همزمان با گسترش گردشگری، اهمیت به کارگیری آن به عنوان ابزاری برای ایجاد صلح بدیهی­ می شود. پس از جنگ جهانی دوم، جامعه اقتصادی اروپا با هدف آشتی دادن دشمن های پیشین تاسیس شد و این ذهنیت را داشت که شناخت بیشتر مردم از یکدیگر باعث کاهش احتمال جنگ می شود. یکی از سیاست های اساسی جامعه اقتصادی اروپا، آزادی سفر و به حداقل رساندن کنترل های مرزی است. به طور

قریب دو سده است که به ایفاگران نقش هایی معین، «گردشگری» گفته می­شود. نقش­هایی که از خدمات عرضه­شده توسط بنگاه­های تجاری و دیگر سازمان­ها بهره می­برند. با این حال، اصطلاح «صنعت گردشگری» تنها از دهه 1960 باب شده است. یکی از منابع الهام این ایده جدید، پیدایش مفهوم «صنایع ثالث» (Tertiary industries)‌ در سال 1935 بود که برای اولین بار، «خدمات صنعتی شده» را توصیف می­کرد. خدمات

(تصویر: خانه موزه نیما یوشیج)
بر اساس گروه بندی انجام شده از سوی انجمن بین المللی خانه موزه های تاریخی (DemHist)، خانه های تاریخی و مشهور در یازده گروه مشخص قرار گرفته اند که خانه های شخصیت ها به عنوان اوّلین گروه این تقسیم بندی شناخته شده است. در خانه موزه های شخصیت ها که با هدف