی در تعریف و ایجاد سینمای اسلامی / انقلابی
"رنگ پریدگی" فیلمی است که در عنوان، تمام حرفش را می زند اما داستانِ این مستند در چگونگی پرداختن به موضوع "رنگ تهران" است که سخنش را از یک گزارش نقادانه ی کسل کننده متمایز می کند. تهران با همه ی رنگ هایی که دارد از دور و در خیال، خاکستری به نظر می رسد و این مسئله ای است که هر یک از ما به عنوان ناظران این شهر در ارتفاعات و در فکرمان به آن پی برده ایم.
فیلم مستند آینه های غبار گرفته ساخته رهبر قنبری (1389) به دلیل برخورداری از تفکر تاریخی اش، امکان بررسی های متنوعی را فراهم می سازد. تفکر تاریخی به این معناست که پژوهشگر : منبع یابی می کند ، به تحلیل اسناد تاریخی می پردازد ، به بررسی هر پدیده تاریخی در بافت اجتماعی وتاریخی اش می پردازد و بین ادعا وشواهد ارتباط برقرار می سازد. این فکر تاریخی بر اساس کدام محک ها و الگو های ساختاری به
(یک نگاه تاریخ سینمایی)
برای شناخت زاون بیش از سی سال وقت در اختیار داشتم از هنگامی که اورا در جریان اولین جشنواره دانشجویان کشور دیدم تا هنگامی که دانشجویانش شاخه های گل نثارش کردند . اما همیشه در پی معنای نام زاون بودم . با خودم می گفتم اگر بخواهم یک شخصیت را بشناسم بهتر نیست با معنای "نام" او شروع شود ؟ در فرهنگ ها به دنبالش گشتم : زاون از مشهورترین نام های ارمنی و تغییر شکل یافته ساوین است که
ناخوانده در تهران" یک مستند "خود بیان گر" از زندگی کارگردان این اثر است. مینا کشاورز که برای مهاجرت به تهران با مهدی ازدواج کرده از تصمیمش پشیمان شده و حالا در گیر و دار جدایی برای به دست آوردن یک تجرد مستقل از نظام خانواده است. داستان این تصمیم مهم با نمایش بخشی از زندگی شکننده ی آذر پیوند می خورد. او یک دختر شهرستانی است که برای تجربه ی ابراز خودِ بدونِ سانسورش از بافت سنتی خانه ی پدری و
هر یک از رشتههای علمی برای آنکه تبدیل به یک «رشتهٔ» واقعی شوند و بتوانند زمینهها را برای ایجاد ارتباط با سایر رشتهها فراهم کنند و در عین حال قابلیت آن را بیابند که به رشدی درونی و توسعه و چشم اندازهایی پایدار برای خود برسند، باید از گروهی از شرایط، شخصیتها، نهادها، فرآیندها و ادبیات علمی برخوردار باشند. برای نمونه، دانشگاهیان و کارشناسان و روزنامهنگاران تخصصی، کتابهای علمی و مجلات ترویجی و
"شهر شلوغ"، یکی از قسمت های مجموعه ی 13 قسمتی "پرسه در شهر" به تهیه کنندگی جعفر صانعی مقدم است که در اردیبهشت ماه 1391 در شبکه ی چهارم سیما به نمایش درآمده است. این مستند گزارشی، به طور عام درباره ی مسئله ی "تصادف" و "ترافیک شهری" در تهران است و به گونه ای می تواند یک فیلم آموزشی برای شهروندان بزرگسال نیز به شمار برود.
مستند های «مادرم ، برزولان» و «خانه ای که پسرش را در شهر گم کرده» به کارگردانی فرشاد فدائیان و تهیه کننده ی دکتر جواد ظهیری روز سه شنبه دهم اردیبهشت 1392 ساعت شش بعد از ظهر در خانه ی هنرمندان ایران به نمایش در خواهد آمد .
تصویر: صحنه ای از محمدرضا عسگری، شخصیت اصلی فیلم در حیاط مدرسه
"دندان درد"، فیلمی آموزشی در راستای توجه به رعایت بهداشت دهان و دندان است که حول داستان کم توجهی "محمدرضا عسگری"، دانش آموز کلاس دوم دبستان، به این مسئله و در نتیجه دندان درد او شکل می گیرد و در نهایت با مراجعه به دندان پزشک و به کار بستن توصیه های او پایان می یابد.
