با وجود تراژدی‌هایی دردناک در چند مایل آن طرف‌تر، و همچنین به رغم فجایعی حادتر شاید در زمانی نه چندان دور، نادرست و یا حتی سنگ‌دلانه بنماید که توجهات را به سایر چشم‌اندزهایی معطوف کنیم که هر چند به صورت انتزاعی و محتمل، اما می‌توانند مسیری به سمت یک جهان بهتر- آن هم نه در آینده‌ای دوردست، ارائه دهند.

دیوید جیمسون: اساساً عصر جنبش‌های توده‌ای چه عصری است؟
جان ریز: این عصر صرفاً توصیف‌گر الگوی مبارزة طبقاتی از زمان نقطة عطف تظاهرات ضد-سرمایه‌داری سیاتل در 1999 به بعد است. پس از آن زمان، الگوی بسیج مردم شامل اعتراضات گستردة خیابانی به عنوان خصلت اساسی سیاست رادیکال می‌شده که به طور چشم‌گیری در واکنش به جنگ در افغانستان و عراق بوده اما منحصر به آن نشده است.

 صلح جهانی، آرمانِ آزادی، صلح و شادی در بین و درون همه کشورها و ملتها می باشد. صلح جهانی، اندیشة جهانی بدون خشونت است که کشورها مشتاقانه یا به طور داوطلبانه و یا به واسطه یک سیستم حکومتی با هم همکاری می کنند تا از جنگ جلوگیری کنند. این اصطلاح گاهی اوقات برای توقف تمام خصومت‌ها در میان تمام بشریت مورد استفاده قرار می گیرد.