امیلی مارتین (Emily Martin) در کتاب خود «زن در بدن»(The Woman in the Body, 1992) در امتداد اندیشه فوکویی که با «زایش کلینیک، تبار شناسی رویکرد پزشکی»(1963) مطرح می شود، نشان می دهد که چگونه، نظام پزشکی با در دست گرفتن فرایند زایمان، یعنی قرار دادن آن در قالب یک «واقعه» پزشکی که در بیمارستان می گذرد، زن را تا حد زیادی از استیلا بر بدن خویش محروم