آن مرحوم ، معلم من بود . یادش گرامی باد .
جوهره سخن دهه سی وچهل در جبهه روشنفکری ایران به ویژه در عصر مدرن سازی، کوشش برای تغییر بود. هرکس راهی را بر می گزید . دکتر کاوسی نقد اجتماعی را انتخاب کرد و ازاین راه، تصویری از خویش و جهان خود نیز برجای گذارد.
کیارستمی کارگردانی نام آشناست. او که متولد 1319 و تحصیل کرده ی رشته ی نقاشی در دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است، فیلم سازی را با امور سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. اولین فیلم او با عنوان "نان و کوچه" در سال 1349 ساخته شد(1) و آخرین کار او به نام "مثل یک عاشق" در سال 2012 معرفی شده است.
شناخت و تسلط بر منابع مطالعاتی همواره گام اول و اصلی هنرجویان، دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان در هر رشته آموزشی است. بدون شناخت این منابع رسیدن به اهداف مطالعاتی شاید به آسانی میسر نباشد.
نوشته ذیل با هدف آشنایی، شناخت و استفاده منابع مورد نیاز علاقهمندان سینمای مستند تهیه گردیده است. در بخش کتاب شناسی، تمام
اوایل سال 1391 با خودم عهد بستم که فیلمی درباره ی یخچالهای طبیعی ایران بسازم. شاید این موضوع از آن جهت برایم مهم بود که اولین فیلمم که در سال 1379 ساخته بودم درباره ی خشکسالی در سیستان بود و موضوع آب برایم از همان موقع موضوع مهمی شده بود. در این سالها همیشه از دوستان کوهنوردم می شنیدم که از کم شدن حجم یخچالهای طبیعی مانند علم کوه ، سبلان، دماوند، سهند، زردکوه و اشتران
نمایش فیلم مستند بهرنگ انار در خانه هنرمندان ایران؛ سه شنبه 22 اسفند 1391: انجمن تهیهکنندگان سینمای مستند ایران، در ادامه نمایشهای فیلم مستند در روزهای سه شنبه، فیلم مستند به رنگ انار به تهیهکنندگی و کارگردانی رحیم مرتضی وند را سه شنبه، 22 اسفند، ساعت 18 در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران به نمایش میگذارد. ورود به سالن برای علاقمندان آزاد و رایگان است.
مستند مم- خرس سیاه بلوچی به تهیه کنندگی و کارگردانی مهدی چلانی، دستیار کارگردان وحید عابدینی، تدوین عظیم عابدینی و با صدای شهریار ربانی مراحل نهایی خود را سپری کرد. این مستند بعد از ساخت قسمت اول با عنوان مم – خرس سیاه بلوچستان دومین تجربه این کارگردان در این خصوص بشمار می رود که البته تصویربرداری آن را نیز خود بر عهده داشته است.
بگیر، زیر کتفش رو بگیر! پاشو بگیر! بندازش بیرون! تحمل کن 8ثانیه دیگه! ماشالله! آفرین! علی یارت! مرسی پسر! بردی تموم شد!!!
این ها جملاتی است که در دقایق آخر می شنویم، این جملات شاید اوج دقایقی است که یک عمر و یک زندگی پس و پیش شان شکل می گیرد. حلقه هایی از زنجیره ی قهرمان- پهلوان بودن. یا اساسا بودن، دیده شدن. این ها جملاتی است، که شاید تنها رابطه ی ما با کشتی
هفت قطعه برای تهران، کارگردان: بامداد افشار و سجاد وسیرش (اپیزود پنجم: بهزاد سلطان محمدی)، موسیقی: بامداد افشار پیش درآمد
"هفت قطعه برای تهران" که در جشنواره ی "تصویر سال" 1391 به نمایش در آمد و در رده ی 36 مستند برتر سال قرار گرفت را بامداد
«انسانشناسی و فرهنگ» در همکاری با «خانه هنرهای شهری» و «نگارخانه سبز»، چهارشنبه گذشته برنامهیی ویژه را برای نمایش فیلم «جامعهشناسی یک ورزش رزمی است» اثر پیر کارل همراه با سخنرانی دکتر مرتضی منادی (استاد دانشگاه الزهرا) و دکتر ناصر فکوهی (استاد دانشگاه تهران و مدیر انسانشناسی و فرهنگ) همراه با پرسش و پاسخ برگزار کردند که گزارش آن به اختصار در زیر آورده شده
دختر جوانی که حضوری شهابگونه در فیلم دارد، با صدایی گرفته از بغض و درحالی که گریه میکند میگوید: «خیلی برایم سخت بود، واقعا سخت بود. چون قرار بود با این پول ازدواج کنیم. خیلی به این پول احتیاج داشتیم. همش میرفتم بیرون ببینم چهقدر جمعیت آمده. واقعا برایمان مهم بود.»
