از سال 2010 ویکتور اوربان با ائتلاف احزاب دست راستی, با نام فیدس ادارة کشور مجارستان را به دست گرفته است. در ماه ژانویة 2012 یک قانون اساسی با اهداف دست راستی و ملّی‌گرایانه تدوین شده و  یک دسته قوانین مطبوعاتی از سال 2011 آزادی مطبوعات را کاملاً محدود ساخته است. یانوش ژگو در این نوشته واکنش‌های نویسندگان مجار را تشریح کرده است. او که به عنوان منتقد, مقاله‌نویس و ویراستار انتشارات ادبی مشهور ماگوتو

پیوست: 

14. Zahedi.doc

تصویر:نیدا
ازآن جاییکه هیچ دو زبانی در مورد معانی ای که برای نمادهای متناظر و متشابه ارائه دهنده، به هم شبیه نیستند و روشهایی که این نمادها را در جملات و عبارات به کار می برند هم شبیه هم نیست، به این نتیجه می رسیم که هیچ "تناظر مطلقی" بین زبانها وجود ندارد. بنابراین هیچ ترجمه ی دقیق و کاملی هم وجود ندارد. تاثیرکمی یک اثر ترجمه ای می تواند تا حدی شبیه اثر اصلی باشد اما هیچ تشابهی درجرئیات این دو نخواهد بود.

تصویر:   تابلوی «فردوسی شاهنامه را برای سلطان محمود غزنوی می خواند» اثر وارتگس سورنیانس، رنگ و روغن روی بوم، 138 در 162 سانتی مترـ 1913م.، موزه ملی ارمنستان، ایروان
 شاه نامه فردوسی هرچند در زمان نگارشش آن‌چنان که شایسته بود مورد عنایت شاه غزنوی قرار نگرفت و در همان زمان هنرمندان دربار دست به

"زمانى در میان ما سخنورانى بزرگ و اشخاصى که به رموز زندگى و روح انسانى پى برده بودند وجود داشتند."
"هدف ادبیات"، اثر ماکسیم گورکی، متنی است با ادبیت تمام در قالبی داستانی امّا سراسر نظریه و نقد؛ که با همنشینیِ تصویرهای تمثیلیِ زیبا در کنار معانی دقیق، می خواهد نگاهی پرسشگرانه دربارهء هدف ادبیات و رابطه ی نویسنده و خواننده را به مخاطب عرضه کند. ماکسیم گورکی،

با توجه به نظر "برتراند راسل" هیچ کس تا آشنایی غیر زبان شناختی با cheese(پنیر) نداشته باشد ،معنای آن را متوجه نخواهد شد. به هر حال اگر این حکم بنیادی راسل را مد نظر بگیریم و تاکیدمان را بیشتر متوجه جنبه های زبان شناختی مشکلات سنتی و فلسفی بکنیم ، آنگاه مجبور خواهیم بود که اعلام کنیم هیچ کس معنای کلمه cheese را نمی فهمد مگر اینکه کلمه ی cheese را با حروف انگلیسی اش دیده و آشنایی با

وقتی تصمیم میگیری به دنیای اتاق نسخه برداری سفر کنی نام هایی به چشمت می خورد که برایت آشناست. بعضی هاشان را می شناسی و بعضی دیگر را نه.  بستگی دارد که پیش از این چقدر به اتاق نسخه برداری پل استر سفر کرده باشی و تا چه حد با کتاب های قبلی اش آشنا باشی، تازه آنوقت است که هر نامی که میخوانی برایت آشناست. اما اگر مانند شخصیت اصلی سفر در اتاق نسخه برداری حافظه ات ضعیف باشد،

دیوید ممت (1940 - )، نمایشنامه نویس و کارگردان سینما و تئاتر، و مدرس دانشگاه ییل، به سبک خاص دیالوگ نویسی اش معروف است (Mamet speak)؛ گفتگوهای پیوسته و جدل آمیز بی وقفه و بی امان شخصیت ها با جملات بریده بریده، تکراری و مبهم در آثار او بازتابی رئالیستی است از دنیای پرهیاهوی مردمان درگیر زندگی در دنیای معاصر مخصوصاً در امریکای قرن بیستم. این نویسنده چنانکه در

