کسانی که تا چند سال پیش سرو کارشا ن به دفتر کوچک انجمن جامعه شناسی در دانشکده علوم اجماعی دانشگاه تهران می افتاد و همه دوستانی که برای امور روزانه ، جلسات و برنامه ریزی ها بیشتر در این دفتر حضور داشتند، چهره شاداب و زیبای مرد کهن سالی را به یاد می آورند که با مهربانی با دیگران برخورد می کرد، گاه و بیگاه افراد را به یکدیگر معرفی می کرد و در این معرفی لحنی چنان صمیمانه، دوستانه و صادقانه،