چکیده: صنایع دستی در طول تاریخ تجسم سه عنصر زیبایی،مهارت و اندیشه بوده و همین سه عنصر نیز علیرغم فراز و نشیبهای بسیار توانسته بدون هیچ گونه تغییری در ماهیت،انسان را به حرکت در اورد. سوزن دزی از جمله صنایع دستی ایران می باشد.سوزن دوزی های سنتی ایران یکی از روش های دیرینه تزیین جامه و بسیاری از منسوجات است که به نوعی در زندگی بشر کاربرد داشته و دارد. دست دوخت ها به جز جنبه تزیینی و شناسنامه ای که در برگیرنده اقلیم و جامعه پدیدآورنده اش بود، در بعضی از اوقات به دلیل عقاید مذهبی روی البسه جلوه گری می کرد. قبل از اسلام به جز جنبه تزیینی، جنبه طلسم گونه آن نیز مطرح بوده است. اکنون در ایران دست کم ٤٢ رشته سوزن دوزى رایج است که در این میان زرتشتی دوزى یکى از کهن ترین آنهاست. نقش هایی که در زرتشتی دوزی بکار می رود از طبیعت الهام گرفته شده ،که در فرهنگ زرتشتی گرامی شمرده می شود. جهان بینی زرتشتی جهان بینی طبیعت گراست و طبیعت را به عنوان مخلوق ایزد سخت مورد احترام قرار می دهد.امروزه این هنر با تمام زیبایی هایش از رونق افتاده و رو به فراموشی است. در این مقاله سعی بر آن است که با  استفاده از دیدگاه بواس به بررسی توصیفی تحلیلی از ویژگیهای بنیادی وزیبای شناسی این هنرو پیوند آن با فرهنگ اصیل ایرانی ، پرداخته شود.

واژگان کلیدی: صنایع دستی،هنر زرتشتی دوزی،گبر دوزی،سوزن دوزی،پوشاک زرتشتی

برای مطالعه  این تحقیق در زیر کلیک کنید :

دوست و همکار گرامی

چنانکه از مطالب و مقالات منتشر شده به وسیله «انسان شناسی و فرهنگ» بهره می برید و انتشار آزاد آنها را مفید می دانید، دقت کنید که برای تداوم کار این سایت و خدمات دیگر مرکز انسان شناسی و فرهنگ، در کنار همکاری علمی،  نیاز به کمک مالی همه همکاران و علاقمندان وجود دارد. برای اطلاع از چگونگی کمک رسانی و اقدام در این جهت خبر زیر را بخوانید

http://anthropology.ir/node/11294

پیوست: 

زرتشتی دوزی.doc