چکیده: در قدیم فضاهای شهری به گونه ای بوده است که افراد می توانستند پیاده و با صرف وقتی اندک از نقطه ای به نقطه ی دیگر جابه جا شوند. این فضاها همان فضاهای باز و یا  سرپوشیده ی شبکه ی ارتباطات  یعنی راه ها، میدان ها و فضاهای ورودی هستند که در شهرهای متوسط و بزرگ و گاهی در شهرهای کوچک یک یا چند راه اصلی شهر از این شبکه ی ارتیاطی به بازار اختصاص می یافت. گاهی بازارها در مرکز شهر واقع می شدند

پیوست: 

تبریز نهایی.docx

چکیده:  آثار و شواهد به دست آمده از شهر نشان می دهد که شهر مراغه از قدمت تاریخی زیادی برخوردار است. وجود قلعه بسیار بزرگ قزلار قلعه سی در جوار شهر، قدمت آن را به دوره ی ماناها می رساند. مطالعات انجام شده توسط مورخان نشان می دهد که این شهر در دوران اسلامی بخصوص قرن هفتم ه.ق دوران درخشان خود را گذرانده است. در این شهر رصدخانه بزرگی وجود داشت که از

تصویر: تابلوی معروف «طبقه چهارم» اثر جیوزپه پلیتزا دا ولپدو(1901) 
طرح موضوع: یکی از شگفتی های کار مارکس در طول بیش از چهار دهه تحقیق مداوم در حوزه های مختلف اقتصادی و اجتماعی و قلم زدن در این عرصه ها این است که او به رغم اهمیت شهر به عنوان بستر و خاستگاه جغرافیایی بورژوازی یعنی مقوله ی محوری تحقیق او، اشاره های اندک، گاه تکراری و موجز و حتا مبهم به پدیده ی شهر و عملکرد تاریخی آن در تمدن بشر کرده است. در اهمیت تاریخی شهر

بر اساس منابع مکتوب تاریخی و جغرافیایی، یکی از شهرهای مهم قرون اولیه اسلامی در طبرستان، شهر ترنجه بوده است. این شهر که در متون  به نام های گوناگونی نظیر بُرجی، تُرَنجی، تُرجی، تَریجی، تورانجیر و تژیر اشاره شده، مابین شهرهای مامَطیر (بابل کنونی) در جنوب، میله (آمل) در غرب و سارویه (ساری) در بخش شرقی در منطقه جلگه ای قرار داشته است.

چهره ی این ماه در انسان شناسی و فرهنگ، به مناسبت تولد او (14 آوریل 1892)، گوردون چایلد است که نامی شناخته شده در  انسان شناسی جهان و همچنین در ایران است. سال ها پیش در 1356کتاب او «انسان خود را می سازد» با ترجمه پیرانفر اسد پور، منتشر شد و پس از آن بارها تجدید چاپ گردید. کتاب های  دیگری از چایلد نیز همچون سیر تاریخ، ترجمه احمد بهمنش در دانشگاه تهران، و

میرزا ابوالقاسم عارف قزوینی  ملقب به عارف ، القاب و صفاتی دارد که برای هر آنکه با او، چه از راه موسیقی و چه از راه شعر و ترانه  و تصنیف، آشنایی پیدا کرده است،عناوینی جدایی ناپذیر و همیشگی به نظر می رسند؛ شاعر ملی، ترانه‌سرای مشروطه،نغمه سرای ملی ایران،تصنیف‌ساز عصر مشروطه و ... درکنارهمه این القاب و صفات ، روشن است که تصنیف سازی به سیاق امروزی را از خود به یادگار

در سال های دهه 1950 زمانی که حومه سازی به پدیده ای انبوه تبدیل شد، شهرسازان به شکایت از الگوی ویژگی پراکندگی رشد در مکان هایی مانند ایالات متحده و کانادا پرداختند. گسترش فوق معمولا به مثابه "رشد تصادفی" تراکم نسبتا اندک در ناحیه ای گسترده با واحدهای مسکونی اغلب شخصی تعریف می شود

در چهارچوب برنامه تاریخ فرهنگی ایران مدرن، در نظر داریم علاوه بر گاهشماری های عمومی درباره تاریخ معاصر ایران، به برخی از گاهشماری های تخصصی نظیر بازار، کلان شهرها، محیط زیست و... اشاره نماییم که در زیر نمونه ای از آن آورده شده است.

پیوست: 

تاریخ فرهنگی بازار.docx

مقدمه :
انسان شناسی شهری به مثابه یکی از زیرشاخه های اصلی انسان شناسی فرهنگی، مطالعه بر انسان را براساس محوریت پدیده ی شهر در دستور کار خود قرار می دهد. با این وجود نمی توان رابطه ی شهر و انسان را یک رابطه ی یک سویه درنظر گرفت بلکه باید آن را چرخه ای پویا و بسیار پیچیده شمرد که به گروهی بزرگ از دگرگونی های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، تکنولوژیکی و فرهنگی دامن می زند. بنابراین در این

پیوست: 

انسان شناسانه به مسئله جغرافیا.doc

(تصویر: مرد نمکای معدن چهرآباد)
:از عملکرد کره زمین حدود 6/4 میلیارد سال می گذرد. طی این مدت به دلیل عملکرد فرایندهای درونی و بیرونی، ساختار و سطح کره زمین تغییر یافته، سازندهای زمین شناسی و اشکال زمین ریخت شناسی متنوعی شکل گرفته اند (1). با توجه به این اصل که زمین مجدداً پدید نخواهد آمد و زمان سپری شده تکرار

وجه تسمیه: در مورد وجه تسمیه شهر آمل مورخان همچون پیشینه بسیاری از شهر ها دست به دامان شخصیت های کهن و اساطیری ایران می شوند و این اساطیر که غالباً در داستان های ایرانی به صورت نخستین آغازگران و پدیدآورندگان وقایع ظهور می نمایند، به طور مثال حمداﷲ مستوفی سابقه ی آمل را به دوران پیشدادی می رساند و موسس و بانی این شهر را تهمورث دیوبند معرفی می کند. و ابن خردادبه آمل را پایتخت دنیای مسکون از زمان

پیوست: 

Mazandaran - Joghrafiyaye tarikhi 3- 27 shahrivar 91.doc

اگر فرض را بر آن نهیم که تبرستان از شمال به دریا از جنوب به کوههای شمال ایران از غرب به گیلان و از شرق به گرگان می رسد، حد فاصل بین رود هزار تا گیلان را رویان می نامند. که گویا قدیمترین اشارات به این نام در زامیادیشت (سرود دینی ایرانیان و چکامه رزمی بین ایرانیان و تورانیان)بوده به نام راوی دیتا « Raoidhita» یعنی کوهی که رنگ آن به سرخی می زند. در بندهشن فصل 12- فقرات 27 و 2(کتاب دینی و