در مقاله‎ی قبلی تحت عنوان «افسانه هند و اروپای آفرینش» سعی شد تا زادگاه افسانه هند و اروپایی را که به ذکر جزئیات رویدادهای آفرینش براساس باورهای هند و اروپایی اولیه می‎پرداخت، دنبال نمائیم. در آنجا عنوان کردم که این افسانه در مورد دو برادر گفته شده است. یکی از آنها Manu یا همان مرد (که در زبان سانسکریت Manu، در زبان اوستایی Manus، در زبان آلمانی Mannus معادلهای زبان شناختی

پیوست: 

lincoln Burce, myth,cattle.docx

درخــرابـات مغـان نــور خــدا مـی بینــم / وین عجب بین که چه نوری، زکجا می بینم  (حافظ)                                                                    
در کف زمین میان چهار ستون کاخ شورا یا سه دروازه که  به تالار تخت جمشید معروف است، سنگ مربع شکلی کار گذاشته اند که آن را نخستین بار هرتسفلد  E. Herzfeld، ایران شناس آلمانی یافت و بر آن نام « سنگ اندازه گیری» نهاد. این سنگ اندکی به طور اُریب در

 نام جشن ده روزه ی زرتشتی (گاهنبار. Gāhānbār.) در پایان سال به افتخار ارواح درگذشته است.
فروردیگان. FRAWARDĪGĀN .(تلفظ جدید.فروردگان. farvardagān.)، نام جشن ده روزه ی زرتشتی (گاهنبار. Gāhānbār.) در پایان سال به افتخار ارواح درگذشته است.خود نام برای(روزان. Rōzān.) فروردیگان. frawardīgān .( ده روز اختصاص داده شده به)