این یاداشت اعتراضی در رابطه با دستکاریهای انجام شده روی مستندهای فرشاد فدائیان درشبکه مستند، نوشته شده است:
چهارشنبه ۱۹ تیر ۹۲ ساعت ۶ بعد از ظهر تصادفی برنامه ی «شبهای مستند» را دیدم. قسمتی که در آن، درباره ی مستند «شناسنامه ی کارخانهای فراموش شده» حرف می زنند و آن را پخش هم می کنند، بخشی از مجموعه ی شش قسمتی ست که هفت مستند از ساختههای من در
دکتر ناصر فکوهی، انسانشناس و عضو انجمن بینالمللی جامعهشناسی و ایرانشناسی و مدیر انسان شناسی و فرهنگ معتقد است کتابخوانی در ایران- با وجود همه ادعاهایی که میشود- عمق چندانی ندارد.
فکوهی بر این باور است که موقعیت کنونی ایران در مقایسه با نه لزوما کشورهای توسعهیافته بلکه کشورهای در حال توسعهای مثل
درباره پرسش شما درباره مزرعه حیوانات. البته مزرعه حیوانات را در اصل به عنوان هجویه ای بر انقلاب روسیه نوشتم. اما قطعا در پی کاربست وسیع تری بودم، تا جایی که می خواستم نشان دهم که "آن شکل از انقلاب" (انقلاب خشونت بار توطئه آمیز که توسط افرادی که به شکل ناخودآگاه تشنه ی قدرت بودند هدایت شد) فقط می تواند به تغییر اربابان منجر شود.
تصویر: دانیل بل
ظهور جامعه ی پساصنعتی ایده ای است از جامعه ای فرضی که نطفه های آن در برخی از جوامع پیشرفته ی امروزی مشاهده شده است. دانیل بل، جامعه شناس آمریکایی، مبدع نظریه ی پیدایش جامعه ی پساصنعتی نیست ولی دیدگاه های او از تاثیر گذارترین و مهم ترین دیدگاه ها در این زمینه است.
امروزه، گستردگی جهانی ورزش، این عرصه را آشکارا تبدیل جولانگاه گردش مردم، کالاها، سرمایه ها، رسانه ها و باورها، بدون توجه به مرزهای سیاسی و فرهنگی خاص کرده است. در این نوشتار ضمن توضیح اجمالی دیدگاه ارجون اپادواری نسبت به جهانی شدن فرهنگ، با تمرکز بر مساله گردش جهانی اعتقادات و باورها به واسطه ورزش، مروری بر چالش اخیر رسانه ها درباره شیوه بازپخش مسابقات ورزشی از سوی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران داریم.
دیوید جیمسون: اساساً عصر جنبشهای تودهای چه عصری است؟
جان ریز: این عصر صرفاً توصیفگر الگوی مبارزة طبقاتی از زمان نقطة عطف تظاهرات ضد-سرمایهداری سیاتل در 1999 به بعد است. پس از آن زمان، الگوی بسیج مردم شامل اعتراضات گستردة خیابانی به عنوان خصلت اساسی سیاست رادیکال میشده که به طور چشمگیری در واکنش به جنگ در افغانستان و عراق بوده اما منحصر به آن نشده است.
کنشگر موجودیت نرم افزاری پیچیده ای است که از سطح مشخصی از خودمختاری و همچنین، تا اندازه ای، از هوش مصنوعی برخوردار است. در زندگی واقعی، یک کنشگر می تواند نماینده ای باشد که به جای کسان یا سازمان های مختلف با هدف های مختلف (برای نمونه تبلیغات، بنگاه املاک، اف بی آی و مانند این ها) عمل می کند.
مقدمه: در سال های اخیر سریال هایی که مخاطب آن ها عمدتا خانواده هستند، خواه از رسانه های ملی پخش شوند(سریال های تاریخی یا خانوادگی)، خواه به صورت دی وی دی از طریق شبکه های مجاز منتشر شوند(قهوه تلخ و قلب یخی و ...)، خواه از ماهواره پخش شوند(از شبکه های ماهواره ای مثل جم یا فارسی وان) و خواه به صورت دی وی دی های غیر مجاز(سریال هایی مثل لاست یا 24 یا پریسون بریک یا بورجیاس) مخاطبان
من به زودی تنها "ب. ا. م." (باکره ایمیلی) خواهم بود که در انگلیس باقی مانده است. من هیچ گاه ایمیل نفرستاده ام؛ اگرچه گاهی اوقات خیانت کرده ام و از پسر نوجوانم خواسته ام که این کار را برایم انجام دهد. از اینترنت هم هیچ گاه استفاده نکرده ام. توانایی من برای آنلاین شدن در حد توانایی من برای رفتن به [سیاره] کیوان است. من نمی دانم چگونه پیامک بفرستم. من یک تلفن همراه دارم اما آن را همراه نمی برم. به خاطر وحشت از همراهی
آواتارها را می توان مطابق پسند "صاحبانشان" (و این که می خواهند چگونه بازنمایی شوند) طراحی کرد؛ این که آواتار بازنمایی واقع گرایانه ای از ظاهر واقعی شان باشد یا شکلی آرمانی؛ و یا این که حتی کاراکتری سورئال باشد یا یک جانور. آواتارها در جهان های دیجیتالی معمولا با استفاده از واسطه های ماوس یا صفحه کلید عمل می کنند و شبیه به عروسکی هستند که توسط یک عروسک گردان کنترل می شود.
ارسطو: برای آنکه در حدود موجود زنده باقی بمانیم، باید به این نکته پیش از هر چیز نوجه کنیم که چنین موجودی از یک روح و یک کالبد ترکیب شده است و از این دو عامل، نخستین آنها ذاتا عامل فرمان دهنده و دومین آنها فرمانبر است.