در این مقاله سعی شده است تا از گذار تصاویر، عکس ها و بعضاُ اشاره ای کلی به برخی ظرایف این هنر، به بررسی معنای نهفته در تصاویر، نشانه های آنان  وچگونگی بروز این معانی و نشانه ها از منظر نشانه معناشناختی  بپردازیم.
اینترنت ظرف 5 سال گذشته ( این مقاله در سال 1999 نوشته شده است ) به نحو قابل ملاحظه ای توانایی های ما را در نمایش تصاویر به یکدیگر افزایش داده است . به این صورت که هم اکنون می توانیم خود را نه تنها فقط تماشاگر و مصرف کننده تصاویر بلکه به عنوان سازنده و به کار برنده تصاویر نیز ببینیم.                                        اگر در تبادل اینترنتی عملاً از تصاویر بهره برداری نکنیم و آنها را در ارتباطات خود به کار نبریم این طور به نظر   می رسد که ما به فرهنگ تایپ فقط بدون توجه به امکانات این رسانه مدرن بسنده کرده ایم . بدیهی است که     می توانیم از بازتاب چنین تصوری با ضمیمه کردن چند طرح زمینه ای و تعدادی شکل چشمگیر به کارمان جلوگیری کنیم. این در حالی است که نتوانیم  به گرافیک های پیشرفته به عنوان سبکی برای انتقال معانی خود در حال حاضر دسترسی داشته باشیم. مدارس و کالج ها ، بیرون از چهارچوب خشک درس، راهنمایی بسیار کمی برای استفاده از ارتباطات تکنیکی ارائه می دهند. در نتیجه در حال حاضر به جای دانستن راه های استفاده از تصاویر گرافیکی اینترنت، ذهنی پر از سوال و مسائل ندانسته داریم. در میان سوالات متعدد سه سوال از همه اساسی ترند :
 

برای خواندن این مقاله در زیر کلیک کنید:

پیوست: 

Semiotics - 26 Esfand 90.doc