در هنگام انجام کار مردم نگاری درباره یکی از روستاهای شهرستان نور متوجه شدم مردم نور و کجور و بلده در گذشته برای رفتن به تهران، از مسیری می رفتند که برخلاف دیگر مسیرهای مال رو (همچون راه شاهی لاریجان که به جاده هراز تبدیل شد)، متروک ماند. البته هنوز برخی از عشایر منطقه از بخشهایی از آن استفاده می کنند. این جاده از بلده به یالرود، از آنجا به پاکبود، گردنه قو، سرخک، دشت سفیداب، دشت یونزا، تنگه

پیوست: 

مربوط به راه قدیمی بلده به تهران در وب سایت انسان شناسی و فرهنگ.pdf

برای بسیاری از دولت ها، موفقیت های درخشان اجدادشان مایه غرور بی اندازه و کانون توجه برای هویت ملی شان است. گردشگرانی که این یادواره های باستانی را می بینند، بدون تخریب منطقه با به هم ریختن محله، باید ببینند و یاد بگیرند. برای آن دسته از ما که در چنین مکان هایی کار می کنیم، وظیفه، کشف کردن و یاد گرفتن دربارۀ نیازهای تحقیق و قوانین کشور میزبان است، همچنین وظیفه آنها همکاری (و نه مداخله) با پروژه

این تحقیق تجربیات بازدیدکننده در یک سایت موفق گردشگری سیاه را آزمایش می‌کند: پارک صلح سوم آوریل در جزیره‌ی جِجو، کره‌ی جنوبی، مکانی یادآور و یادگار یکی از مخرب‌ترین حوادث در تاریخ کره‌ی معاصر. این مطالعه روش‌های پژوهشی کمی و کیفی را، با 46 مصاحبه‌ی نیمه‌باز که اساس پرسشنامه را شکل دادند و 407 پرسشنامه‌ی معتبر که داده‌ها را برای تحلیل فراهم کردند، به کار گرفت.

پیوست: 

Benefits of visiting a dark tourism sites.pdf

رویکردهای جانبدارانه، مخالف، سازگارانه و دانش-بنیان روی هم رفته، نمای کلی ای از شکل گیری و دگرگونی بینش ها درباره گردشگری را نشان می دهند. اما آنچه در این طرح کلی دور از چشم مانده، شرایط خاصی (همچون تسهیل گران و کارگزاران تغییر) است که به این تحول و توسعه دانش گردشگری یاری می رساند. یک بازنگری در فرایند علمی شدن این دانش، نشان می دهد که گردشگری امروزه تقریباً همه ویژگی ها و