(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

سرآغاز

فرهنگ ایران باستان

واژه های یک فرهنگ (27) «باستان شناسی»: در میانه راه

ناصر فکوهی
community-archaeology.jpg

این امری اساسی است که فرایندهای باستان شناسی،  تاریخی و  کنشگران آنها را با یک نگاه و به صورتی کلیشه ای نه به مثابه افرادی به دور از هر گونه اندیشه سوء تلقی کنیم و آنها «فرشتگانی معصوم» بپنداریم که دغدغه ای جز کمک به  حفظ آثار باستانی ما نداشته اند و نه آنکه آنها را غارت گرانی بدانیم که این اثار را به تاراج برده اند. بحث میراث فرهنگی و اینکه این میراث به چه کسانی تعلق دارد و در چه مکان یا مکان هایی

واژگان یک فرهنگ (26): «باستان شناسی» : ویرانه های بی معنا

ناصر فکوهی
Image43111.jpg

سفرنامه های جهانگردان اروپایی و آمریکایی که از قرون هجده و نوزده و حتی پیش از آن  از ایران می گذشتند، حکایت از مشاهدات آنها از آثار باستانی است که اغلب به صورت ویرانه هایی در گوشه و کنار این پهنه و به ویژه در مناطقی چون  خوزستان و فارس و بلوچستان و غیره به چشم می آمده، دارند.  اروپا به ویژه در قرن نوزده، در اوج حرکت ملی گرایانه خود  برای  ایجاد «حافظه ای تاریخی»  از خلال رومانتیسم ادبی و 

بررسی نظام فکری ـ سیاسی جامعه ی ایران براساس کهن الگوی اساطیری جم

مینو امیرقاسمی / گزارش از رویا آسیایی
نقش رستم

تصویر: دیهیم ستانی اردشیر اول، نقش رستم
چکیده: اسطوره به عنوان فرمی از اندیشه حامل کهن ـ الگو (آرکه ­تیپ)های مختلفی است که مکرر کردن آن الگوهای مقدس، نظم و نظام مقبول و مطلوب جامعه را تعیین می­ کند.جم (= جمشید) به عنوان نخستین پادشاه روی زمین و سرزمین او در دوران طلایی ایران باستان، حکم بر تکرار کهن

درآمدی بر ایران شناسی

امید علی کریمی
clip_image007.jpg

دکتر زهره زرشناس  متولد تهران در سال 1330 می باشد. وی دارای مدرک دکترای فرهنگ و زبان های باستانی از دانشگاه تهران می باشد. در زمینه فرهنگ و زبان  های باستانی پژوهش ها و تالیفاتی دیگری نیز دارد که از میان آن ها می توان آثار زیر را نام برد:شش متن سغدی، جستارهایی در زبان های  ایرانی میانه شرقی، میراث ادبی روایی در ایران باستان، مجموعه متن های سغدی، داستان های سغدی و زن و وا ژه.

مقالات قدیمی: گرزهای تاریخی یونان (۱۳۵۴)

شهین قوامی
عکس: 

«سفر جنگی اسکندر مقدونی به درون ایران و هندوستان بزرگ ترین دروغ تاریخ است.»
نیمی از عمر ما صرف آموختن چیزهایی می شود که یادمان نداده اند، و نیمی دیگر صرف آموختن چیزهایی که به غلط یادمان داده اند. و تا بیائیم از ایندو مرحله جان بدر بریم «مرگ» سواره می آید و مارا تعطیل می کند: و ما می رویم بی آنکه قدمی از قدم برداشته باشیم، می رویم

اسطوره ی هند و اروپایی حمله به گله (1)

بوریس لینکلن ترجمه ی دیانا مافی
Bhagavadgita’s-Message.jpg

در مقاله‎ی قبلی تحت عنوان «افسانه هند و اروپای آفرینش» سعی شد تا زادگاه افسانه هند و اروپایی را که به ذکر جزئیات رویدادهای آفرینش براساس باورهای هند و اروپایی اولیه می‎پرداخت، دنبال نمائیم. در آنجا عنوان کردم که این افسانه در مورد دو برادر گفته شده است. یکی از آنها Manu یا همان مرد (که در زبان سانسکریت Manu، در زبان اوستایی Manus، در زبان آلمانی Mannus معادلهای زبان شناختی

ماه اردیبهشت: بهار نیرومند

بهار مختاریان
3290753-md.jpg

 اردیبهشت در فارسی برگرفته از ارتوهشت artawahišt فارسی میانه ( اوستایی  aša vahišta که تنها یکبار در گاهان آمده است) به معنی "بهترین نظم/ بهترین راستی" است.  در منابع فارسی میانه در پیوند تنگاتنگی با وهومن (بهمن) قرار دارد و اورمزد با این دو رای می زند.

ماخذشناسی باستان شناسی ایران (11)

مهسا اکبری
archaeology_madonnaChild.jpg

شناخت و آگاهی از آثار و کتابهای چاپ شده یک حوزه علمی در یک کشور می تواند به راستی گویای تاریخ رشد و گسترش آن حوزه در آن سرزمین باشد. از این رو قصد بر آن است که برای شناخت بهتر تاریخ فرهنگی باستان شناسی در ایران به تدریج به معرفی کتابهای چاپ شده در این زمینه در ایران بپردازیم. بخش یازدهم ماخذشناسی باستان شناسی ایران در زیر ارائه می گردد:

ماخذشناسی باستان شناسی ایران (10)

مهسا اکبری
Archaeology-Schools.jpg

شناخت و آگاهی از آثار و کتابهای چاپ شده یک حوزه علمی در یک کشور می تواند به راستی گویای تاریخ رشد و گسترش آن حوزه در آن سرزمین باشد. از این رو قصد بر آن است که برای شناخت بهتر تاریخ فرهنگی باستان شناسی در ایران به تدریج به معرفی کتابهای چاپ شده در این زمینه در ایران بپردازیم. بخش دهم ماخذشناسی باستان شناسی ایران در زیر ارائه می گردد:

نوروز در مزداکدۀ امپراتوری هخامنشی

علی بلوکباشی
persepolis_24_11_2009_11_18_45-wallpaper-1600x900.jpg

درخــرابـات مغـان نــور خــدا مـی بینــم / وین عجب بین که چه نوری، زکجا می بینم  (حافظ)                                                                    
در کف زمین میان چهار ستون کاخ شورا یا سه دروازه که  به تالار تخت جمشید معروف است، سنگ مربع شکلی کار گذاشته اند که آن را نخستین بار هرتسفلد  E. Herzfeld، ایران شناس آلمانی یافت و بر آن نام « سنگ اندازه گیری» نهاد. این سنگ اندکی به طور اُریب در

تمامی حقوق این پایگاه برای «انسان شناسی و فرهنگ» محفوظ است.