«انسان شناسی و فرهنگ» در همکاری با «خانه هنرهای شهری» و «نگارخانه سبز»، فیلم «جامعه شناسی یک هنر رزمی است» اثر پیر کارل، را به نمایش عمومی می گذارند. این فیلم که در سال های آخر عمر پیر بوردیو جامعه شناس برجسته فرانسه تهیه شده است، یک مستند طولانی مدت (دو ساعت و نیمه) است که تصویری روشن و بسیار جذاب از زندگی و فعالیت های بوردیو به نمایش می گذارد.
ژان روش درست پیش از شروع جنگ جهانى دوم در کنسرتهاى جاز دوک الینگتون و لویى آرمسترانگ در پاریس شرکت کرده بود. اما زمانى که او پس از گذراندن آخرین سال تحصیلى مهندسى خود در مدرسه عالى پون اِ شوسه و در دوران اشغال فرانسه، از افریقا به پاریس بازگشت، جوّ عمومى چندان شاد نبود. «ما با شیوهاى بسیار عجیب، از طریق موسیقى جاز مقاومت مىکردیم.»، «لباس موسوم به ریفر
دومین دوره انجمن علمی دانشجویان انسان شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با همکاری انسان شناسی و فرهنگ ، روز 6 اسفندماه 1391، از ساعت 11 صبح تا 4 بعد از ظهر در دانشکده علوم اجتماعی برگزار می شود. این دوره به آموزش روش تحلیل فیلم مستند در حوزه علوم اجتماعی و چگونگی استفاده از این نوع از فیلم ها در جامعه شناسی و انسان شناسی اختصاص دارد و دانشجویان پس از پایان آن،
تصویر: حسین طاهری دوست ، ژان روش و منوچهر قطری ، روی ایوان ستون دار عالی قاپو/عکس از طاهری دوست
ژان روش، برای تماشا و احترام به فیلم ها و مستندسازان ایرانی در جشنواره سینما دورئل ( 1377) به سینما سینه آست پاریس می آمد. حسین طاهری دوست هم در این جلسات حضور داشت. می توان گفت که طاهری دوست در فیلم" آزار سرخ " از جنبه کشف داستان درون
انسان شناسی و فرهنگ با همکاری «خانه هنرهای شهری» پنجمین کارگاه از مجموعه کارگاه های انسان شناسی ، هنر و ادبیات را با موضوع «انسان شناسی تصویری و فیلم اتنوگرافیک» برگزار می کند. چهار کارگاه نخست شامل انسان شناسی و هنر (مباحث عمومی) ، انسان شناسی و سینما (با تاکید بر آثار استنلی کوبریک) ، انسان شناسی و معماری و انسان شناسی رنگ، طراحی و گرافیک بودند که در
در این آلبوم ، تصاویری از صحنه های فیلم ها و پوستر فیلم های ژان روش را که از سایت ژان روش (http://www.maitres-fous.net/home.html) برگرفته شده و به مجموعه فرانسواز فوکو دستیار وفادار روش متعلق است، را می بینیم.
در این آلبوم ، تصاویری از ژان روش را به تنهایی و یا همراه با دوستان فیلم ساز و سایر آشنایانش می بینیم، این عکس ها از سایت ژان روش (http://www.maitres-fous.net/home.html) برگرفته شده است و به مجموعه فرانسواز فوکو دستیار وفادار روش متعلق است .
تصویر: «من، یک سیاه» فیلمی از روش
در سال ۱۹۶۵ گفتگویی بین ژان روش و عثمان سمبنه در مورد فیلمهای روش درگرفت؛ دو سینماگر بزرگی که موضوع اصلی فیلمهایشان آفریقا است. یکی از آنها سنگالی است و دیگری فرانسوی. این گفتگو اولین بار در سال ۱۹۸۲ در ویژهنامهٔ نشریهٔ CinémAction در