گویش طالقانی که در منطقه طالقان در غرب استان تهران مورد استفاده است، را می توان از گویش های زبان تاتی دانست که با زبانها و گویشهای مجاور خود تبادل ساختاری و واژگانی بسیاری داشته است. تاثیرپذیری از زبان گیلکی و مازندرانی و نیز زبان آذری، در کنار ارتباط مستحکم و نزدیکی نسبی به تهران، و برخورداری از تولیدات ادبی مکتوب و عامیانه، به این گویش غنای ویژه ای بخشیده است. در این نوشتار، وجوه تمایز ساختاری و واژگانی این گویش با زبان فارسی معیار مورد اشاره قرار گرفته است و در هر مورد نمونه ایی ذکر شده است.

متن کامل این مطلب را در فایل ضمیمه بخوانید.