نقد و بررسی «عروسی»، اثر نیکلای واسیلیویچ گوگول، ترجمه آبتین گلکار
نمایشنامه‌ی «عروسی»، از مجموعه‌ آثار معروف به «پترزبورگی» نیکلای واسیلیویچ گوگول (1809 ـ 1852) است که با طنزی قوی، به یکی از مضامین اجتماعی در روسیه‌ی تزاری می‌پردازد. موضوع نمایشنامه‌ «ازدواج، به‌منزله‌ی معامله» است. عروس و دامادی که هر یک به نوعی،

سوالی که به دفعات از من پرسیده می شود: «چگونه سفرنامه نویس شویم؟». سفرنامه نویس شدن خیلی راحت است، لازم است سفر کنید و بنویسید. اما اینکه از سفرنامه نویسی کسب درآمد کنید موضوع دیگری است. به عنوان سفرنامه نویسی که هیچ درآمدی از این راه کسب نمی-کنم، در مقامی نیستم که ابراز عقیده کنم... اما چه زمانی می شه این رو متوقف کرد؟

هدف اصلی رشته انسان شناسی  همواره درک و فهم فرهنگهای خودی و غیرخودی بوده است.این رشته به ناچار شامل کلمات، ایده ها و معانی از فرهنگی به فرهنگ دیگر یا ترجمه ی یک سری از مفاهیم تحلیلی بوده است. ترجمه "اساس ِ نگارش در مورد فرهنگها"ست، اما نقشی که ترجمه در انسان شناسی  دارد هنوز با سازمان دهی منظم از سوی محققان تحقیق نشده است؛ هرچند که ترجمه منبعی محوری برای جمع آوری اطلاعات و همچنین تحقیق در

پیوست: 

Translation and Anthropology.doc

تصویر: عبدالله‌یوا
پژوهشگر و عضو هیئت علمی گروه دانشگاهی مطالعه‌ی آسیا و خاورمیانه، دانشگاه کمبریج و مدیر مرکز شاهنامه در کالج پمبروک در همین دانشگاه

تصویر: معلوف
آن‌چه در زیر می‌خوانید قسمتی از مصاحبة بلندی است با امین معلوف که پس از انتخاب وی به عضویت آکادمی فرانسه، در 23 ژوئن 2011، اِگی وُلرانی (Egi Vollerrani)، روزنامه‌نگار و مترجم آثار امین معلوف به ایتالیایی، انجام داده است و در سایت رسمی امین معلوف قابل دسترسی است.

تصویر: مان
پیوند هنرمند و اجتماع را می توان با رابطه میان هنرمند و سیاست و اخلاقیات یکی دانست. ولی طرح مسأله باینصورت ایجاد مشکلات و بغرنجی هائی می کند که تحلیل این رابطه و پیوند را دشوار می سازد. مگر نه اینست که هنرمند اصولا از گروه زیبائی شناسان است و جایگاه او در میان

 تصویر: تابلو نمایش در دادگاه شوروی. دورة پسا-استالینی (1955) اثر سولودُونیکف Oil on Canvas, 110 x 130 cm  
از آغاز دهة 30 میلادی تا سقوط اتحاد شوروی، رئالیسم سوسیالیستی تنها روش آفرینشگرانه و از لحاظ رسمی قابل قبول، برای تمامی هنرمندان شوروی بود. تکثر برنامه های زیباشناختی رقیب که توصیف کنندة هنر شوروی در دهة 20 بود، رو به افول نهاد هنگامی که کمیتة مرکزی در 23 آوریل 1932 حکمی را منتشر کرد مبنی بر منحل کردن تمامی گروه های هنری موجود، و اعلام نمود که تمامی کارگران خلاق شوروی باید با